جن،سحر،طلسم،چشم زخم و...

(28)
اعوذ باالله من الشیطان الرجیم. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ‌.(مدد یا رحمن).
موضوع: پاسخ به آقای مهندس " مهدی" مدیریت محترم سایت
با سلام و ادب حضور مدیریت محترم " آقا مهدی" عزیز
1- این " موضوع" با همکاری آقای مهندس "حمید" ارجمند ایجاد شد و در انجمن مربوطه.
2- حقیقتش بنده بسیار بسیار متعجب و ناراحتم که چرا باید در برابر "قرآن درمانی" اینطوری با من برخورد کنند. خوب اگه اشتباه کردم،منو راهنمایی کنن، نه .... .
من از اولین پست دارم خواهش میکنم و در پست (19) نیز رسما اعلام کردم که آقاجان بس کنید! دیدم بازم دارن حتاکی میکنن!!! در پست شمارۀ (26) باز هم متذکر شده ام. حقیقتش من خیلی مشتاقم که ویرایش بشه، ولی پستها و بحثها بهم میخورن. ولی در شمارۀ 26 از مدیریت خواهش کردم اگه پست غیر اخلاقی زده بشه، حذف بشه. دیگه دارن آبرو ریزی میکنن!
فکر کنم ، همینطور بمونه بهتره ولی بعد از این دیگه به هیچ وجه اجازه نمیدم چنین پستهای بی ارزشی اینجا زده بشه.کما اینکه ...ها یه "موضوع" به نام "(شفا و درمان با تکیه بر قرآن و احادیث) توسط افشین1 " ایجاد کردن که پستهای بنده را تحلیل کنن. خیلی خوبه و من نیز اولین پستش را زدم.
از شما و سایر مدیران و مخاطبان سایت شرمنده ام. حلالم کنید. شما بهتر میدونید که من فقط مقاومت کردم و پاسخ مناسب دادم و هرگز شروع کنندۀ ... نبودم.
در پناه الله مستعان باشید.

با اشاره به حديثي از پيامبر گرامي اسلامي که اهل سنت نيز در سي کتاب معروف خود نقل کرده‎اند، به تبيين مساله ولايت میپردازیم در اين حديث پيامبر اهل بيت(ع) را به کشتي نوح تشبيه مي‌‎کنند و مي‌گويند هر کس سوار اين کشتي شد اهل نجات است و هر کس سوار نشود غرق مي‌شود.
پيامبر(ص) با صريح‌ترين زبان موقعيت اهل بيت(ع) را ذکر کردند و گفتند اهل بيت من مثل کشتي نوح و تنها وسيله نجات در دنياي طوفاني هستند، اين حديث در کتب معتبر اهل سنت از جمله صحيح بخاري نقل شده است.
براستی چرا اهلبیت مثال کشتی نوح تنها وسیله نجات از دریای طوفانی هستند این چه معنی میده جز این که امامان جانشینان خدا و حجت خدا روی زمین هستند چرا نگفتن فلانی مثل کشتی نوح است اگر افراد بدخواه در مورد این حدیث خوب فکر کنند چیزایی دستگیرشون میشه البته اگر عاقل باشند و سراغ سفسطه نروند
تفسير آيات 36 الي 41 سوره نوح به بيان نحوه ساخت کشتي نجات اين پبامبر الهي میپردازد حد و حدود کشتي نوح در قرآن بيان نشده، اما برخي از مفسران گفته‎اند طول آن ششصد متر و عرض آن سيصد متر بوده است.
آيا اين تخلف از کشتي نوح نيست، خدايا ما تو را شکر مي‌کنيم که دنباله‌روي اهل بيتي هستيم که پيامبر(ص) درباره آنها اين‌گونه سخن گفته است.
بعد از اينکه نوح مشغول ساخت کشتي شد، قوم او به جاي کمک، شروع کردند به مسخره کردن حضرت نوح(ع) و ثروتمندان از خود راضي نيز سوژه تازه‎اي براي مسخره کردن اين پيامبر الهي پيدا کرده بودند.
نبايد برخي از افراد را که به هر دليلي به جنون و کم عقلي مبتلا شده‎اند، مسخره کرد و دست انداخت.
نوح در جواب اينها گفت امروز شما ما را مسخره مي‌کنيد؛ نوبت شما هم مي رسد و به زودي خواهيد دانست که عذاب رسوا کننده دامن‏گير چه کسي خواهد شد.
وقتي فرمان طوفان صادر و نشانه‏هاي الهي پديدار شد از درون تنور نان پزي آب بيرون آمد، به نوح دستور داده شد که از هر حيواني يک جفت در اين کشتي قرار بده و خانواده خود را همراه بياور و افراد با ايمان را نيز داخل کشتي کن.
هشدارهاي حضرت نوح(ع) در قوم ايشان اثر نکرد و آنها به سرنوشتي که در تاريخ ذکر شده دچار گشتند و نابود و غرق شدند.
گذرنامه ورود به کشتي نوح ايمان بود،اين بحث چندين نکته آموزنده دارد، نخست اينکه عالم محضر خدا است، اما خدا به برخي جاها مثل قبور ائمه، حرم امام حسين(ع) و خانه خدا عنايت خاص دارد و بايد به اين مساله توجه کنيم.
حال باید دریافت که عترت چه جایگاهی دارد
اگر کسی قایل به سند بودن تنها قران است و به عترت اعتقاد نداره پس بدونه که کاتب بدون واسطه قران از طرف شخص پیامبر مولی علی است اگر بخواد کسی عترت و بزرگی عترت رو زیر سوال ببره قران رو زیر سوال برده
افراد نااگاه اگاه باشند و بیدار بشند

