نکات و داستانهایی عبرت انگیز و آموزنده برای جستجو گران

خیلی عالی بود دوست من ، از زحماتی که برای نوشتن این مطالب و تجربیات خودتون و راهنمایی دوستان انجام داده کمال تشکر را دارم . آرزوی سلامتی و موفقیت برای شما از درگاه خداوند را دارم .

سلام و ممنون از تایپیک و داستانهای جالب.
خیلی دلم میخواست منم تو جمع شما سهیم باشم اما متاسفانه داستان بلند یا عبرت انگیزی ندارم ...اما دوستدارم باز هم از تجربیات خودتون بگید برای همه مفیده

تشکر بزرگوار
وظیفه بود

تشکر ژنرال جان
والا مثل اینکه تاپیک توجه دوستان رو جلب نکرده و فقط خودم هستم که دارم پیش میبرم و دوستان هیچ نظری ندارن.
عنوان تاپیک فقط داستان نیست."نکات" قبل از "داستان" اومده که منم سعیم بر این بود که با هر داستان و آخر داستان نکته یا نکاتی رو بگم شاید به درد کسی از دوستان خورد و تونست استفاده ای بکنه.نیازی نیست حتما در غالب داستان باشه.میتونه یه داستان کوتاه - یه مطلب ساده - یه نکته به صورت مستقیم - و یا خیلی مهمتر از اون یه تجربه شخصی باشه.این داستان ها رو میشه این ور اونور شنید ولی تجربه های شخصی یه چیز دیگه هست.الان تعدادی از اون داستان ها رو خودم به شخصه تجربه کردم و بعضیهاشم دوستان و فامیل(به دلایلی اشاره ای بهشون نکردم) .قطعا بعضی از اینا رو هیچ جای دیگه نمیشه شنید و فقط میشه از کسی شنید که تجربه کرده باشه.
پس عزیزان و دوستانی که براشون مقدور هست ما رو از تجربه های خودشون غافل نذارن

یه نکته قابل توجه(هیچ جا تو نت اینقدر به صورت کامل در مورد این مطلب همچین چیزی پیدا نمیکنید)
(دوستان شرمنده که نمیتونم بعضی از مکانها رو به صورت مستقیم ببرم.دوستان اهل فن میدونن چرا!)

بعد از اسلام آووردن ایرانیا مردم ایران شدیدا به پیامبر و اولادشون معتقد بودن و دوستشون داشتن و همچنین اعتقادات مذهبی به شدت بالا رفت.
علامتها و درختها و مکانهایی که برای دفن دفینه مورد استفاده قرار گرفت بعد از مدتی به امامان و امامزادگان نسبت داده شد.حالا یا مردم نسبت دادن یا کسی که دفینه رو مخفی میکرد.خلاصه یه چیز قطعی میشد:مردم به خاطر احترام به امام و امام زاده(یا شایدم از روی ترس!) هیچ وقت اجازه به خودشون نمیدادن که کاری به اون نشونا داشته باشن و بعضا اصلا فکر نمیکردن که این نشانه چیز دیگه ای باشن و اونا رو به صورت قطعی به امامان و امام زادگان نسبت میدادن.

دوستان بگم که انسان نباید شعور خودش رو از دست بده.امام زاده ای رو میشناسم که دارای شجره نامه هست.وقتی توش حفاری کردن خدا میدونه به قدری ناراحت شدم که حد و حساب نداشت.اون چیزی که من سعی بر گفتنش دارم کاملا جداست و از دوستان خواهش میکنم به ساحت این بزرگواران توهین نکنن.به تجربه ثابت شده که به معنای واقعی هیچ چیز(هیچ چیز) در قبر کسی که به پیامبر معتقد باشه و پیرو دین اسلام باشه نیست.(حالا این شخص همین الان خاک شده باشه یا 1500 سال پیش.خواه غلام پست ترین فرد بوده باشه خواه بزرگترین مسلمان زمین)
اصولا تو ایران جایی رو که مقدس میدونن(باز هم میگم نشونه با بارگاه و قبر از زمین تا آسمون فرق داره) ممکنه یه چزهایی به عنوان نذری اونجا دفن شده باشه
یه نکته دیگه اینکه دوستان قبر مسلمان به صورتی هست که رو به قبله هست.در نتیجه اگه قبری با همچین شرایطی پیدا کردید هرگر بازش نکنید که علاوه بر اینکه 100000% چیزی گیرتون نمیاد باید جواب گو باشید(البته استثناهایی در مورد قبر به جهت قبله هست ولی کم هستن)

در اینجا میخوام چند تا نکته جالب خدمتتون عرض کنم

بنده خودم به شخصه این مکان ها رو به چشم دیدم.هم قبل از خالی کردن هم بعد از خالی کردن(بیشترشون به خاطر بی اطلاعی بنده از دست رفت)

