بخش آزاد آموزش اپراتوری با ردیاب فوق حرفه ای FPL-35

درود
دوست عزیز البته اگر جایی رو که باهاش مشکل داشتی دقیقا مشخص میگفتی خیلی بهتر بود ولی حالا من فرض میکنم با تمام این مطلب مشکل داری و سعی میکنم همشو طوری توضیح بدم ایشالا ابهاماتت برطرف بشه.
البته قبلش بگم که اگر تمام مطالب مربوط به فایل رو درست حسابی میخوندی مخصوصا قسمت مگنت و نکات ردیابی رو پاسخت رو میتونستی از لابلای مطالب پیدا کنی.
قبل از اینکه بریم سراغ تفسیر این موضوع باید یه مطلبی رو توضیح بدم و اون هم فلزات مغناطیس شونده و غیر مغناطیس شونده هست و ویژگیهای اونها. منظور از فلزات مغناطیس شونده همون فلزاتی هست که در اونها میل به آهنربا و جذب شدن به میدان مغناطیسی قوی هست و این فلزات در اثر مرور زمان در زیر خاک خاصیت آهنربایی قوی پیدا میکنن و حتی ممکن هست این خاصیت رو هم تا مدتها از دست ندن و بنابراین منظور همون فلزات بی ارزشی هست که در ساختارشون ممکنه آهن هم پیدا بشه و دسته ی بعدی فلزات با ارزش هستن که اینها خیلی زمان میبره تا داری خاصیت مغناطیسی بشن و مقدار مگنت اونهام زیاد و در حد فلزات بی ارزش نیست و بنابراین از مگنت کمتری برخوردار هستن حالا این نکات رو داشته باش تا بریم سراغ بحث اصلی.
میدونیم که خاصیت مغناطیسی بصورت خود بخودی در فلزات وجود نداره و فلزات باید مدتها زیر خاک باشن تا همچین خاصیتی پیدا کنن و درواقع مگنت مخصوص فلزات قدیمی هست و حتی اگر فلز جدید رو زیر خاک دفن کنید همچین خاصیتی نداره و این موضوع هنگام ردیابی میتونه بسیار در تشخیص خطا مفید باشه به شرطی که ما با تمرین و به ذهن سپاری درک درستی و تجربه ی نسبی از مقدار تقریبی مگنت فلزات قدیمی برسیم و سپس در تشخیص خطا ازش استفاده کنیم.
حالا فرض کنید ما شروع به ردیابی میکنیم و نقطه ای رو مشخص میکنیم و تستهای مختلف رو انجام میدیم و متوجه میشیم که وزن ناچیز هست و مگنت هم ناچیز هست به عبارت دیگر یعنی وزن و مگنت هردو پایین هستن و مقدارشون به هم نزدیک هست و تفاوت زیادی ندارن پس میشه نتیجه گرفت که اگر این هدف ذرات نبود و فلز بود حد اقل باید بر اثر گذر زمان دارای خاصیت مغناطیسی میشد و مگنتش بالاتر میبود پس این یه فلز نیست و میشه نتیجه گرفت خطاست. این مربوط به بند اول
حالا فرض میکنیم که همون نقطه دارای وزن بالا و نجومی و مگنتشم بالاست حالا تا یه حدخیلی بالا میره ولی دیگه نمیره این دوتا هردوش بالان یعنی میشه گفت در بند اول قرار میگیرن و به هم نزدیک هستن پس باید تحلیل بشه خب بفرض اینکه این یه فلز به وزن خیلی بالا و در حد تن باشه بنظرت بر اثر گذشت زمان آیا نباید دارای خاصیت مغناطیسی خیلی بزرگ باشه که حتی از چند صد متری هم بشه رهیابی کرد و بهش رسید در صورتیکه مگنت اینقدر بالا نیست و درسته که زیاده ولی در اون حدیکه اگر فلز تنی اونجا باشه نیست و اینجوری میشه فهمید که خطای ذرات هست باز. اینهم مربوط به بند اول
البته تا اینجا مطمئنم دیگه خودت میتونی بندهای بعدی رو تفسیر کنی ولی من بنابر وظیفه سعی میکنم توضیح بدم.
حالا فرض میکنم در همون نقطه وزن ما نرمال هست ولی مگنت نسبت به این وزن بالاست و از اونجا ما دوباره فرض میکنیم اینجا یه فلز هست پس اگر این فلز بی ارزش میبود پس باید خاصیت مغناطیسی بیشتری پیدا میکرد و عدد مگنت حتی باید بالاتر هم میرفت و نتیجه اولیه اینه که فرض کنیم اینجا یه فلز با ارزش هست. مربوط به بند دوم
حالا فرض میکنیم در همین نقطه باز وزنمون نرمال هست ولی مگنت خیلی بالاست . پس میشه نتیجه گرفت که اینجا میتونه یه فلز بی ارزش قدیمی باشه (یا آهن دار) که در اثر مرور زمان خاصیت مغناطیسی بالایی بدست آورده.مربوط به بند سوم
امیدوارم تونسته باشم ابهامت رو برطرف کنم و البته اینرو فراموش نکنید که برای تشخیص درست یا خطا بودن هدف نمیشه به همین یه تست بسنده کرد و تستهای بعدی رو در نظر نگرفت ، طبیعتا اگر شما تمام نکات و مطالب جزوه رو که حاصل زحمات تمام اساتید و زحمت کشان هست بدرستی یاد بگیرید و تحلیل کنید قطعا هنگام ردیابی میتونید عملکرد درستی داشته باشید و با دقت بالایی خطا یا درست بودن هدف رو تشخیص بدید.
پیروز باشید