موضوع توسل
اگر توسل شرک است، پس چرا خداوند سبحان در قرآن نام رسول خود را در ردیف نام خود آورده است؟

خداي عالم پيامبر اكرم را در دو جاي قرآن در رديف خودش شمرده است . در سورۀ توبه ، آيۀ 74 مي‌گويد :

وَمَا نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ .

اين منافقين انتقام نمي‌گيرند ؛ مگر اين كه خدا و رسولش آن‌ها را از فضلش بي‌نياز كرده است .

در اين آيه خداوند مي‌فرمايد كه خدا و رسول آن ها را بي‌نياز كرده است . اين بي نياز كردن خدا و رسول در عرض هم قرار گرفته است . يعني بي‌نياز شدن مردم به فضل خدا و به فضل پيامبر در كنار هم آمده است .

و در آيۀ 59 مي‌فرمايد :

وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آَتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُونَ .

اگر اين‌ها به آن‌چه خدا و رسول او داده‌اند راضي باشد ... خداي عالم از فضل خودش و از رسول خودش به آن‌ها كرم مي‌كند .

باز هم در اين جا الله و رسول در كنار هم قرار داده شده است .

اگر ما به يك وهابي بگوييم كه ما به فضل خدا و فضل پيامبر ، بي‌نياز شده‌ايم ، همان‌جا فورا مي‌گويند كه شما مشرك شده‌ايد. همان جا فتوي كفر وشرك را صادر مي‌كنند .

جناب عبد الحليم جندي ، مشاور مجلس عالي مصر در کتابش به نام الإمام الصادق ، نقل مي‌كند :

روزي ابوحنيفه با امام صادق سلام الله عليه غذا مي‌خورد ، امام صادق عليه السلام بعد از اين كه غذا را خوردند ، فرمودند :

اللهم هذا منك ومن رسولك .

خدايا ! اين نعمت از تو و از پيامبرت به دست ما رسيده است .

ابوحنيفه گفت : چرا براي خدا شريك قرار دادي ؟

امام صادق عليه السلام فرمود :

قرآن مي‌گويد :

أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ .

و در جايي ديگر نيز آمده است :

سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ .

وقتي امام صادق عليه السلام اين دو آيه را خواند ، ابوحنيفه گفت :

گويا تا به حال نه اين آيه را در قرآن خوانده‌‌ام و نه شنيده بودم . الآن از زبان فرزند پيامبر شنيدم .

كنز الفوائد - أبو الفتح الكراجكي - ص 196 و وسائل الشيعة (آل البيت) - الحر العاملي - ج 24 - ص 351 و بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج 10 - ص 216 و جامع أحاديث الشيعة - السيد البروجردي - ج 23 - ص 532 و شرح إحقاق الحق - السيد المرعشي - ج 28 - ص 359 – 360 و الإمام جعفر الصادق (ع) - عبد الحليم الجندي - ص 181 – 182 و ... .

پس با توجه به اين قضيه ، اين كه اگر ما مي‌آييم از پيامبر يا از ائمه عليهم السلام حاجتي مي‌طلبيم ، قضاي آن حاجت كار خدايي است . ما معتقد هستيم كه خداي عالم به آن‌ها اين قدرت و اذن را داده است كه اين كار خدايي را آن‌ها انجام بدهند .

همان‌طوري كه در ميراندن مردم ، خداوند مي‌ميراند :

اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا . الزمر / 42

از آن طرف هم دارد :

الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ . النحل / 28 .

يعني ميراندني كه از اوصاف و اسماء الهي است و از صفات ويژۀ خداوند است ، خداي عالم اراده كرده است كه اين را به جناب عزرائيل و اعوان و انصار او عنايت كند و هيچ ارتباطي به شرك و كفر ندارد .
حضرت موسي عليه السلام كه مي‌فرمايد :

قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي . وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي . وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي . يَفْقَهُوا قَوْلِي . وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي . هَارُونَ أَخِي . اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي . طه / 25- 31 .

گفت پروردگارا سينه‏ام را گشاده گردان (25) و كارم را براى من آسان ساز (26) و از زبانم گره بگشاى (27) [تا] سخنم را بفهمند (28) و براى من دستيارى از كسانم قرار ده (29) هارون برادرم را (30) پشتم را به او استوار كن (31)

آیا حضرت موسی (ع) نمی توانست به جایی اینکه درخواست پشتوانه انسانی برای خود کند ،مستقیم از خود خدا استعانت جوید، ولی چنین درخواستی که در آیه آمده کرد و خداوند نفرمود که ای پیامبر و کلیم من این درخواست تو شرک است ،بلکه به آن صحه گذاشت و درخواست او را اجابت نمود.

معنی «وسیله» در آیه توسل یعنی «وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ»و «يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ» ازنظر علمای اهل سنت

قرآن در آيه 35 سوره مائده می فرماید :

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُواْ فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ .

اي كساني كه ايمان آورده‌ايد! تقواي إلهي را پيشه كنيد و نزد خداوند وسيله و واسطه با خودتان ببريد. (و براي تقرب به او وسيله‌اي بجوييد) و در راهش جهاد كنيد باشد كه رستگار شويد

اين آيه به تمامي مؤمنين دستور مي‌دهد كه به هر وسيله‌اي كه سبب تقرب به خداوند مي‌شود تمسك بجويند ؛ بنابراين تقرب به خداوند بدون وسيله و واسطه‌ امكان ندارد.

و همچنین در سوره الآسراء آیه 57 می فرماید:

أُولَـئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا

این وسیله که خداوند در این دو آیه بر آن تاکید دارد چیست؟

از علمای شیعه چیزی نمی گوییم ،اینک علمای بزرگ اهل سنت اند که درباره این آیات چنین می گویند:

1-بغدادي در کتاب بلاغات النساء ، ص280 از قول حضرت زهرا سلام الله عليها نقل مي کند که در واپسين روز رحلت نبي مکرم که در مسجد خطبه خواند ، اين عبارت را خواند :

واحمدوا الله الذي لعظمته ونوره يبتغي من في السماوات والأرض إليه الوسيلة ، ونحن وسيلته في خلقه ، ونحن خاصته ، ومحل قدسه ، ونحن محبته في غيبه ، ونحن ورثة أنبيائه .

