مهندس سلام من بدلیل علاقه ای که به ردیابهای توماسی دارم و از طرفی ذهنم خیلی رو حرکات آنتن خطا ایجاد میکنه همینطوری ییهویی 35 رو با استفاده از دسته های جدید مجتبی جان(البته بیشتر آنتنها)تبدیل به توماسی کردم. نخندیدا خداییش قبلنا هروقت طلا قایم میکردند تو آپارتمان تازه، با چنددفعه خطا میتونستم پیداشون کنم،ولی ایندفعه هر 5 باری که قایمش کردن،براشون پیداش کردم.از وسایلی که داشتم استفاده کردم میخواستم یه تراز گرد هم بذارم رو خود دستگاه که خورد به تعطیلات عید ولی مطمعنم با توجه به قابلیت کنترل تک دسته ای توماسی خیلی خوب بشه باهاش حداقل خطاهای انسانی رو کاهش داد و بچسبیم به فرکانس گیری. تازه اگه نظر دوستان علی الخصوص آقا مجتبی و مهندس حمید عزیز رو در مورد فاصله فنی آنتنها از هم و اینکه اگه چپ و راست رو هرکدوم 2 آنتنه کنم که قدرت بهتری پیدا میکنه یا نه ویا مثلا آنتن 5امی که همه توماسیها دارند و بزرگتره از همه رو وسط نصب کنم ولی نمیدونم چی بهش وصل بشه که تو ردیابی قویتر کمکمون کنه،بدونیم بهتر میشه روش تصمیم گیری کرد

وزن و باکس 35 برای تبدیل به روش توماسی خیلی سنگین و بزرگه و همین مانع دیدن حرکات ریز و ضعیف چرخشی میشه
اینطوری ، با اندکی کج گرفتن دسته ، ردیاب چون وزنش زیاده ، فورا بسمت طرفی که کج شده حرکت میکنه و اپراتور نمیدونه که این چرخش بخاطر هدف هست یا بخاطر جاذبه
با توجه به اینکه جسم ، هرچه سنگینتر باشه ، با قدرت بیشتری بسمت زمین کشیده میشه ، برای طرح توماسی باید ردیاب کوچک و سبک طراحی بشه
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
بنده طرح توماسی قدیم را دهها سال پیش ساختم در یک باکس کوچک 7 در 9.5 سانتی با 4 سانت ارتفاع . خیلی سبک و با یک باتری 9 ولت تغذیه میشد
همه ی اتصالات برنجی ابتکاری
بجای 5 آنتن ، 3 آنتن مرغوب کاملا برنجی استفاده کردم که مال رادیو نبود . سبکتر هم شد
دسته را جلوتر گذاشتم و باتری را عقبتر ، که وزن آنتنها جبران بشه و ردیاب سرسنگین نشه
با مقداری باز کردن آنتنها ، وزن طرفین به تعادل میرسید
درست هم کار میکرد
----------------------------------------------------------------------
اما ردیاب بصورت توماسی چندین مشکل بزرگ داره :
- چون تقریبا بحالت تک آنتن هست ، عمل قیچی کردن را براحتی از دست میدهید
یعنی از دور میشه محوطه هدف را تشخیص داد ، اما برای بدست آوردن نقطه اصلی ، باید چندین بار دور هدف بچرخید . چون هدف در امتداد یک خط قرار میگیرد و تا نچرخید ، نمیدانید که در چه فاصله ای هست . با توجه به اینکه در ردیابی با جفت آنتن وقتی از فاصله ی دور هدف را سنس میکنید ، از روی زاویه ی آنتنها نسبت به هم ، میتوان مقدار فاصله اپراتور تا هدف را تشخیص داد

- به علت سخت بودن ، پیدا کردن نقاط سه گانه را نیز از دست میدهید و این یعنی از دست دادن عمق هدف .
عمق هدف ، برای تشخیص خطا و نیز تصمیم انجام حفاری و تعداد نفرات و ابزار لازم و تعین زمان کافی ، بسیار مهم است

- نکته ی دیگر اینکه چون نقاط سه گانه در واقع وجود دارند ، شما براحتی نمیتوانید تشخیص بدهید که ردیاب توماسی بسمت کدامیک از نقاط نشانه میرود و حتی اگر جنسی نیز وجود داشته باشد ، بیشتر ، منجر به حفاری اشتباه میشود

- با توجه به قدرت ضعیف ردیاب ، طرح توماسی مانع دیده شدن حرکات ریز آنتنها میشود و چون سنگین و سریع حرکت میکند ، اپراتور را دچار اشتباه میکند و بنده توصیه میکنم که استفاده نکنید