تجربیات موفق!

سپاس سنه‌دژ گیان
کاش بقیه دوستان هم مثل شما تو این بحث شرکت میکردن که همه از وجودشون مستفیض میشدیم @}--

سلام
سنه دژ جا ن توضیحات خوبی دادی .
اما درباره دستگاهی که بنونه توی مناطق کوهستانی مثل کردستان کار کن . تقریبا هیچ دستگاه هی نداریم . نه تو ردیاب ها .نه تو نقطه زن ها و نه تو تصویری ها . چون اکثر دستگاه در مناطق صاف جواب گو هستند.

سلام دوست عزیز
در این مناطق کوهستانی و پر رمز و راز ، قبل از هر دستگاهی ، بهترین وسیله ، انسان است البته انسانی متفاوت نه معمولی .
برای دوستانی که در سرزمینهای یکدست و پهناور و مسطح ، زندگی میکنند ، مقداری از مشکلات مناطق کوهستانی رو عرض میکنم که بدونن ما چی میکشیم

- در این مناطق بجای زمین صاف و یک یا چند نقطه ی مشکوک با دهها کوه و صخره و تپه و چشمه و انواع ناملایمات روبرو میشید . تقریبا با بیشتر فلزیابهای مطر دنیا هم نمیتوان ، صخره های بلند و خطرناک را کاوش کرد . اگر در صخره نوردی ماهر و توانا باشید ، شاید تا حدودی بتونید خودتون رو به بعضی جاها برسونید اما حمل و کار با دستگاه در ارتفاعات، تقریبا ناممکن است
- مسیرهای طولانی و ارتفاعات بلند و جاهای دورافتاده و بدون جاده ، واقعا نیاز به اپراتوری داره که هم در پیاده روی و هم در کوهنوردی ، مهارت و توانایی بالا داشته باشه . گاهی یک روز رو فقط باید بزارید برای رفتن به یک نقطه و برگشتن
- پوشش گیاهی و بوته ها و انواع خار و خاشاک و درخت ها ی متعدد وحشی ، تقریبا در بیشتر نقاط ، مانع پیشروی هستند . آدم خودش به زور رد میشه چه برسه به اینکه بخواد نزدیک زمین ، جارو بکنه . اطراف لوپ باید با انواع سپرهای محافظتی پوشیده بشه که در برخورد با درختان و خار و سنگ و ... لوپ زخمی و معیوب نشه . و سیم لوپ هرزگاهی گیر میکنه و کنده میشه
- چون مناطق باارزش و قلعه ها و سکونت گاههای قدیمی ، اغلب در بلندیها هستند ، گشتن و پرسه زدن در اینجاها ، در شب و حتی بعضی وقتها در روز ، به تنهایی ، کار خطرناکی است . با همه نوع جانور درنده و گزنده و پرنده و چرنده ، روبرو هستیم و گاهی به ناگاه در بیخ گوشت ظاهر میشن . هرگاه ممکن است گرگی سر برسد ، یا پا بر ماری خطرناک بگذارید و ...
پس یا باید قید بعضی محل ها رو زد یا خطر رو قبول کرد یا وسایل دفاعی داشت ( البته اگر فرصت استفاده باشد )
- در بیشتر کوهها و دره ها یی که شاید در بعضی شهرها ، غیر قابل استفاده و متروکه باشند ، اینجا دارن کشاورزی میکنن و هیچ زمینی بیکار نیست حتی اگر متراژش خیلی کم باشه . کشاورزان در بیشتر زمینها به حالت ویلایی 3 فصله و گاهی 4 فصله حضور دائم دارند و نمیشه همینطوری سرتو بندازی پائین و به هرجا دلت خواست بری . بماند که مردم اینقدر مطلع شدن که حتی اگر دست خالی هم بری تو کوهها و زمینها ، بعد از سلام و علیک ، اولین سوالشون اینه که : برای گنج اومدی ؟ حالا هی توضیح بده و فلسفه بافی بکن ، فایده نداره . خودم میدونم برای چی اومدی . دستگاه داری ؟ جاهای خوب سراغ دارم و ...
- در بیشتر زمینها و کوهها ، چیزی که زیاده سفال و قبرستان و جای زندگی و بازمانده های بیارزشه . ( پوکه و ترکش و ادوات و ضایعات جنگی بماند ) اپراتور میخواد تنظیم بکنه و امپراتور میخواد تشخیص بده که اون زیر چیه
- در فصل کاوش هم که کوهستان و برف و باران و رعدوبرق و بهمن و رودخانه و یخ و ... واقعا جلو حرکت رو میگیره و نمیتوان به ارتفاعات و جاهای خوب رفت . بهار هم که میشه ، هنوز برفا آب نشدن ، کوه و در و دشت پر میشه از کوهنورد و کشاورز و چوپان و افراد عاشق و گیاهخوار و شکارچی و سر به بیابون زده
- مسئله ی حمل و نقل دستگاه هم که بشدت زیر ذره بین همه هست . هرگونه وسیله ی مشکوک تو دستت ببینن ، اسمش فلزیابه . گوشی بزرگ باشه ، پخش باشه ، چراغ قوه باشه ، رادیو باشه ، دوربین شکاری باشه ، عکاسی باشه ، عصا باشه ، لنگه کفش باشه . پس ، از این نظر ، همیشه کوچکترین طراحیها و کم حجم ترین وسیله ها ، موفق تر هستند . نمیشه یه باکس 20 در 30 فلزی بسازی و باتری اسیدی سنگین بزاری و لوپ 1 متری بگیری رو دوشت و راه بیفتی . معرکه رو هم ، اگر جایی پهن کردی ، ممکنه که یهو از ناکجاآباد یکی سربرسه و بیصدا بیاد بغل دستت . فرصت جمع بندی و فرار نیست .

