اشکور بهشت گمشده تاریخ و طبیعت

ﺍﺯ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻫﺎﯼ ﺳﻨﺘﯽ ﮔﯿﻼﻥ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﻫﺎﯾﯽ
ﻣﺜﻞ ﻋﺮﻭﺳﯽ، ﻋﯿﺪ ﻧﻮﺭﻭﺯ ﻭ ﯾﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎﯼ ﻫﻔﺘﮕﯽ
ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺑﻨﺪﺑﺎﺯﯼ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﮔﯿﻼﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ
“ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﯼ ” ﻧﯿﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻨﺪﺑﺎﺯﯼ
ﺩﺭ ﺳﯿﺮﮎ ﺍﺳﺖ. ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﻭ
ﻣﯿﻠﻪ ﻓﻠﺰﯼ ﻭ ﭼﻮﺑﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﺿﺮﺑﺪﺭﯼ ﺷﮑﻞ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ
ﺩﺭ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﻣﻬﺎﺭ ﺷﺪﻩ، ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﺍﺻﻠﯽ ﺗﺮﯾﻦ
ﻓﺮﺩ ﻧﻤﺎﯾﺶ “ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ” ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﻫﺎ ﺑﺎ
ﭘﺎﯼ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﭼﻮﺑﯽ
ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻟﻨﮕﺮ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ . ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺑﺎ
ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺸﺖ ﻭ ﯾﺎ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ
ﺭﻭﺩ.
ﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻻﺳﺘﯿﮏ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﻓﻮﺍﺻﻞ ﺩﻭ ﺗﯿﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﯿﻤﺎﯾﺪ. ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻥ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺩﺍﺧﻞ
ﯾﮏ ﺳﯿﻨﯽ ﻭ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻭ ﺣﻔﻆ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺩﺭ
ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻟﺖ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻃﻨﺎﺏ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺍﯼ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﻭ
ﺑﻪ “ ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ” ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻟﻮﺩﮔﯽ ﻭ
ﻣﺴﺨﺮﮔﯽ ﺑﻪ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﺍﺯ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ. ﻧﻘﺎﺭﻩ ﭼﯽ ﻭ
ﺳﺮﻧﺎﭼﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﻧﻮﺍﺧﺘﻦ ﺁﻫﻨﮓ، ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼ
ﺷﺎﺩ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺳﻬﯿﻢ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﻧﺪ .
ﺍﻋﻀﺎﺀ ﮔﺮﻭﻩ ﻻﻓﻨﺪ ﺑﺎﺯﯼ :
– ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯ : ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺩ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ “ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﯼ ” ﯾﻌﻨﯽ
ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﻭ ﺳﺎﯾﺮ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﺍﻧﺠﺎﻡ
ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﺴﻠﻂ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺑﺮ ﻃﻨﺎﺏ ﺭﻭﯼ
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺍﻭ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻣﺤﺒﻮﺑﯿﺖ ﺍﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﺍﺳﺖ .
– ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ: ﺍﻭ ﺩﺳﺘﯿﺎﺭ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺎ
ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪﻥ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﺩ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﺻﻼﺣﺎً ﮔﺮﻡ
ﻣﯽ ﮐﻨﺪ . “ ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ” ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ “ﺷﯿﻄﺎﻥ ” ، “ ﺷﯿﻄﺎﻧﮏ”
ﻭ “ﻣﯿﺎﻥ ﻏﻮﻟﻪ ” ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ، ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﻫﺪﺍﯾﺎﯼ
ﻧﻘﺪﯼ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮﺍﻥ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ “ﺩﻭﺭﺍﻥ” ﺷﺮﮐﺖ ﻓﻌﺎﻝ
ﺩﺍﺭﺩ .
– ﺳُﺮﻧﺎﭼﯽ : ﻧﻮﺍﺯﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻻﺕ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻣﺤﻠﯽ
ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﻮﺍﺧﺘﻦ “ ﺳُﺮﻧﺎ” ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺩﺍﺭﺩ .
– ﻧﻘﺎﺭﻩ ﭼﯽ : ﻓﺮﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ “ ﺩﻫﻞ ” ﻭ ﺑﻌﺒﺎﺭﺗﯽ
“ ﻧﻘﺎﺭﻩ” ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩ ﻭ ﺑﺎ “ﺳﺮُﻧﺎﭼﯽ” ﺩﺭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻫﯿﺠﺎﻥ
ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .
– ﺑﺠﺰ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻓﻮﻕ ، ﮐﺴﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﯿﺰ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻥ
ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺯﯼ
ﺩﮐﻞ ﻃﻨﺎﺏ ﻭ ﻣﻬﯿّﺎ ﺳﺎﺯﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻫﻤﮑﺎﺭﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ .
ﻭﺳﺎﯾﻞ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎﯼ ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﯼ :
-ﻻﻓﻨﺪ ﯾﺎ “ ﻃﻨﺎﺏ” ﺿﺨﯿﻢ : ﻣﻌﻤﻮﻻً ﭼﻨﯿﻦ ﻃﻨﺎﺑﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ
ﺟﻨﺲ ﮐﻨﻒ ﺗﻬﯿّﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ . ﺷﺎﺩﺭﻭﺍﻥ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ “ ﭘﺮﻭﯾﺰ
ﺧﻮﺩﺵ” ‏(۱۳۸۰ -۱۳۲۲‏ ﺍﺯ ﺗﺮﮐﯿﺐ
ﮐﻨﻒ ﻭ ﺍﺑﺮﯾﺸﻢ ﺩﺭ ﺑﺎﻓﺖ ﻃﻨﺎﺏ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﻭﻡ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﻬﺮﻩ
ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ . ﺍﯾﻦ ﻃﻨﺎﺏ ﺣﺪﻭﺩ ۲۰ ﻣﺘﺮ ﻃﻮﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ
۱۲ ﺭﺷﺘﻪ ﻭ ۴ ﻻﯾﻪ ﺳﻪ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺗﺎﺑﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻭﺯﻧﯽ
ﺣﺪﻭﺩ ۳۰ ﮐﯿﻠﻮﮔﺮﻡ ﺩﺍﺭﺩ .
- ﭼﻬﺎﺭ ﺗﯿﺮ ﭼﻮﺑﯽ ﯾﺎ ﻟﻮﻟﻪ ﺁﻫﻨﯽ ﺑﻘﻄﺮ ۵/ ۲ ﺍﯾﻨﭻ ﮐﻪ ﻫﺮ
ﮐﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ۵ ﻣﺘﺮ ﻃﻮﻝ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭼﻮﺏ ﻫﺎﯼ
ﺟﻨﮕﻠﯽ ﻭ ﯾﺎ ﻟﻮﻟﻪ ﺁﻫﻨﯽ ﺗﻬﯿّﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ .
- ﻟﻨﮕﺮ : ﭼﻮﺑﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻧﯿﻤﮥ ۳ ﻣﺘﺮﯼ
ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻃﻮﻟﯽ ﺣﺪﻭﺩ ۵ /۵ - ۵ ﻣﺘﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ
ﺑﺎ ﯾﮏ ﺑَﺴﺖ ﻓﻠﺰﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻭﺻﻞ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ . ﻟﻨﮕﺮ
ﮐﻪ ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﺍﺵ
ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ، ﺍﻏﻠﺐ ﺍﺯ ﭼﻮﺏ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺗﻬﯿﻪ ﻣﯽ
ﺷﻮﺩ .
-ﭘﻮﺷﺎﮎ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ : ﭘﻮﺷﺎﮎ “ ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﯼ” ﻧﻮﻋﯽ ﻟﺒﺎﺱ
ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦ ﻟﺒﺎﺱ ﺳﺒﮏ ﻭ ﭼﺴﺒﺎﻥ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺳﻠﯿﻘﻪ
ﺑﻨﺪﺑﺎﺯﺍﻥ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺗﺰﺋﯿﻨﺎﺗﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ .
-ﺑﺎﺯﻭﺑﻨﺪ : ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﺎﺯﻭﺑﻨﺪﯼ ﺑﺮ ﺑﺎﺯﻭ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ ﮐﻪ
ﺷﺎﻣﻞ ﺩﻋﺎﻫﺎ ﻭ ﯾﺎ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭﻧﺪ
ﮐﻪ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺯﺧﻢ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻭ ﺣﺴﻮﺩﺍﻥ ﻣﺼﻮﻥ
ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ .
– ﻟﺒﺎﺱ ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ : ﻟﺒﺎﺱ “ ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ ﺷﺎﻣﻞ : ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ
ﻗﺮﻣﺰ ، ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺯﺭﺩ ﯾﺎ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﺎ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﻭ ﮐﻼﻩ ﺑﻮﻗﯽ ﻭ
ﺍﺻﻄﻼﺣﺎً ﺷﯿﻄﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺯﻧﮕﻮﻟﻪ ﺍﯼ ﺁﻭﯾﺰﺍﻥ ﺍﺳﺖ .
‏(ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺫﻏﺎﻝ ﻭ ﯾﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮﺍﺩ
ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .‏)
– ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ : ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ، ﺻﻨﺪﻟﯽ ، ﺳﯿﻨﯽ ﻓﻠﺰﯼ ،
ﻟﺤﺎﻑ ﻭ ﺗﺸﮏ ، ﺷﯿﺸﻪ ﭼﺮﺍﻍ ، ﺑﻄﺮﯼ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ، ﺩﯾﮓ
ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻧﻈﺎﯾﺮ ﺁﻧﻬﺎ .
ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﯼ:
– ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ‏( ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺗﯿﺮ ﺗﺎ ﺍﻭﺍﺧﺮ
ﻣﺮﺩﺍﺩ ‏) ، ﺩﺭ ﭘﺎﺋﯿﺰ ‏(ﻣﻬﺮ ﻭ ﺁﺑﺎﻥ ‏) ، ﺩﺭ ﺩﺭ ﺟﺸﻦ ﻫﺎ ﻭ
ﺍﻋﯿﺎﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺷﻨﺎﺱ
ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﻭﻟﯿﮑﻦ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻭ
ﺟﺸﻦ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ
ﺷﻮﺩ .
– ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﯼ ﺍﻏﻠﺐ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼ ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﻣﺤﻼﺕ
ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺟﻮّﯼ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ
ﻧﻈﯿﺮ ﺑﺎﺭﻧﺪﮔﯽ ، ﺩﺭ ﺍﯾﺎﻡ ﮐﺎﺭ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ، ﺩﺭ
ﺍﯾﺎﻡ ﺳﻮﮔﻮﺍﺭﯼ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻭ ﻣﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺮّﻡ ﻭ ﺻﻔﺮ ﻭ
ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺍﺟﺮﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ .
– ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﺍﻥ ﺍﻏﻠﺐ ﻣﺰﺩ ﺯﺣﻤﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ
ﻭﺟﻮﻫﺎﺕ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮﺍﻥ ‏(ﺩﻭﺭﺍﻥ‏) ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﮕﺮ
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻗﺒﻼً ﺗﻮﺍﻓﻘﺎﺗﯽ ﺑﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺠﻠﺲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .
ﺷﯿﻮﻩ ﺍﻃﻼﻉ ﺭﺳﺎﻧﯽ ﻣﺮﺍﺳﻢ : ﺷﯿﻮﻩ ﺧﺒﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺮﺩﻡ
ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﻧﻮﺍﺧﺘﻦ ﻧﻘﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﯼ
ﺍﺧﯿﺮ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﺑﻠﻨﺪﮔﻮ ﻭ ﯾﺎ ﭼﺎﭖ ﭘﻮﺳﺘﺮﻫﺎﯼ ﺁﮔﻬﯽ ﻭ
ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺗﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ .
ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻭ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺩﺭ ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﯼ : ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﺎﻥ
ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯ ﻣﻌﻤﻼً ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﯾﺸﺎﺕ ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﻣﯽ
ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﻗﺪﯾﻢ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﯿﺰ
ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺍﺑﺘﮑﺎﺭﯼ ﻭ ﺧﺎﺹ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﯽ
ﺑﺎﺷﺪ . ﻻﻓﻨﺪﺑﺎﺯﯼ ﺍﺯ ﯾﮑﺴﻮ ﻧﻤﺎﯾﺸﯽ ﺟﺬﺍﺏ ﻭ ﮔﯿﺮﺍ ﺍﺳﺖ
ﺍﻣّﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺁﻓﺮﯾﻦ ﻣﯽ
ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻄﻮﺭﯾﮑﻪ ﺍﮔﺮ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻋﺪﻡ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻭ ﺧﻄﺎ ،
ﺗﻌﺎﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺪﻫﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﻄﺮ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ .
– ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺁﻣﺪﻥ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻃﻨﺎﺏ ﻭ “ ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ” ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ
ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﺑﺎﻻﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﺑﺮﺩﻥ .
– ﻣَﺠﻤﻌﻪ ﻭ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﻻﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﺑﺮﺩﻥ : ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ
ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺠﻤﻌﻪ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ
ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻧﺪ.
– ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﺎﻻﯼ ﻃﻨﺎﺏ ، ﺳﯿﻨﯽ ﻏﺬﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ،
ﻟﻨﮕﺮ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ، ﻭﺳﻂ ﻃﻨﺎﺏ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ ﻭ ﺑﺎ “ ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ”
ﺑﻪ ﺳﺆﺍﻝ ﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻦ ‏( ﻣﺜﻼً “ ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ” ﻣﯽ
ﭘﺮﺳﺪ : ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﭼﺮﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﻏﺬﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﯼ ﻭ ﻣﺮﺍ
ﺩﻋﻮﺕ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ؟ ﻭ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ : ﻣﻦ
ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻏﺬﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻡ ، ﺗﻮ ﻫﻢ ﮐﺎﺭ ﮐﻦ ﻭ ﻏﺬﺍ
ﺑﺨﻮﺭ .
– ﺩﯾﮓ ﻭ ﺗﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﻻﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﺑﺮﺩﻥ : ﺑﻄﻮﺭﯾﮑﻪ ﺩﯾﮓ ﺭﺍ
ﺩﺍﺧﻞ ﺗﺸﺖ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﺤﺎﻟﺖ “ﺩﻭﭘﺎ ” ﺩﺭﻭﻥ ﺩﯾﮓ ﺍﺯ
ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
– ﺑﺴﺘﻦ ﺷﯿﺸﮥ ﭼﺮﺍﻍ ﮔﺮﺩﺳﻮﺯ ﻭ ﯾﺎ ﺑﻄﺮﯼ ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﺑﻪ
ﮐﻒ ﭘﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﻧﻮﮎ ﭘﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﻣﯽ
ﮔﺬﺭﻧﺪ .
– ﺑﺮﺩﻥ ﺳﯿﻨﯽ ﭼﺎﯼ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﻭ ﻧﻮﺷﯿﺪﻥ ﺁﻥ .
– ﮐﺸﺘﯽ ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﺑﺎ “ ﯾﺎﻻﻧﭽﯽ”
– ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﺮﮔﺒﺎﺭ : ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻃﻨﺎﺏ ﻣﯽ
ﺑﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
– ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ
– ﺑﺮﺩﻥ ﺭﺧﺘﺨﻮﺍﺏ ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﻭ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻥ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ .
– ﻋﺒﻮﺭ ﺑﺎ ﺩﻭﭼﺮﺧﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ .
– ﺩﻭ ﭘﺎ ﺩﺭ ﺩﯾﮓ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺩﻭ ﮔﺎﻡ ﺯﺩﻥ ﺑﺎ ﺩﯾﮓ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ
ﻃﻨﺎﺏ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
– ﺳﻪ ﻃﻔﻞ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ : ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ
ﯾﮏ ﻃﻔﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻮﻝ ﻭ ﺩﻭ ﻃﻔﻞ ﺭﺍ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ
ﺩﻭ ﺗﺎﺏ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻃﻨﺎﺏ ﺩﻭ ﻣﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﭻ ﭘﺎﻫﺎﯼ
ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﺪﯾﻨﻄﺮﯾﻖ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻃﻨﺎﺏ ﻣﯽ
ﮔﺬﺭﺩ .

