| نویسنده |
پیغام |
|
rot
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: جمعه 19 دی1393 - 9:30pm
پست: 935
محل اقامت: IRAN !
|
 ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺩﺳﺘﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﯾﺎ ﺍﺯ
ﺭﻭﺑﻪﺭﻭ ﻭﻟﯽ ﺣﺘﻤﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﯾﻜﯽ
ﯾﻜﯽ ﺩﺳﺘﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﻭﺭﺵ ﻃﻨﺎﺏ
ﺑﻜﺸﻨﺪ . ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ١٧٥
ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ . ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﭼﻪ ﮔﻮﺩﺍﻝ
ﻋﻈﯿﻤﯽ ﺣﻔﺮ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ١٧٥ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻠﺶ
ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﻧﺪ. ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﯾﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ،
ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﯾﻜﯽ ﯾﻜﯽ ﺩﺍﺧﻞ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﭘﺮﺗﺘﺎﻥ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﯾﺎ
ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺻﻼ ﭼﻪ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ، ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ
ﺷﺐ ﭼﻪ ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ. ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ
ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﺳﺎﻝ ۶۵ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻧﻘﺸﻪﺍﯼ ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮﺗﺎﻥ
ﮐﺮﺩﻧﺪ .
ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﺁﻥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﻨﮕﺪﻝ، ﭼﻄﻮﺭ ﺩﻟﺶ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ
ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ ﻭ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺍﯼ
ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦﺗﺎﻥ ﺑﺮﯾﺰﺩ . ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﮐﻪ
ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯿﺪ ﺩﺳﺖﻫﺎﯼ ﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻭ
ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﯿﺪ، ﭼﻪ ﺣﺮﻑﻫﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦﺗﺎﻥ ﺭﺩ ﻭ ﺑﺪﻝ
ﺷﺪ . ﭼﻪ ﻗﺮﺍﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﯿﺪ . ﺍﺻﻼ ﭼﻪ
ﺷﻮﺧﯽﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﻭﻟﯽ ﮐﺎﺵ ﺩﺳﺘﺎﻧﺘﺎﻥ ﺑﺎﺯ
ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﮒ ﮔﺮﻭﻫﯽ، ﺳﯿﺮ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺁﻏﻮﺵ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﯾﺪ . ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﺧﻞ ﮔﻮﺩﺍﻝ
ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﺗﺎ ﺳﯿﻞ ﺧﺎﮎ
ﺭﻭﯾﺘﺎﻥ ﺁﻭﺍﺭ ﺷﻮﺩ، ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﭼﻪ ﺫﮐﺮﯼ ﻣﯽﮔﻔﺘﯿﺪ.
ﺣﺘﻤﺎ ﺑﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺍﺯ ﺍﺭﺑﺎﺑﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﻗﺘﻠﮕﺎﻩ « ﻻ
ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺳﻮﺍﮎ، ﯾﺎ ﻏﯿﺎﺙ ﺍﻟﻤﺴﺘﻐﯿﺜﯿﻦ» ﺭﻭﯼ
ﻟﺐﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩ . ﯾﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺳﺎﺩﻩﺗﺮ، ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﯾﮑﯽ
ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ۱۷۵ ﻧﻔﺮ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩﻩ : «ﺑﺮﺍﺩﺭﻫﺎ ! ﻭﻋﺪﻩ ﻣﺎ
ﮐﺮﺑﻼ » ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩﻩﺍﯾﺪ : ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ ...
ﺣﺘﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻝ ﺁﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻌﺜﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﻟﻮﺩﺭ
ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺧﺎﮎ ﺭﻭﯾﺘﺎﻥ ﺑﺮﯾﺰﺩ، ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﯾﺎ
ﺣﺴﯿﻦﻫﺎ ﻟﺮﺯﯾﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ . ﺣﺘﻢ
ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﭼﺸﻢ ﺁﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻋﺮﺍﻗﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺁﻥ
ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪﺳﻮﯼ
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﯾﺎ ﺯﻫﺮﺍ ﻣﯽﮔﻔﺖ، ﺩﻟﺶ ﻟﺮﺯﯾﺪ
ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ . ﺣﺘﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﺁﻥ
ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺑﺰﺭﮒ ﭘﺮﺷﺪ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﻓﺮﯾﺎﺩﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ
ﺷﺪ، ﺩﻝ ﺁﻥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﻟﺮﺯﯾﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ
ﺧﻮﺩﺵ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩ .
ﺣﺘﯽ ﺳﯿﮕﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﮑﺮﺭ ﻫﻢ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺗﺼﻮﯾﺮ
ﭼﻬﺮﻩﻫﺎﯼ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯼ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﺭﺍ
ﺍﺯ ﺧﺎﻃﺮﻩﺍﺵ ﻣﺤﻮ ﮐﻨﺪ . ﺣﺘﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ
ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﭼﻬﺮﻩﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ
ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺎ ﺟﺰﺋﯿﺎﺕ . ﺣﺘﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺍﺯ
ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ؛ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺳﺖﻫﺎﯼ ﺑﺴﺘﻪ . ﺣﺘﻢ
ﺩﺍﺭﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺻﻼﺑﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﺷﻤﺎ ﮐﺎﺑﻮﺱ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﺶ
ﺑﺎﺷﺪ . ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻧﮕﺮﺍﻧﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﯼ ﻛﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ
ﺷﻨﯿﺪﻡ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺧﯿﺮﻩ ﺧﯿﺮﻩ
ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯽﻛﻨﺪ. ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺯﻧﺪﮔﯿﻨﺎﻣﻪ ﯾﻚ ﯾﻚ ﺷﻤﺎ
ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ. ﺗﻌﺪﺍﺩﺗﺎﻥ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﯿﻦﺗﺎﻥ ﺍﺯ
ﻫﺮ ﮔﺮﻭﻩ ﻭ ﺩﺳﺘﻪﺍﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﺍﺯ ﻣﺠﺮﺩ ﻭ
ﻋﺎﺷﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﮐﺎﺳﺐ ﻭ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻭ ﺯﻥ ﻭ ﺑﭽﻪﺩﺍﺭ .
ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﺩﺳﺘﺎﻧﺘﺎﻥ ﺑﺎﺯ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﮒ ﮔﺮﻭﻫﯽ، ﺑﺎ ﺩﻭ ﺍﻧﮕﺸﺖﺗﺎﻥ
ﻋﻼﻣﺖ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﺩﯾﺪ .ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺭﺍ
ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺩﻟﻢ ﻋﺠﯿﺐ ﺷﻮﺭ ﻏﺮﻭﺭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ
ﻣﯽﺯﻧﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻜﺎﻭﺭﺍﻥ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺳﺘﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ
ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﻃﻨﺎﺏ ﭘﯿﭽﺶ ﻛﻨﻨﺪ . ﺑﺎﺭﻫﺎ
ﺷﻨﯿﺪﻩﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﻏﻮﺍﺹﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﻣﺎﺩﻩﺗﺮﯾﻦ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ
ﺭﺯﻣﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺑﺎﺯﻭﺍﻥ ﻭ ﺳﯿﻨﻪﻫﺎﯼ ﺳﭙﺮ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ
ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺒﺎﺱﻫﺎﯼ ﭼﺴﺒﯿﺪﻩ ﻏﻮﺍﺻﯽ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ. ﺑﻌﺜﯽﻫﺎ
ﻫﻤﯿﻦ ﻏﺮﻭﺭ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ
ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺗﯿﺮﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻼﺹ .
ﻏﺮﻭﺭ ﺷﻤﺎ ﺍﻣﺎ ﺯﯾﺮ ﺁﻥ ﺧﺎﮎﻫﺎ ﺩﻓﻦ ﻧﺸﺪ. ﻣﺜﻞ ﯾﮏ
ﻧﺎﻣﻪ ﭘﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ .
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺩﺭﺱ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﻮﺧﺘﯿﻢ ﻭ
ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺗﺎ ﻟﺤﻈﻪ ﺁﺧﺮ
ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺷﻤﻦ ﮐﺮﻧﺶ ﻧﮑﻨﯿﻢ . ﻏﺮﻭﺭ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ
ﺗﺎ ﺩﻟﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﻋﺮﺑﺪﻩﻫﺎﯼ ﺗﻮﺧﺎﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ﻧﻠﺮﺯﺩ . ﺷﻤﺎ
ﺑﺎ ﺩﺳﺖﻫﺎﯼ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﮐﺮﺩﯾﺪ . ﺣﺘﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ
ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﺭﺍﺯ
ﻧﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﮐﺮﺩ . ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ. ﺩﻋﺎﯼ
ﺷﻤﺎ ۱۷۵ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﺩ؛ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻫﻢ
ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ .
۱
سطح دسترسی لازم برای مشاهده فایل های پیوست شده در این پست را ندارید.
قسمت !
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 1:21pm |
|
|
|
rot
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: جمعه 19 دی1393 - 9:30pm
پست: 935
محل اقامت: IRAN !
|
عکس ٢٢٢٢٢٢٢١٢
سطح دسترسی لازم برای مشاهده فایل های پیوست شده در این پست را ندارید.
قسمت !
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 1:25pm |
|
|
|
mehrdad23276
کاربر فعال
تاریخ عضویت: شنبه 2 خرداد1394 - 9:58am
پست: 121
|
خدا یا ما شرمنده ایم پیش شهدا............
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 1:27pm |
|
|
|
rot
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: جمعه 19 دی1393 - 9:30pm
پست: 935
محل اقامت: IRAN !
|
ﺁﻣﺪﯼ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﭼﺮﺍ؟
ﺑﺎ ﻭﻓﺎ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﯽ ﮐﺲ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﺮﺍ؟
ﺁﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺴﺘﺠﻮﯾﺖ ﻣﻦ ﻗﺴﻤﻬﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ
ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ ﭼﺮﺍ؟
ﺩﺳﺖ ﻭﭘﺎﯾﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ ﺧﺎﮎ
ﻭﺧﻮﻥ
ﺩﺭﺷﮕﻔﺘﻢ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﭘﺎﺷﺪ ﺯ ﻫﻢ ﺩﻧﯿﺎ ﭼﺮﺍ ؟
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﯼ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﻣﺎﺩﺭﺕ؟
ﻻﯼ ﻻﯾﯽ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﺴﺘﻪ ﺩﺳﺖ ﻭﭘﺎ ﭼﺮﺍ؟ ....
سطح دسترسی لازم برای مشاهده فایل های پیوست شده در این پست را ندارید.
قسمت !
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 1:29pm |
|
|
|
rot
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: جمعه 19 دی1393 - 9:30pm
پست: 935
محل اقامت: IRAN !
|
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﻣﺮﻭﺯﻫﻮﺍﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﺎ ﻫﻮﺍﯼ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺭﺍ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ ...
ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﻭﺍﺣﺪ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻐﺾ
ﮔﻠﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﻓﺸﺮﺩﻩ ﺭﻭﯼ ﺍﻧﺘﻦ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻨﺪ
ﮐﻪ ﺗﻮﺩﻩ ﺍﯼ ﻫﻮﺍﯼ ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ
ﺍﺳﺖ ...
ﺷﺎﯾﺪ ﺍﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻪ
ﻋﻠﺖ ﻋﺒﻮﺭ۱۷۵ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﯼ ﺩﺳﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎﯾﺎ
ﻓﺎﻗﺪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﻻﯾﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﯾﺴﺖ ...
ﺷﺎﯾﺪ ﺁﻥ ﯾﮑﯽ ...