سلام دوستان جایی رو قبلا زده بودم الان رفتم سرکشی محل ,چشمتان روز بد نبینه با بیل مکانیکی حفاریش کرده بودن یک سنگ جوغن دار و مقداری ساروج در آمده بود حسابی حالم گرفته شده,...

سلام
جعفر دوست عزیز کاملا درک میکنم این چند روز منم زیاد حال و روز مناسبی نداشتم به خاطر موفقیتی که کسب کردم و متاسفانه از دست رفت.
پارسال هم حمزه گرامی هم چندین بار دچار این قضیه شدند و باید بگم الان حال و روزتو میفهمم حمزه جان.

بعد از اینهمه تلاش اینهمه زحمت اینهمه احتیاط و خطر کردن و اینهمه روراستی و صداقت ؛ پایان کار به طرز عجیبی ناخوشایند بود.
کسی که اراده قوی نداشته باشد مسلما ضربه روحی بدی میخورد.

پارسال ما بیخبر از این ضربه به حمزه دلداری میدادیم غافل از اینکه خود هم دچارش میشویم. حقیقتش من بکلی از موجودی به اسم انسان قطع امید کردم.بیزار شدم. شاید فکر کنید سخنانم به خاطر طمعه اما اصل قضیه چیز دیگریست.

از طرفی هم به سایت سر میزنم می بینم اوضاع بسیار ناخوشاینده. دوستانی که دوروبرمون بودن یا با هم دعوا میکنند یا فحش و ناسزا بار هم میکنند؛
یا از ارائه تجربیات و مسایل بدرد بخور امتناع میکنند یا منتظر لقمه حاضر و اماده هستند یا با همدیگه سر فروش مدار رقابت ناسالم دارند یا دیگری را به خاطر منفعت خود میکوبند یا ....!
سر پستهای الکی ما داستان داریم. سر مذهب داستان داریم. سر فوتبال و حمایت یا عدم حمایت از تیم ملی ما داستان داریم. سر نظم بخشیدن به انجمن داستان داریم. سر مرموز بودن و دورو بودن افراد داستان داریم. سر مخفی بودن و سری بودن و محرمانه بودن بعضی مسایل داستان داریم.

نمیدونم چرا فعالیت و ارائه تجربیات و نکاتی که به سختی بدست میاریم محرمانه نیست اما وقتی در مورد یه مسئله از طرف میپرسی در جواب مثل بچه ها بهت میگه میدونم اما نمیگم!!! اگه هم بگم به شما نمیگم!!! واقعا آدم چی تصور میکنه.

تنها تایپکی که این مسایل در آن بیگانه بود همین تایپک اپراتوری ردیاب بود متاسفم که میبینم این تایپکم به سرنوشت تایپکهای دیگه دچار میشه.
فراموش کرده ایم که هدف ما در این جمع چی بوده و چی خواهد بود. فراموش کرده ایم که برای چی اومدیم اینجا جمع شدیم.

متاسفم که اعلام میکنم من روحیه بودن در چنین جمعی رو ندارم و از این اخلاقیات و دورویی ها متنفرم.