روستای ﮐﻼﯾﻪ اشکور علیا
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺳﻨﮏ ، ﭼﺎﮐﺎﻧﮏ ، ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻭ
ﭘﺘﻨﮏ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 64 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ
ﻭ ﺩﺭ 79 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ
ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻭﺟﻪ ﺗﺴﻤﯿﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻫﺎﯼ ﮔﯿﻼﻥ ﺍﺛﺮ ﻣﺮﺣﻮﻡ
ﺟﻬﺎﻧﮕﯿﺮ ﺳﺮﺗﯿﭗ ﭘﻮﺭ ﮐﻠﻤﻪ ﮐﻼﯾﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻗﻠﻌﻪ ﻭ
ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻣﻌﻤﻮﻻ ﭘﺎﺭﺕ ﻫﺎ ﺩﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﻭﺭ ﺁﺑﺎﺩﯾﻬﺎ
ﺭﺍ ﺣﺼﺎﺭ ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻗﻠﻌﻪ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ . ﺍﯾﻦ
ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﺟﻮﺭ ﮐﻼﯾﻪ ﻭ ﺟﯿﺮ ﮐﻼﯾﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺟﻮﺭ ﮐﻼﯾﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ
ﻧﺎﻡ ﺩﮐﺎﻥ ﺭﺟﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﺎ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ
ﻧﻘﻄﻪ ﺁﻫﻨﮕﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﺍﯾﻦ
ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺟﻮﺭﭼﺎﻟﻪ Jorchale ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻗﺪﯾﻤﯽ
ﺍﺳﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺟﻮﺭﭼﺎﻟﻪ ﯾﮏ ﻗﻼﮐﻮﺗﯽ ﻗﺮﺍﺭ
ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﺩﮊ ﻣﺤﮑﻢ
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺩﻭ ﺑﻘﻌﻪ ﯾﮑﯽ
ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺟﯿﺮ ﮐﻼﯾﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﻋﻤﺮﺍﻥ ﻭ ﺩﺭ
ﺟﻮﺭ ﮐﻼﯾﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.

روستای ﮐﻠﺮﻭﺩ اشکور علیا
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻫﺎﯼ ﺧﻤﯿﺮﻣﺤﻠﻪ ، ﺳﺰﯾﺮﻭﺩ ،
ﭼﮑﺮﻭﺩ ﻭ ﭘﻠﺴﺘﺎﻥ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 70 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ
ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﺩﺭ 85 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﯽ
ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﭼﺸﻤﻪ ﺁﺏ
ﻣﻌﺪﻧﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﯽ ﺳﺮﻩ Sisare ، ﻗﻠﻌﮥ ﮐﻞ ﮐﺶ
Kol Kash ﻭ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﺳﯿﺪ ﯾﺤﯿﯽ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ
رعنا دختر افسانه ای اشکور نیز اهل روستای کلرود بود.

بهشت...

بهشت...

واقعا بهشته آقا رضا.
این عکسا واسه چه ماهیه؟

سلام عرفان جان
واسه بهار و تابستون امسال

اشکور
ﺩﯾﻮ ﺷﺐ ﺍﺯ ﺗﻨﮕﻪ ﻟﺸﮑﺎﻥ ﮔﺬﺷﺖ
ﺻﺨﺮﻩ ﺳﺨﺖ ﭘﺮﻧﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ
