خواهش میکنم.
عملکرد این ورقه ها مشابه همون براده های آهن هست که روی یک کاغذ میریزین و وقتی به یک میدان مغناطیسی نزدیک میشه تجمع و ترکیب هندسی براده ها در راستای خطوط میدان مغناطیسی شکل میگیره. مثلا اگر یک آهنربای معمولی رو به این ورقه نزدیک کنین شکل هندسی که روی صفحه بوجود میاد نشاندهنده هلالهای خطوط مغناطیسی هست که از قطبین شمال و جنوب آهنربا به هم وصل میشن.
در مورد حرکت آهنربا داخل لوله فلزی هم کلا به این صورت هست که بدلیل ایجاد جریان گردابی فوکو روی لوله فلزی مرتبا بین میدان حاصل از این جریانها و میدان مغناطیسی خود آهنربا نیروی جاذبه و دافعه بوجود میاد و حرکتش داخل لوله کند میشه.
اما در خصوص کاربرد این ورقه ها برای کاوش باید عرض کنم هیچ کارایی نداره چون اولا دامنه تاثیر پذیری این ورقه ها حتی نسبت به یک میدان مغناطیسی نسبتا قوی بیش از چند سانت نیست. در ثانی اغلب دفینه ها میدان مغناطیسی قوی ندارن که حتی به کمک مگنتومترهای حساس هم مشخص بشه. این یکی از دلایلی هست که من طی سالهای اخیر مکررا کاربرد انواع مگنتومتر و یا به اصطلاح اسکنر رو برای کاوش رد کردم و تجربه کاوشگران واقعی هم همین رو نشون میده. بخصوص که سطح زمین که به سنسور دستگاه بسیار نزدیک هست در خیلی جاها به قدری آلودگی مغناطیسی داره که دیگه نمیشه توقع تشخیص مغناطیس های ضعیف تر در عمق رو داشت. بنابراین طبق تجربیات واقعی که در این زمینه وجود داره روش مغناطیس سنجی فقط در مواردی خاص و مثلا برای پیدا کردن آهن در عمق کم میتونه مفید باشه. کاری که البته با انواع فلزیابهای دارای تفکیک خیلی بهتر قابل انجام هست.