مکانی بود که یک سنگ داشت و از میون سنگ چشمه بیرون اومده بود(حفاری بود) و این چشمه رو به یکی از امامان بزرگوار نسبت میدادن.یه روز یه نفر پیش همون سنگ یه قابلمه ی طلای پر از سکه پیدا کرد(بعدا فهمیدیم سربار بود) خلاصه نسخه ای از این سنگ که نشون میداد سه خمره بین 80 تا 90 کیلویی طلا زیرش هست.کندن و بردنش

درختی بود که به اون پرده میبستن و اونو امامزاده میگفتن!!! (منظور من از نکته های بالا در مورد این موارد بود)
درخت به نظر اهالی بسیار مقدس بود و حتی به نظر برخی ها اونا رو به مرادش هم رسونده بود.یک روز خبر رسید زیر درخت کنده شده و دفینه ای از زیرش در اومده و بردن.بعدا رفتیم دیدم

نعل اسبی بود که به اسب یکی از امامان بزرگوار نسبت میدادن.یک روز در اطرافش حفاری شده بود و یکی از دوستان اهل استان های مرکزی کشور دفینش رو برده بود.(اون طور که ما شنیدیم سنگهای گران قیمت بود)

مکانی بود که اونو به امامزاده نسبت میدادن.اما عجیب اینکه روی تومولوس بود!!! بنده شک نداشتم که مقبره پادشاه یا شخص سلطنتی هست.(آخه کجا دیدید امامزاده رو تومولوس باشه؟) هر چی به اهالی میگفتم بابا ایشون شاه تشریف دارن ولی اهالی به زور میگفتن که نه سید هست.حالا جالب اینجاس که تا جایی که بنده تحقیق کردم از 150 سال پیش که منابع تحقیقمون اجازه میداد(منظور پیرهای محل هست) به ایشون شاه فلانی میگفتن و نه امامزاده.

گوشه ای از یک جنگل چند درخت به صورت کپه ای وجود داشت که از همه درختا بالاتر بود.اونا رو به یک امام زاده نسبت میدادن و میگفتن جزو داراییهای امامزاده هست و هیچ کس حتی به خودش اجازه نمیداد که نزدیکشون بشه چه برسه به اینکه کنارشون حفاری کنه.خلاصه کندن و بردن

دو درخت کهنسال وجود داشت که در مسیر قبله بودن و یکیشون رو مقدس میدونستن و بهش پرده میبستن و طبق نشانه ها میبایست بینشون چیزی داشته باشه.
کندن و بردن

دوستان اصولا دفینه جاهایی که امامزاده و یا مقدس میدونن (در حالی که نیستن.آخه کی به درخت میگه امام زاده؟؟!!) سکه و طلا هست که به صورت نذر دفن شده و مربوط به بعد از اسلام هست.دوستان باز هم میگم خواهش میکنم خواهش میکنم خواهش میکنم که سراغ مقبره های این بزرگواران نرید.نه تنها چیزی نصیبتون نمیشه بلکه یه چیزهایی رو هم ممکنه از دست بگید(از این لحاظ نمیگم که مثلا امام زاده شما رو تبدیل به سنگ کنه.منظورم اینه که خودتون به عواقبی که ممکنه حفاری تو امام زاده موجبش بشه فکر کنید)

علاوه بر امام زاده ها یه سری مکان هم وجود داره که اسم خاص روش میذارن.مثلا غار فلانی یا تپه فلانی و...
دوستان مطمئن باشید که مردم همینجوری ننشستن و برای اینا اسم در بیارن.اسم حتما به دلیلی هست و ممکنه از قدیم(مثلا از چند هزار سال پیش) و یا گذشته نه چندان دور(مثلا 200 300 سال پیش) مونده باشه.نظر شخصی من رو میخواید در مورد این اسامی به راحتی نگذرید.
مثلا وقتی به سنگی میگن سنگ فلان یه کم فکر کنید ببینید:چرا نمیگن سنگ بهمان؟ چرا به سنگهای دیگه نمیگن سنگ فلان؟ اصلا به چه دلیلی بهش میگن سنگ فلان مگه چه جیزی در موردش منحصر به فرد هست؟ کی اسمشو گذاشته سنگ فلان؟ از کی بهش میگفتن سنگ فلان؟(از پیرها پبرسید) آیا قبلا سنگ بهمان بوده و اینکه بعدا اسمش به سنگ فلان تغییر داده شده؟ آیا اینجا(مثلا این روستا) بهش میگن سنگ فلان و توی روستای بغلی بهش میگن سنگ بهمان؟
دوستان امیدوارم که منظور منو متوجه شده باشد.اینقدر در مورد جاهایی که سراغ داشتم و بارشون رفته اطلاع دارم که میتونم یه کتاب در موردش بنویسم
به امید موفقیت تک تک دوستان

سلام اقا مهدی عزیز
انگار دل پر خونی از دنیا دارید ناراحت نباش دادا درست میشه
هرکس حق خودشو از دنیا میبره
شما هم به حق خودتون می رسید
تجربه اینو به من گفته دیر و زود داره سوخت و ساز نداره
هر کسی که وارد این مقوله شد حتی با دست خالی اخر به چیزی رسید
باتشکر