این گوشه ای از مشکلات استراتژیک منطقه .
اگر بخواید دستگاه بزنید ، اینقدر کوه و صخره و سنگ و تپه و درخت قدیمی و قبرستان ، جلوت ظاهر میشن که آدم میمونه کجا رو بگرده . اصلا اگر بخواد همه جا رو بگرده نمیتونه . یه نفر اگر تمام تکیه گاهش دستگاه باشه ، شاید تو تمام عمرش نتونه بخوبی ، حتی منطقه ی اطراف خودشو بگرده ، چه برسه به بقیه جاها .
پس یه نفر میخواد که درک و بینشی فراتر از افراد معمولی داشته باشه ، که توی این همه مکان ، جاهای مشکوک رو بتونه تشخیص بده و میدان کارشو ، کوچکتر بکنه . چه برای بررسی و چه برای دستگاه زدن
اما بریم سر کارایی دستگاه در این مناطق :
در بیشتر نقاط کوهستانی و صعب العبور ، کارایی دستگاهها به میزان زیادی نسبت به زمینهای یکدست و نرمال ، افت میکنه
این میزان افت ، همیشه و هرجا مثل هم نیست . گاهی به زیر نصف میرسه و گاهی نزدیک صفر
- جنس خاک این مناطق ، بسیار املاح دار هست
- جنس خاک ، همه جا یکدست نیست و با مقداری حرکت ، بزودی با انواع دیگری روبرو میشوید و برای این تغیر باید تنظیمات را مقداری تغیر دهید . البته قبل از هر چیز باید این تفاوت رو بتونید تشخیص بدید
- کوهها و زمینها پر از سنگهای معدنی وفلز دار هستند
- جنس زمینها یکدست نیست و هر قدم تا قدم بعدی ، زمین زیر لوپ تغیر میکند . گاهی سنگه گاهی خاکه گاهی خزان و خاشاکه گاهی آب و رطوبته و ...
- زمین ها شیبدار و ناهماهنگ هستند و بالانس کردن و نگهداری ارتفاع ، بعضی جاها تقریبا ناممکن است . خصوصا برای توباکس و بعدش فلزیابهای حساس به بالانس
- بعضی جاها زمین کلا سنگی میشه و زیر و لابلای سنگها ، بطور طبیعی انواع فضاخالی و نقاط خشک و مرطوب در نزدیکی هم ، هستند که کلا تنظیمات و بالانس رو بهم میریزند و گاه و ناگاه بوق میکشه و همه ی این نقاط رو نمیتوان بررسی کرد و علت رو مشخص کرد
- و خیلی مشکلات دیگه

مشکل حمل ونقل و خطر ارتفاعات و ناتوانی در حمل وسیله و انواع خطاهای زمینی و سفالهای شکسته و سنگهای معدنی و قبرستانهای ناموزون و ناتوانی در دستگاه زدن و لوپ کشی و بینهایت بودن نقاط مشکوک که نمیشه همه ی اونا رو با لوپ زمینی بگردی و دهها مشکل جدی دیگر
اینجاست که باید به دستگاههای غیرمعمول و سنس از راه دور خوشامد گفت

