اشیای باستانی ایران زمین

سری جدید اشیای باستانی

چه زیباست..واقعا زیباست...ممنونم علی

اآره واقعا زیباست .اون کاسه خیلی نظرمو جلب کردیه طلسمه .که مشابه همچین کاسه ای تو موزه خرم اباد تو قسمت مردم شناسیش هست که اونم داخلش طلسم نوشتن .

لوح گلی دوره هخامنشی نشان دهنده پاداش کارکنان زن پس از زایمان

لوح هاى تخت جمشيد كه به Persepolis Fortification Tablets (PFT) معروف هستند، در سال ۱۹۳۳ كشف شدند .نام Fortification از محل كشف آنها، به نام دیوار استحکامات یا بارو (Fortification Wall) ، نشأت گرفته .تعداد اين لوح ها حدود ۳۰۰۰۰ است و تاریخ آنها به سال سیزدهم تا بیست و هشتم داریوش اول باز می گردد (۵۰۹ تا ۴۹۴ پ.م.) . اكثر اين لوح ها به زبان عيلامى ، تعداد كمى به زبان آرامى، يك لوح به زبان اکدى و يك لوح به يونانى است . اين لوح ها از سال ۱۹۳۶ به دانشگاه شيكاگو قرض داده شده كه تيمى از خبرگان در اين زمينه، دست به كار ترجمه اين لوح ها شدند. پس از جنگ جهانى دوم افراد تيم كاهش يافت به طورى كه تنها يك نفر، Richard Hallock، بر روى لوح هاى عيلامى كار ميكرد. او در سال ۱۹۶۹ ترجمه ۲۰۸۷ لوح نوشته عيلامى را با عنوان Persepolis Fortification Tablets ، منتشر كرد . اين كتاب علاوه بر ترجمه transliteration لوح ها را هم شامل است . او تا پيش از مرگش در سال ۱۹۷۹، تعداد ۲۵۸۶ لوح را ترجمه كرد .ترجمه لوح هاى زبان آرامى، كه از مصر تا آسياى مركزى نه تنها براى استفاده محلى بلكه در ارتباطات میان-منطقه ای (inter-regional) استفاده می شده، توسط Raymond Bowman انجام شده . او نيز تا پايان زندگى اش ۵۰۰ لوح را ترجمه نمود. دسته دیگری از الواح که شامل ۷۵۳ لوح است و به الواح خزانه (Persepolis Treasury) معروف هستند، در اتاقی در شمال شرقی خرانه تخت جمشید پیدا شده اند و مرتبط با سال سیزدهم داریوش اول تا سال هفتم اردشیر اول هستند.

با ترجمه این لوح ها تصویری از ساختار اداره کشور در زمان هخامنشی به دست می آید که از لابلای آن می توان نکات ارزشمند منحصر به فردی را درباره اینکه چه اندازه این مردمان نه تنها از معاصران خود بلکه از آیندگان نیز در ایجاد ساختاری ارزشمدار (تنها قائم به ارزش انسانی) پیشی گرفته بودند، دریافت. به عنوان مثال در دستگاههای حکومتی دیگر تا قرنها پس از آن برده داری، رسمی بسیار شناخته شده بوده، در حالیکه بخش زیادی از این لوح ها سند پرداخت های ماهانه به کسانی است که در آنجا کار می کرده اند. این افراد نه تنها برده نبوده اند بلکه از مزایای قابل توجهی برخوردار بودند. به عنوان مثال ارزش دادن به سختی ای که زنان عادی (نه الزاما زنان دربار) برای به دنیا آوردن فرزند میکشند، در ۲۵۰۰ سال پیش بود.