ﻗﻠﻪ ﺑﮋﻡ ﻭ ﮐﺸﺎﯾﻪ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ
ﺍﺭﻩ ﭼﺎﮎ ﻭ ﺳﺮﺭﺟﻪ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺑﺴﻮﺩ
ﻟﻮﺳﻦ ﻭ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺭﺍ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﮐﺮﺩ
ﺩﺭﺳﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﭼﺎﮐﺎﻧﻪ ﮐﺮﺩ
ﺭﻭﯼ ﺯﯾﺪﯼ ﮔﺮﺩ ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ ﻓﺸﺎﻧﺪ
ﮐﺎﺭ ﻭﻟﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻔﺎﮐﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪ
ﺗﺨﺖ ﺗﻨﻬﯿﺠﺎﻥ ﯾﺎﻥ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺷﺪ
ﻫﻤﻨﻮﺍﯼ ﺍﺭﮐﻢ ﻭﺷﺎﺭﺍﺝ ﺷﺪ
ﺭﺍﻧﺸﯽ ﺗﺎﺏ ﺗﻮﺍﺳﺎﻥ ﮐﺶ ﮔﺮﻓﺖ
ﺍﺯ ﺗﻒ ﮔﺮﻣﺶ ﺭﺯﺍﻥ ﺍﺗﺶ ﮔﺮﻓﺖ
ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻭﺷﮑﯽ ﮔﺬﺷﺖ
ﺑﺮ ﺷﯿﺎﺭ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﺵ ﺍﺷﮑﯽ ﻧﺸﺴﺖ
ﺩﺷﺖ ﭼﺎﮐﻮﻝ ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﻨﮓ ﺷﺪ
ﮔﻮﻫﺮ ﭘﺎﮎ ﻟﯿﺎﺳﯽ ﺳﻨﮓ ﺷﺪ
ﺑﻮﻡ ﺷﻮﻣﯽ ﺑﺮ ﺗﻮﮐﺎﻣﺠﺎﻥ ﺩﻡ ﮔﺮﻓﺖ
ﺟﺎﻥ ﯾﺎﺳﻮﺭ ﻭﺩﻟﻪ ﺟﺎﻥ ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺖ
ﺳﻔﺮﻩ ﻫﺎ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺷﻬﺪ ﺷﺮﺍﺏ
ﮔﯿﺮﯼ ﻭ ﺑﻠﺘﺮﮎ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﻭﻫﻢ ﺍﺏ
ﺭﺯﻕ ﻭﺭﻭﺯﯾﻬﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻨﮓ ﺷﺪ
ﺟﻮﺭﺩﯼ ﺑﺎ ﺟﯿﺮﺩﯼ ﻫﻤﺴﻨﮓ ﺷﺪ
ﺍﺳﻪ ﺭﻭ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﺮﭘﻮ ﺗﺸﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪ
ﺑﺮ ﻧﺮﮐﯽ ﺯﺧﻢ ﺻﺪﻫﺎ ﺩﺷﻨﻪ ﻣﺎﻧﺪ
ﭼﺸﻤﻪ ﺳﺎﺭ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭﮎ ﺧﺸﮏ ﺷﺪ
ﺑﻮﯼ ﺳﺮﮔﯿﻦ ﻫﻢ ﺑﻬﺎﯼ ﻣﺸﮏ ﺷﺪ
ﺧﺴﺘﻪ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﮐﯿﺎﺭﻣﺶ ﺍﺯ ﺗﺒﺮ
ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻟﯿﻤﺎﮔﻮﻭﺭ
ﺗﻮﯼ ﻏﺎﺭ ﺳﻨﮓ ﺑﻦ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ
ﯾﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﮐﺎﺳﻪ ﮐﻮ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ
ﺗﻠﮑﺶ ﻭ ﺳﯽ ﭘﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﻣﻘﻬﻮﺭ ﮐﺮﺩ
ﭼﺸﻢ ﻣﯿﻨﯽ ﺧﺎﻧﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﮐﻮﺭ ﮐﺮﺩ
ﺭﺍﺷﻪ ﻭ ﺷﺎﭘﻮﺷﺘﻪ ﻭﻣﺎﺩﺷﺖ ﺭﺍ
ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﮐﻪ ﮔﺮﻣﺎﺩﺷﺖ ﺭﺍ
ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻗﻠﻌﻪ ﻟﯿﻤﺎ ﺷﮑﺴﺖ
ﺑﺮﻓﺮﺍﺯ ﻗﻠﻪ ﮐﺸﮑﯽ ﻧﺸﺴﺖ
ﺯﯾﻦ ﻣﮑﺎﻥ ﺍﻫﻨﮓ ﺳﯽ ﺟﯿﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ
ﺟﯿﺮﮐﻮﻝ ﻭﺯﻭﺭﺯﻣﻪ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ
ﺯ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﻋﺰﻡ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﻮﯾﻪ ﮐﺮﺩ
ﭼﻠﻤﻪ ﺭﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻧﯿﻠﻮ ﻣﻮﯾﻪ ﮐﺮﺩ
ﺍﺯ ﭘﺲ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﭘﺮ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ
ﮐﯽ ﻣﻠﮏ ﺍﻣﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﯽ ﺗﺒﺎﺭ
ﺷﻬﺮ ﭼﺎﮐﺎﻥ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﮐﺮﺩ
ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺭﺍ ﻓﺎﺭﻍ ﺍﺯ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﮐﺮﺩ
ﮐﯽ ﻣﻠﮏ ﻫﻤﺘﺎﯼ ﻣﺎﮐﺎﻥ ﺗﺎﮐﻪ ﻣﺮﺩ
ﻓﺮ ﺭﺧﺸﺎﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﯽ ﻓﺴﺮﺩ
ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺩﺭ ﺳﻮﮒ ﺍﻧﺎﻥ ﻧﺎﻟﻪ ﮐﺮﺩ
ﺩﺍﻣﻨﺶ ﺍﮐﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﻻﻟﻪ ﮐﺮﺩ
ﺭﻭﺩﺟﻮﺷﺎﻥ ﻭ ﺳﻔﯿﺪ ﺩﯾﻮﺭﻭﺩ
ﺑﺎ ﺩﻫﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﻭﺩ
ﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﺭﻭﺑﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻬﺎﺩ
ﺳﺮﺑﻪ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﻧﻬﺎﺩ
ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﻨﺪﻡ ﺩﺷﺖ ﺯﯾﺎﺯ
ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻭﺻﻒ ﻧﺎﺯﺵ ﺑﯽ ﻧﯿﺎﺯ
ﺑﺎﺩﺭﺧﺖ ﺳﻠﻢ ﺣﺎﺟﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ
ﺍﻥ ﺩﻭﺍﯼ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻠﺘﻬﺎﯼ ﻣﺎ
ﺧﻮﺷﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺮﻣﻨﺶ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺖ
ﺳﺎﯾﻪ ﺳﺎﺭ ﺧﺮﻣﺶ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺭﻓﺖ
ﭘﺎﯼ ﺩﺷﻤﻦ ﺭﻭﯼ ﺗﺎﺭﺵ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ
ﺗﺎﺭﺷﯽ ﺑﺎﺩﺭﺩﻭﻏﻢ ﺩﻣﺴﺎﺯ ﺷﺪ
ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺗﺎﺯﺵ ﺟﺎﻥ ﺗﺎﺭﺵ ﭼﺎﮎ ﮐﺮﺩ
ﻭﺍﯾﻪ ﮔﺎﻥ ﺍﺵ ﺩﺭﺩ ﺍﻭ ﭘﮋﻭﺍﮎ ﮐﺮﺩ
ﺑﺮ ﺍﻏﻮﺯﺑﻦ ﮐﻨﺪﻩ ﺳﺮ ﺑﯿﺪﺍﺩ ﺭﻓﺖ
ﺻﺪ ﺩﺭﺷﺘﯽ ﺑﺮ ﻋﺮﻭﺱ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺭﻓﺖ
ﻟﻮﻡ ﺩﺍﺭ ﻟﻮﻡ ﺑﺸﮑﺲ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ
ﻟﺠﻪ ﺧﻮﻥ ﺗﺎ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﭘﺸﺘﻪ ﺷﺪ
ﺗﻨﮕﻪ ﺩﻭﻟﻪ ﺑﺮﻩ ﻣﻌﺪﻭﻡ ﺷﺪ
ﺷﺎﺩﮐﺎﻣﯽ ﺩﺭ ﺷﻮﮎ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﺪ
ﻗﻠﻌﻪ ﺭﻭﺋﯿﻦ ﺗﻮﻻ ﺷﺪ ﺧﺮﺍﺏ
ﺧﻮﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﺮ ﺟﺎﻥ ﺭﯾﺎﺏ
ﻣﺮﺗﻊ ﺳﺒﺰ ﭘﺮﻣﮑﻮ ﺯﯾﻦ ﮔﺪﺍﺯ
ﻣﺜﻞ ﺍﯾﻨﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺑﯽ ﺑﺮﮔﯽ ﺩﭼﺎﺭ
ﮔﻮﺭﺝ ﺍﺯ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﺩﺍﻧﺶ ﺷﺪ ﺗﻬﯽ
ﺗﯿﺮﻩ ﮔﻮﻥ ﺷﺪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥ ﺑﻬﯽ
ﮐﺸﺘﮑﺎﺭ ﭘﯽ ﻧﻮﺩ ﺑﯽ ﻣﺰﺩ ﺷﺪ
ﮔﻨﺞ ﭘﻨﻬﺎﻧﺶ ﻧﺼﯿﺐ ﺩﺯﺩ ﺷﺪ
ﭼﻮﻥ ﺍﻣﯿﺮﯼ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﺎﮐﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪ
ﺯﺧﻢ ﺯﻭﺑﯿﻦ ﺍﺵ ﺣﺪ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪ
ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻫﻮﺷﯿﺎﺭ ﮔﺮﺩ
ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﯽ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ
ﮔﻮﯼ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻭ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﯽ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ
ﭘﺎﯼ ﺭﻓﺘﺎﺭﺵ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﺩ ﻗﺮﺍﺭ
ﺑﺨﺖ ﺗﺨﺖ ﺯﯾﺪﯾﺎﻥ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ
ﻓﮑﺮ ﺑﯽ ﺳﻮﺩﺍﯾﺸﺎﻥ ﺳﻮﺩﺍ ﮔﺮﻓﺖ
ﭘﺲ ﺑﻪ ﻓﺘﺢ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ
ﺩﻭﺩﻣﺎﻥ ﮐﺎﮐﯿﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ
ﺑﻌﺪﯾﺎﺩ ﺍﻥ ﯾﻞ ﮔﺮﺩﻥ ﻓﺮﺍﺯ
ﯾﺎﺩﺑﺎﺩ ﺍﺯ ﮐﺎﮐﯿﺎﻥ ﭘﺎﮐﺒﺎﺯ
ﯾﺎﺩ ﺍﻥ ﺷﻬﺪﻭﺳﺖ ﻣﯿﺮ ﺍﺷﮑﻮﺭ
ﺍﻧﮑﻪ ﺍﯾﺰﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﺵ ﮐﺮ ﻭ ﻓﺮ
ﮐﺎﮎ ﻭ ﻓﯿﺮﻭﺯﺍﻥ ﻭ ﻟﯿﻞ ﺍﺵ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ
ﺑﺮﺗﻤﺎﻡ ﮔﯿﻞ ﻭ ﺩﯾﻠﻢ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ
ﻧﯿﮏ ﺍﯾﯿﻦ ﺷﻬﺮﻩ ﺩﺭ ﻓﺮﺯﺍﻧﮕﯽ
ﺑﺮﻫﻤﯿﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ
ﺩﺭ ﮐﻤﮏ ﺑﺎ ﺯﯾﺪﯾﺎﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ
ﺟﺎﻥ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺑﺎﺧﺘﻨﺪ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ؛ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﻡ ﺍﺳﺎﯾﺶ ﻧﺪﯾﺪ
ﺟﺰ ﺷﮑﻨﺞ ﻭ ﺯﺧﻢ ﻭﻓﺮﺳﺎﯾﺶ ﻧﺪﯾﺪ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﭼﯿﺮﮔﯽ ﺍﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ
ﺭﺍﻩ ﻭﺭﺳﻢ ﺗﯿﺮﮔﯽ ﺍﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ
ﻣﻮﮐﺐ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﮔﻢ ﺷﺪ ﺩﺭ ﻏﺒﺎﺭ
ﺍﺷﮑﻮﺭ ﻣﺎﻧﺪ ﻭﺷﺐ ﺍﺋﯿﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ
ﺍﺷﮑﻮﺭ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺷﻮ ﻻﯼ ﻏﻢ
ﺍﺷﮑﻮﺭ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺗﺐ ﻭ ﺍﻭﺍﯼ ﻏﻢ
ﺍﺷﮑﻮﺭ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺧﻮﻑ ﻭﺧﻄﺮ
ﺍﺷﮑﻮﺭ ﻣﺎﻧﺪ ﻭﻫﺠﻮﻡ ﺷﻮﺭ ﻭﺷﺮ
ﭼﻮﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﻣﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﺷﮑﻮﺭ
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻓﺮﻩ ﺍﺵ ﺍﻣﺪ ﺑﻪ سر

ای کاش میشد این شعر رو به نظم در بیاری رضا جان چون یمقدار گنگ هست.اول از حمله زیدی شکایت میکنه و دوران حمله زیدی رو بسیار بد توصیف میکنه ولی در عین حال آخر دورانش رو"پر افتخار"ذکر میکنه!!!!!!!،بعد از دوران کی ملک هزار اسبی تعریف میکنه و ستایش میکنه،بعد از ماکان خوب میگه و سرآخر باز هم میگه که زیدیان حکومت رو بدست میگیرن و روزگاز اشکور تیره میشه.
این شعر از چه کسی و از چه منبعی هست رضا جان؟

سلام عرفان جان
والا این شعرو یکی از دوستان برام فرستاده . این شعر از چندتا شعر جدا ازهم درست شده و تقریبا ترتیبش درسته و از جایی که شعر در مورد کی ملک هست شروع یک قطعه جداگانه هستش که وقتی پشت سر هم خونده میشه یکمی گنگ میشه . و زیدی که در ابتدای شعر بکار برده شده منظور روستای زیدی که در همسایگی درگاه و میانرود هست میباشد