بغیر از مشکلات استراتژیک و منطقه ای و آب و هوایی ، حتی اگر بهترین دستگاههای پالسی و والف معمول را هم در اختیار داشته باشید ، بازم نمیتوان بخاطر شرایط بد زمین و منطقه، نتیجه ی مطلوبی بگیرید . پس باید تا جایی که امکان داره تجربه و یادگیری خود رو بالا ببرید تا بتونید تا بالاترین حد ممکن از دستگاه کار بکشید
البته خدا رو شکر ، با این همه مشکلات بازم موفقیت غیرممکن نیست و اگر آمار بگیریم ، تعداد موفقیت ها در این مناطق بیشتر از جاهای پهناور و بدون مشکل هست . و دلیلش چیزی نیست جز : قدیمی بودن این مناطق و جمعیت های بیشماری که پشت سرهم در این مکانها زندگی کرده اند . و داشتن امنیت بخاطر صعب العبور بودن . تقریبا بیشتر ارتفاعات یا قلعه بودن یا حداقل آثاری از سکونت قدیمی دارند

اما در جواب شما دوست عزیز که چه دستگاهی تو این مناطق جوابگو هست و چکار باید کرد ؟ باید عرض کنم که بیشتر دستگاههای پالسی و والف ، شاید در این مناطق نتونن کارائی بالا داشته باشند و اگر بخوایم ثبات داشته باشیم ، باید کلی برد از دست بدیم .
و اینکه شرایط و جای مخفی کردن ، هر دفینه یا گنجی با بقیه تفاوت بسیاری داره و مثل هم نیستند
بخاطر وجود کوه و صخره و تپه ی فراوان در این مکانها ، بارهای زیادی رو تونستن براحتی در عمق بزارند ، با شرایطی متفاوت و ناهماهنگ
توی خاک معمولی ، اعماق تپه ها ، ته غارهای پرشده ، لای صخره های بلند ، میان دیوارهای قدیمی ، زیر سنگهای عظیم ، در تونل های انحرافی و ...

پس برای یک کاوشگری که تکیه بر دستگاه داشته باشد ، وجود دستگاههای مختلف با کارایی های مختلف الزامی است تا بتواند با شیوه های مختلفی یک هدف را بسنجد و در بیشترین حد ممکن ، اطلاعات را از هدف بگیرد و کمتر خطا کند . و البته اپراتوری و تجربه و مهارت کافی در بکارگیری انواع دستگاهها را نیز داشته باشد
این دو گزینه نیز برای بیشتر علاقمندان میسر نیست

بنده برای این مناطق ، اول به توانایی های بالای انسانی معتقد هستم
بعدش از نظر استفاده از دستگاه ، اول به " سنس از راه دور " بعدش تائید نقطه
حالا شاید برای بیشتر دوستان سنس از راه دور میسر نباشه یا لازم نبینن و بخوان یا مجبور باشن وجب به وجب بگردن
تائید نقطه هم ، هر کسی بنحوی انجام میده که
برای بیشتر افراد ، فلزیاب پالسی یا والف هست
برای بعضی ها هم فقط حفاری تعین میکنه که چی پیدا بکنن یا نکنن

بنظر من داشتن دانش و آگاهی نسبت به نحوه و سبک زندگی گذشتگان منطقه کمک زیادی می کنه و از هر نسخه ای کتربردی تر هست:
من تجربیات خودم رو بگم:
1. مطالعه کتاب ها معتبر و تایید شده علمی
2. با افرادی که هیچ گونه دانش و شناختی در رابطه با زندگی گذشتگان ندارند. کار نکردن راه شناختشون سادس
3.داشتن حداقل سه نو سیستم با کار ای متفاوت نه مارک مختلف و اپراتورخوب
4. برخورد علمی با هر نشانه ای
5. گیر نداد به کوه در و دشت . که مثلا اینجا چرا کج هست این درخت چرا راست هست و غیره .
6 . انتخاب نوع کار
من خودم به شخص ب مناطق زندگی علاقه زیادی دارم و دارم رو این موضوع تمرکز می کنم که بتونم محل زندگی قدیمی رو که پیدا کردم با توجه به اثار موجود در محل تخمین درستی از قدمت محل داشته باشم .
3.

