آنتن و ردیاب هایی که تا به حال دیدیم و در موردش مطلب داریم

سلام دوستان .
این آنتن رو تازه ساختم . این دومین آنتنیه که میسازم و کلا چهارمین آنتنیه که دارم استفاده میکنم . خیلی هم تو آنتن زنی مهارت ندارم ولی امروز عصری که داشتم امتحانش میکردم فکر کنم از سه تای قبلی بهتر جواب میده .
هنوزم کامل نشده . دو تا سیم واسه اتصال فیش ها میخواد و روکش برای دسته ها که اونا رو هم فردا درست میکنم . مخصوص 35 ساختمش .
از دوستان و اساتید خواهش میکنم که نظر بدن و ایرادات رو گوشزد کنن .
سپاس .

سلامت باشید

طول آنتنها اگر از خم به بعد 48 سانتیمتر باشه سنگین درمیاد ، اونم نمره 4 . ذرات که هیچی ، فکر کنم اشیای ریز رو هم حذف کنه و فقط دنبال اتاقک پرجنس بگرده .
در ردیابی همیشه اینو در نظر داشته باشید که نیروی کششی دفینه آنقدر قوی نیست که قدرت چرخش آنتن رو داشته باشه پس باید با کم کردن وزن آنتن و عمود گرفتن دسته ها و گردش اپراتور بهش کمک کرد .
اینو خدمت دوستان عرض کنم که روش آنتن زدن برای پیدا کردن اهداف کوچک با پیدا کردن اهداف بزرگ فرق داره . چون اهداف کوچک یا اهدافی که دورتر هستند ، نیروی کمتری دارند و هر اپراتوری نمیتونه تشخیص بده

- در رابطه با توخالی کردن دسته ها برای کمتر کردن اصطکاک با نظر شما موافق نیستم . چون نوک تیزی که در ته آنتنها ایجاد شده دقیقا میافته روی مرکز ته سوراخ روی دسته ها و همون نوک ، کل وزن آنتن رو تحمل میکنه . در این صورت دیگه خم کوتاه آنتن زیاد با بدنه داخلی سوراخ تماس نداره که اصطکاک داشته باشه . همه ی اصطکاک میافته رور مخروطی شکل ته آنتن . خصوصا وقتی که با تیغ مته سوراخ روی دسته را ایجاد کنیم ، نوک تیغ ، ته سوراخ را بشکل تقریبا مخروطی درمیاره و تیزی آنتن از اون مخروطی در نمیاد .

درثانی با خالی کردن دسته ها از قدرت آنتن کاسته میشه چون مرکز جذب نیروها همین دسته ها هستند . شاید در ردیابهای الکترونیکی زیاد تاثیر نزاره اما در ردیاب مکانیکی خیلی تاثیر داره . بعضیها هم فکر میکنن که اگر دسته ها توخالی باشن بیشتر فضا خالی رو میزنه

برای اتصالات برنجی جنس کاملی در بازار نمیشناسم چون وجود نداره یا ترکیب آهن همراه داره . پس باید خودتون با خلاقییت اونو بسازید . اما فیش موزی رو براتون میزارم که در چندین شکل وجود داره اما نوک همه شون همین شکلیه و با اندکی فشار نگه میداره :

به نظرم شرکتی میاد اگه خودت درست کردی ماشالله به این همه سلیقه اما باید بگم دسته ها حتما باید عایق باشن وگرنه مگنت بدنت بدجوری تاثیر میزاره روش ومدام خطا داری

سلام استاد بهرام .
ما شاگرد شما هستیم لطف دارین شما . در مورد سلیقه حق دارین اما نه من بلکه تراشکارم خیلی با سلیقس . خداییش سنگ تموم گذاشت واسم و برای هر کدوم از دسته ها یه بعد از ظهر زمون صرف کرد . بله حتما لحاظ میکنم و بدون عایق استفاده نمیکنم . دیروزم که تست کردم با دو تا تیکه پلاستیک دسته ها رو پیچیدم که با دستم تماس پیدا نکنه .
راستی آقا بهرام به نظر شما عایق ها چطوری باشن بهتره که بشه در صورت لزوم سریع برشون داشت و در واقع دو منظوره استفاده کرد ( خوراکی و فرکانسی ) که هر وقت نخواستیم عایقارو برداریم و هر وقت خواستیم عایقارو بزاریم سر جاشون ؟