داش بانتاما شانس اصلا به روی ما نمیاد و هر چی طرفش میدوویم بهش نمیرسیم
هنوز هم داریم چند نفری بدو بدو دنبالش میریم بلکه یا خسته شه یا دلش به حال ما بسوزه برگرده و روشو بهمون نشون بده ببینم اصلا چه شکلی هست
حالا درسته بعضی از این جریانات که خدمتتون میگم به دلیل کم اطلاعاتی رخ داده.ولی به خدا قسم بعضیهاشون طوری اتفاق افتاده که مثل اینکه باید از قبل اینطور میشده.شاید بنده اونقدرها ظرفیت نداشتم ...
دوستان میدونن که با گذاشتن برخی از این جریانات امکان داره که مشکلاتی برای بنده پیش بیاد.(احتمالش کم هست ولی هست) ولی بنده دوست دارم دوستان اگه پیش اومد از این جریانها و نکات (هر چند که مال تازه کاراست و استادان اگه بخونن به چشم یه داستان و سرگرمی بهش نگاه میکنن) استفاده کنن و مثل ما نشن که همش میگیم اگه اینطور میشد و اگه اونطور میشد و حسرت بخوریم تا شاید روزی به موفقیت برسیم.البته اگه عمر باقی و به جا باشه و بیش از اندازه تلف نشده باشه
امیدوارم هر کدوم از دوستان که وارد اینکار شد به موفقیت برسه.چون واقعا کار سخت و طاقت فرسا و مهمتر از همه پر رسیکی (چه جانی چه مالی) هست و وقتی آدم موفق شه واقعا ارزشش رو داشته ...

مکانی رو دیدم که یه نشونه روش بود.نشونه قطعا مربوط به یه دفینه بود
یه نفر از جایی که بدون هیچ شکی از اون اطلاع نداشت که چه طور اونو رمز گشایی کنه زده بود سنگی که نشونه روش بود رو شکسته بود به امید اینکه چیزی توش باشه.
این موارد زیاد هست.یه طور دیگه هم هست که طرف میاد پیش خودش فکر میکنه میگه مثلا من نشونه رو دیدم یا اینکه ازش عکس میگیره و به خیال اینکه میدونه چه شکلی هست نشونه رو از بین میبره که مبادا دست کسی بیوفته
دوستان بسیاری از این نشونه ها خیلی دقیق طراحی شدن و همینجوری واسه خودشون نکشیدن.چون میدونستن که اگه بعدا سراغش بیان و یا کسی رو سراغش بفرستن باید طوری باشه که رمز گشایی بشه و طرف رو دقیق سر بار ببره(دستگاه که نداشتن )
خیلی از نشونه ها طوری هستن که بدون کوچکترین استفاده از دستگاه و ردیاب و ... میشه به راحتی تا بالای بار رفت و حتی قبل از اینکه حفاری کنید عمق حدودی و اطلاعات دقیقی رو به دست بیارین
پس دوستان به هیچ عنوان نشانها رو خراب نکنید یا از بین نبرید.خیلی کم پیش میاد که بار یا سرباری داخل سنگ نشانه باشه که اونم بعد از زدن دستگاه و اینکه مطمئن شدید که بار همون جاست بشکنید.خودتون جای پنهان کننده بودید روی بار مینوشتید مردم مال من اینجاست بیاید ببرید؟؟؟!!!(البته قابل ذکر هم هست که نشانهایی وجود داره که بار یا سربار داخل خود سنگ هست و استاد آریا توی یه تاپیک بهشون اشاره کردن)
ممکنه که بار 100 ها متر با نشانه فاصله داشته باشه و با شکستن نشانه نشه به نشانه بعدی (که ممکنه با خاک روشو پوشیده باشن) و یا بار رسید.
پس دوستان نشانه ها رو به خاطر اینکه به ذهن میسپارید و یا تصویربرداری میکنید و یا حتی دستگاه میزنید و مطمئن هستید خراب نکنید.
بعد از اینکه خدا یاریتون کرد و به چیزی هم رسیدید باز هم نشانه ها رو خراب نکنید چرا که جزئی از تاریخ هستن و ممکنه از اونی که تصور میشه قدمت طولانی تری داشته باشن و همچنین دلیلی منطقی هم برای خراب کردنشون نیست.
اگه هم از یه نشونه سر در نیووردید و یا دستگاه هم زدید و چیزی نبود باز هم بهش دست نزنید.چون شما ازش چیزی دستگیرتون نشده به این معنی نیست که هیچ کس دیگه هم نتونه ازش سر در بیاره

نه اتفاقا خیلی خوشم میاد از این تجربه ها گفته بشه
چنان نکاتی دارن که قابل اندیشیدنه...بنظر من بیشتر باید ادم از تجربه های دیگران استفاده کنه تا که هی سرش به سنگ بخوره

بازم تشکر ژنرال جان
دقیقا منظور بنده هم از گفتن تجربه های شخصی همین نکته ای بود که شما فرمودید