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ... ﻓﻘﻂ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺍﯾﻦ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻋﺒﻮﺭ
ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻧﻢ ﭘﺎﮎ ﺗﺮﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ...
۲
سطح دسترسی لازم برای مشاهده فایل های پیوست شده در این پست را ندارید.
قسمت !
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 1:31pm |
|
|
|
rot
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: جمعه 19 دی1393 - 9:30pm
پست: 935
محل اقامت: IRAN !
|
ﺧﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﻫﯿﭻ ﻣﺎﺩﺭﯼ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻧﯿﺎﯾﺪ .....
ﻗﯿﺎﻣﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻏﻮﺵ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺩﺳﺘﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﺣﺴﺮﺕ ﺩﺭ ﺍﻏﻮﺵ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ؟
ﻋﺠﺐ ﺣﮑﺎﯾﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ .....
-----------------------------
سطح دسترسی لازم برای مشاهده فایل های پیوست شده در این پست را ندارید.
قسمت !
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 1:34pm |
|
|
|
Asort1
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: پنج شنبه 29 خرداد1393 - 2:20pm
پست: 212
|
درود به روح و شرفشون
از پل نامردان عبور مکن بگذار اب تورا ببرد.از ترس شیر به روباه پناه مبر بگذار شیر تورا بدرد.درنده باش ولی از کنار اهوی بی پناه به ارامی گذر کن.کورش بزرگ
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 3:26pm |
|
|
|
rot
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: جمعه 19 دی1393 - 9:30pm
پست: 935
محل اقامت: IRAN !
|
ﺍﺻﻼﺡ ﻃﻠﺒﻲ
ﺍﺻﻮﺍﻟﮕﺮﺍﻳﻲ
ﻣﻌﺘﺪﻟﻲ
ﻫﺮﻛﻲ ﻫﺴﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ ﺑﻤﻴﺮﻱ ﻭﻗﺘﻲ
ﺩﺍﺭﻱ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﺷﻬﻴﺪ ﺟﺴﻢ ﺷﻬﻴﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ
ﺷﻬﻴﺪ ﻭ ..... ﺳﻮﺀ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻴﻜﻨﻲ ﻭ ﺍﻳﻦ
ﻋﺰﻳﺰﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺑﺎﻡ ﻗﺪﺭﺕ ﻃﻠﺒﻲ ﻭ ﺟﺎﻩ
ﻃﻠﺒﻲ ﺧﻮﺩﺕ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻱ .
ﺷﺮﻡ ﻛﻦ . ﺷـــــــــــﺮﻡ
قسمت !
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 5:35pm |
|
|
|
rot
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: جمعه 19 دی1393 - 9:30pm
پست: 935
محل اقامت: IRAN !
|
ﻏﻮﺍﺹ ﻫﺎ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻏﺮﻕ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ
ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ
ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ …
ﭼﺸﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ
ﺟﻤﺠﻤﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻠﺨﯽ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺑﭽﻪ ﻡ ﺳﺮﺵ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﻭﻟﯽ ﻗﻮﻟﺶ ﻧﻤﯽ
ﺭﻓﺖ …
قسمت !
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 5:45pm |
|
|
|
جاوید
استاد
تاریخ عضویت: دوشنبه 21 اسفند1391 - 5:24am
پست: 1400
|
درود بر شما
نامشون همیشه جاوید هست
دوتا از اونها همکلاسی من بودند و با هم بزرگ شده بودیم و حتی یکیش با نام عبد الحسیبن انصاری سال دوم دیستان مفسر کلاسمون بود و رسول قادری که حتی خط سبیل نداشت ولی خیلی نترس چابک بود در باز گشت از حمله کربلای 4 که لو رفت در اون مدرسه دو طبقه که بمباران شد شهید شدند هنوز لباس باد گیر شیمیایی که بهشون دادن بودند پیش من هست و هر چند وقتی با دیدن اونها تجدید خاطره میکنم
یادشون گرامی باد
|
| سه شنبه 26 خرداد1394 - 6:23pm |
|
|
|
