سلام دوستان
این بار میخوام در مورد یه نکته مهم چند تا مطلب بنویسم که این نکته بعد از همکار خوب در پله دوم قرار میگیره
پنهان کاری
دوستان.عزیزان.برادران
پنهان کاری چه تو جست و جو و چه حفار بسیار مهم هست.چرا؟ فقط کافیه 1 نفر فقط 1 نفر کوچکترین بویی ببره که شما دارید چکار میکنید تموم شد.همه میفهمن.کارتون خراب میشه.آبروتون(!!!؟؟؟) میره.مکانتون از دست میره.و حتی ممکنه که مشکلات بیشتری هم پیش بیاد.
حالا چه بکنیم.ببینید 1 نفر برای حفاری کمه و دو نفر زیاده.تعداد بالای افراد= رفت و امد بیشتر . جلب توجه بیشتر.سر و صدای بیشتر.داشتن زبون های بیشتر . تو دید بودن بیشتر و کلا همه چی بیشتر به جز سهم شما در انتهای کار کمتر هست
بهترین زمان برای جست و جو بهار هست.چون دلایلی زیادی هست که یه نفر تو کوه باشه و کسی کار به کار کسی نداره.بهترین زمان برای حفاری مکانهای شلوغ(مکانهای خلوت رو هر وقت دوست داشتید) آخرهای پاییز و اواسط زمستون هست.چون هیچ دلیلی وجود نداره که کسی تو کوه باشه و خلوت ترین موقع هست!!!
بنده که تا الان حفاری نکردم اما چاه کندم.حالا زیاد تفاوتی نداره.به نظر شما کلا چند نفر میتونن توی یه چاله 2*2 متر کار کنن؟ 2 نفر؟ 3 نفر؟ 10 نفر؟ به نظرتون تعدا بیشتر افراد به این معنی نیست که هر بار فقط باید چند تا از افراد کار کنن و بقیه تماشا کنن و حتی ممکنه که کارتون هم لو بره.آره درست.میشه با تعداد افراد بیشتر سریعتر حفاری کرد چون آدم تازه نفس زیاده ولی حفاری کار هر کسی نیست.کسی باید سراغ این کار بره که ورزیده باشه و توان بالایی داشته باشه که بتونه حداقل به صورت مداوم 7 8 ساعت و بیشتر کلنگ بزنه.
تو حفاری باید خیلی چیزها باید دقت کرد که لو نرید.مثلا سعی کنید کم حرف بزنید.مگه چه چیزی برای گفتن تو اون لحظه وجود داره؟ در عوض زمانی که حرف نمیزنید بهتر صداهای اطراف رو میشنوید و احتمال لو رفتنتون هم کمتر میشه
سیگار خاموش.چراغ قوه خاموش.گوشی خاموش. دوستان توی تاریکی نور یه سیگار از 15 کیلومتری معلومه(تو کتابچه سرباز نوشته شده بود
) نور کاملا از دور پیداست و شک برانگیز هست.خودتون باشید ببینید میگید طرف داره حفاری میکنه یا گوسفند گم کرده داره دنبالش میگرده؟
سعی کنید توی مهتاب و شبهای غیر ابری برید که نیاز به چراغ و نور کمتر باشه
زمانی که میرید کوه و بیابون و دارید سراغ چیزی میگردید.(این یکی تخصص خودم هست)
دوستان بلند حرف نزنید.
با صدای بلند نخندید.
به هیچ کس نگید که واسه چی اومدید حتی اگه واسه تفریح اومده بودید بگید همینجوری اومدم گشتی بزنم.حتی اگه صمیمی ترین شخصتون پرسید(بعد تو خونه بهش بگید.وقت هست)
به هیچ عنوان با دست به جایی اشاره نکنید.اصولا اشاره کردن باعث ایجاد حس کنجکاوی در افرادی میشه که دیدن شما اشاره کردید.حالا به چی؟ سعی میکنن بفهمن.سعی کنید مشخصات رو به صورت گفتاری بدید تا طرفتون متوجه بشه منظور شما کجاست
از ملاقات افراد فرار نکنید و وقتی کسی رو تو کوه دیدید سلام و احوال پرسی یادتون نره.نمیخواد که بخوردتون.اینجوری مشکوک نمیزنید.اما حالا از یه جای دیگه برید که باهاش برخورد نکنید.اگه پشت سرتون نیومد
الکی خم و راست نشید و سنگ و کلوخ و ... بردارید.چه کاریه آخه؟ انصافا هیچ حرکتی بیشتر از این تو دید نیست.
وقتی کسی رو دیدید مثل نظامیها مشایعتش نکنید تا بیاد رد شه که طرف بگه این چرا اینطور به من زل زد.در حد همون سلام علیک و تمام
یا به صورت زیاد طوری بیاید و برید که همه بفهمند یا به صورت کم طوری بیاد برید که هیچ کس نفهمه.در هر دو صورت کسی چیزی ازتون نخواهد پرسید.
حالا اینا رو از دهن کسی بشنوید که تا حالا نه حفاری داشته و نه دیده جالبه
زیاد در این باره میپرسم و شنیدم ولی شما بذارید به حساب تخیل قوی من.شاید به دردتون خورد