من کجا گفتم که ردیاب روی جنس واقعی کم جونتره ! گفتم که ( نیروی کششی دفینه آنقدر قوی نیست که قدرت چرخش آنتن رو داشته باشه پس باید با کم کردن وزن آنتن و عمود گرفتن دسته ها و گردش اپراتور بهش کمک کرد + اهداف کوچک یا اهدافی که دورتر هستند ، نیروی کمتری دارند و هر اپراتوری نمیتونه تشخیص بده )

هدفی که بزرگ باشه و در فاصله ی دوری باشه ، و هدفی که کوچک باشه ولی نزدیک باشه ، تقریبا یک قدرت رو برای کشش آنتن ایجاد میکنن . مگر اینکه به هدف بزرگ نزدیکتر بشیم .

ما هم که همیشه نمیتونیم از روی علم غیب بریم نزدیک جنس . ردیابی یعنی پیدا کردن مسیر انرژی از فاصله دور
اگه از دور نتونیم جنس بزرگ رو تشخیص بدیم دیگه وای به حال اهداف کوچک

----------------------------------
برای فیش موزی ، سوراخی که برای نوک فیش آنتن درست کردید مشکل ایجاد نمیکنه و باید بزرگتر هم بشه . اگر پلاستیک فیش موزی مشکل داشت میتونید از شکلهای گرد استفاده کنید .

البته قبلا اشاره کردم که فیش موزی نیز آهن داره و من قبولش ندارم . اما از فیش آنتن بهتره . حداقل به دسته گیر میشه .

لطف داری داداش گل.پس یک ایول باید بگم تا دیدم گفتم کار دست نیست اما دست تراشکارو باید بوسید خیلی تمیز دراورده واسط حتی اون خط دور دسته قسمت پاییین رو هم واسط زده که دقیقا هر چی شرکتی دیدم به این شکل بوده .در مورد عایق حتما از یک پارچه نخی یا پنبه ایی استفاده کن چون الکترسیته بدن رو جذب خودش میکنه دوم اینکه میتونی روی یک دستکش ضرف شویی به اندازه هر کدوم از انگشتات برش بدی وروی دستکش چسب کنی تا محکم بشه هم عایق خوبی در میاد هم اینکه هر وقت دوست نداشتی میتونی از دستات در بیاری.البته علت اینکه گفتم از پارچه نخی استفاده کنی این بود چون من با وجود یک لایه پلاستیک 2میل دور دسته ودستکش هم نتونستم کار کنم اما با گذاشتن اون تیکه پارچه همراه با یک لایه پلاستیک کلا مهارش کردم واگه ازش استفاده کنم فلز رو نمیگیره وبه حفره حساس میشه و برعکس اگه دقت کرده باشی تو عکس صفحه قبل هم عکس اون پارچه دور دسته مشخصه که اگه بخوام حفره بزنم باید از یک دستکش هم استفاده کنم

لطف داری داداش گل.پس یک ایول باید بگم تا دیدم گفتم کار دست نیست اما دست تراشکارو باید بوسید خیلی تمیز دراورده واسط حتی اون خط دور دسته قسمت پاییین رو هم واسط زده که دقیقا هر چی شرکتی دیدم به این شکل بوده .در مورد عایق حتما از یک پارچه نخی یا پنبه ایی استفاده کن چون الکترسیته بدن رو جذب خودش میکنه دوم اینکه میتونی روی یک دستکش ضرف شویی به اندازه هر کدوم از انگشتات برش بدی وروی دستکش چسب کنی تا محکم بشه هم عایق خوبی در میاد هم اینکه هر وقت دوست نداشتی میتونی از دستات در بیاری.البته علت اینکه گفتم از پارچه نخی استفاده کنی این بود چون من با وجود یک لایه پلاستیک 2میل دور دسته ودستکش هم نتونستم کار کنم اما با گذاشتن اون تیکه پارچه همراه با یک لایه پلاستیک کلا مهارش کردم واگه ازش استفاده کنم فلز رو نمیگیره وبه حفره حساس میشه و برعکس اگه دقت کرده باشی تو عکس صفحه قبل هم عکس اون پارچه دور دسته مشخصه که اگه بخوام حفره بزنم باید از یک دستکش هم استفاده کنم