بخش N از کتاب Persepolis Fortification Tablets ترجمه الواحی است که شامل اطلاعات مربوط به پاداش های مادران شاغل (واژه به کار رفته در الواح kurtash به معنای کارکننده است) پس از زایمان است. این پرداخت ها حقوق زمان بارداری نبوده، بلکه هدیه یا پاداش به حساب می آمده. جالب است که از اطلاعات این الواح میتوان نسبت جنسیت ها را به دست آورد به عنوان مثال در لوح های ذکر شده در این کتاب تعداد کودکان به دنیا آمده ۴۴۹ و نسبت تولد پسر به دختر ۵۵ درصد به ۴۵ درصد است. یا در لوحی دیگر (PF1219) ۸۲ پرداخت در طول یکسال ثبت شده است. بر اساس این الواح (PF1200-14) شراب از متداولترین پاداشها بوده. واحد شراب در آنزمان marrish بوده که تقریبا معادل ۲۰ لیتر است و به نظر می رسد
ish-ba-mi-ya نیز معادل یک دهم marrishباشد. مادرانی که فرزند پسر به دنیا می آوردند یک ماریش و آنهایی که صاحب فرزند دختر می شدند یک دوم ماریش شراب دریافت می کردند. (این تفاوت از ارزش مطلب نمیکاهد چون حتی عدم برده داری و وجود این پاداشها، بسیار جلو تر از زمان خود است.این مطلب حکایت ازتمایل بیشتر به تولید نیروی کار (احتمالا کشاورزی و جنگ آوری) دارد) علاوه بر شراب، آبجو، غلات و آرد نیز از جمله پاداشها ذکر شده است (PF1215-21). در برخی از الواح پرداخت ها در مقادیر کمتر ولی به صورت متناوب ماهانه بوده است.
در میان این الواح، PF1209یکی از نادرترین هاست که در آن نام مادران نیز ذکر شده است. منبع Persepolis Fortification Tablets p.37-38 : تصویر زیر برگرفته از صفحه ۱۹۷ کتاب امپراطوری فراموش شده یکی از الواح ذکر شده وترجمه آن بدین گونه است: ۱۲ماریش شراب که توسط ایردومارتیا تامین شده بود، به وسیله ماکوکو دریافت و بین ۹ زن که فرزند پسر و ۶ زن که فرزند دختر به دنیا آورده اند توزیع شد ( سال۲۳ ).

تندیس مشهور به «خدایی با یک دست طلایی»

این تندیس که به «خدا با یک دست طلایی» معروف است متعلق به آثار باستانی شهر شوش و ساخت هزاره ی دوم پیش از میلاد است. این تندیس به بلندی 17.5 س.م. و پهنای 5.5 س.م. اکنون در موزه ی لوور نگهداری می شود. با توجه به شیپور مانند بودن کلاه و همچنین نوع لباس می توان با اطمینان گفت که این تندیس نمایانگر یکی از خدایان، شاید اینشوشیناک خدای بزرگ شوش، است.

این مجسمه ی مسی که احتمالا به روش ریخته گری ساخته شده، در ابتدا به صورت کامل با لایه ای از طلا پوشده بوده ولی به تدریج و در مرور زمان این لایه از میان رفته است. پوشش این تندیس بسیار شبیه خدایان میانرودان است با لباسی بلند و شانه ی برهنه و کلاهی که چهار لایه ی شیپور مانند دارد. البته زمانی که در جزییات مجسمه دقیق می شوید می بینید که ویژگیهای محلی را به همراه دارد. به عنوان مثال نوع ریش، لبخندی که به لب دارد و کلاه بره مانندی که بر روی پیشانی و زیر کلاه هرم مانند قرار دارد که پوشش مردمان شوش در هزاره ی دوم پیش از میلاد بوده.

سلام بر اساتید و دوستان
بسیار بسیار جالب بود

زيباست وجالبه ممنون.

سلام علی جان
مرسی واقعا زیبا بود..امیدوارم تو کارت موفق باشی

درود. علی اقا کف کردم واقعا.. دستت گلاب.. خیییییلی نازن

با درود
این بخش خیلی وقت بودعکسی نگذاشتم..الان که سرور درست شده بیشتر باز عکس میزاریم تا دوستان استفاده کنند..