- داشتن آگاهی از نحوه ی زندگی مردم هر محل ، بسیار در امر شناخت آثار و تشخیص هدف کمک کننده هست . گاهی یه فرد محلی ، خیلی بهتر از یک کارشناس بیگانه ، میتونه چیزی رو تشخیص بده و براش یه توضیح ساده و منطقی بده
توصیه میکنم که اگر کسی کارشناس میاره برای کارش ، در صورت امکان کارشناس از محل خودش باشه تا اینکه مال یه سرزمین و یه تمدن دیگه . درسته که یه کارشناس خوب ، همیشه در مطالعه است و باید از تمدن و چگونگی آئین و زندگی انواع مردم بلد باشه . اما همیشه اینطور نیست و بعضی چیزها را در هیچ کتابی نمیتوان یافت
- اگر میخواهید روی محل زندگی کار کنید و قدمت جایی رو مشخص کنید ، بیشتر روی دو چیز تمرکز کنید ، یکی استخوان و یکی سفال
البته این روش شما ( تعین قدمت و اولویت قدمتی ) برای طرفای خودمون یه مشکلی داره ( روش خوبی نیست )
اتفاقا جاهایی که بسیار قدیمی هستند ، تقریبا چیزی باارزشی ندارن که مربوط به اون زمان خیلی قدیم باشه . چون در اون دوره ها هنوز طلا باب نبوده و بیشتر مفرق گیر میاد . حتی بنده خیلی از جاها رو میشناسم که قدمت چندین هزار ساله دارند و هنوز به مفرق هم نرسیدن . اون جاها بیشتر با استخوان و سفال طرف هستید
اما برای جاهای مفرق دار ، گاهگاهی زیورآلات کوچک نیز پیدا میشه که بستگی به قبر مهم داره
و گاهی هم ممکنه که سنگ باارزشی پیدا بشه در حالی که یارو فلز باارزش نداشته
تنها امیدی که هست اینه که چون این طرفا بسیار قدیمی هستند ، مردمان مختلف زیادی رو بخود دیدن و هر دسته ای ، آئین و وسایل و زیورآلات و نوع تدفین مربوط به خودشون رو داشتن
پس اگر جایی ، قبری یا سفالی یافتید و بنا بر تشخیصی ، مربوط به قبل از عصر فلزات بود ، بازم نباید بیخیال محل شد . چون جاهای استراتژیک و آباد ، همیشه زندگی داشته و مردمان بعدی مثل قبلی ها نبودن
بعضی جاها چندین لایه ی تاریخی ، روی هم قرار گرفتن و هر کدام مربوط به دوره ای هستند . جالبتر از اون قبرستان هست : اگر مثلا بر بالای تپه ای آباد ، در حفاری عمیق ، 3 یا 4 لایه ی مختلف مربوط به زندگی های مختلف ، پیدا بشه ، جالبه . اما اگر جایی فقط دو لایه قبرستان پیدا بشه ، از اون 3 لایه زندگی روی تپه مهمتره . چون زندگی های پشت سرهم و متفاوت ، بر روی تپه ها و جاهای خوب ، یه چیز عادی هست . اما اگر یه جایی قبرستان باشه و اینقدر قدیمی باشه و اینقدر از زمانش بگذره که آثار قبرها از بین برن و زیر لایه های خاک فراموش بشن و بعدا مردمانی دیگر ، در لایه های بالاتر ، تدفین بکنند و یه قبرستان سطحی تر تشکیل بدن ، این خیلی مهمه و خیلی هم جالبه و قدمت فوق قدیمی بودن اون محل رو میرسونه
بنده همچین قبرستانی رو تو کردستان سراغ دارم . عمق قبرهای زیرین ، حدود 2.5 متر هست و قبرهای بالاتر ، همشون کمتر از یک متر عمق دارند . نوع قبر سازی و نوع تدفین مرده و حتی جهت قبرها هم با هم فرق داره
شاید برای بعضیها سوال پیش بیاد که چطوری قبرستان قدیمیتر ، رفته تو عمق ؟
جای قبرستان در شیب هست که خاکهای کوههای بالایی در گذشت تاریخ ، کم کم بسمت پائین ، رانش کردن و قبرستان قدیمیتر، عمقش بیشتر شده و تقریبا بخاک سپرده شده و قبرستان جدیدتر ، بخاطر استراتژیک بودن محل برای تدفین ، درست در همون محل قبلی تشکیل شده