خدا را سپاس مي گويم که به عظمت و نور او تمام آن چه در آسمانها و زمين هستند تقرب مي جويند . ما اهل بيت وسيله و واسطه خدا در زمين هستيم .

السقيفة وفدك - الجوهري - ص 100 – 101 و شرح نهج البلاغة - ابن أبي الحديد - ج 16 - ص 211 – 212 و البرهان في تفسير القرآن للبحراني : ج 2 ص 292 و الخصائص الكبرى للسيوطي : ج 2 ص 225 - 226 ( ب اختصاصه ( صلى الله عليه وآله ) بالكوثر والوسيلة ) .

2- خطیب بغدادی به نقل از عکرمه که اهل سنت به او ارادت ويژه دارند ، تاريخ بغداد ، ج 1 ، ص120 در ذيل آيه :

أُولَئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ . الآسراء / 57 .

مي گويد مراد از وسيله :

النبي و علي و فاطمة و الحسن و الحسين .

اين ها وسيله ها و واسطه هايي هستند که انسان را به خدا مي رساند .

در حدیث دیگری از عمر بن خطاب مي‌گويد:

لما اقترف آدم الخطيئة، قال: يا رب! أسألك بحق محمد لما غفرت لي فقال الله: يا آدم! و كيف عرفت محمد؟ أو لم أخلقه، قال: يا رب! لأنك لما خلقتني بيدك و نفخت في من روحك، رفعت رأسي، فرأيت علي قوائم العرش مكتوبا: لا إله إلا الله، محمد رسول الله، فعلمت أنك لم تضف إلي إسمك إلا أحب الخلق إليك، فقال الله: صدقت يا آدم، إنه لأحب الخلق إلي ادعني بحقه، فقد غفرت لك و لولا محمد ما خلقتك.

وقتي حضرت آدم گرفتار خطا شد، از خداوند خواست تا به حق حضرت محمد، او را ببخشد.

حاكم نيشابوري مي‌گويد: هذا حديث صحيح الإسناد.

المستدرك علي الصحيحين للحاكم النيشابوري، ج2، ص615

3- شبیه همين تعبير را(در مورد افراد مشخص کننده وسیله): ابن حجر عسقلاني در فتح الباري ، ج12 ، ص253 دارد .

4و5- سيوطي در در المنثور ج1 ، ص60 و حاکم نيشابوري در مستدرک ، ج 2 ، ص615 نقل مي کند که حضرت آدم وقتي مي خواست متوسل شود به خدا ، اين جمله را گفت :

اللهم إني أسالك بحق محمد وآل محمد سبحانك لا إله الا أنت عملت سوأ وظلمت نفسي فاغفر لي انك أنت الغفور الرحيم اللهم إني أسالك بحق محمد وال محمد سبحانك لا إله الا أنت عملت سوأ وظلمت نفسي فتب على انك أنت التواب الرحيم فهؤلاء الكلمات التي تلقى آدم .

بار خدايا ! از تو درخواست مي‌كنم به حق محمد و آل محمد كه تو پاك و منزهي و غير از تو خدايي نيست ، من كاري بدي كردم و به خود ظلم نمودم ؛ پس مرا ببخش كه تو بخشنده و مهربان هستي ... .

خود حضرت آدم وقتي مي خواهد به خداوند متوسل بشود ، با اين که هنوز محمد و آل محمد آفريده نشده اند ، به آبروي آن پنج تن خداوند را قسم مي دهد .

6- اين حجر هيثمي در كتاب صواعق المحرقه از جناب شافعي(رئیس مذهب شافعی) شعری را نقل كرده است كه :

آل النبي ذريعتي أرجو بهم أعطى غدا هم إليه وسيلتي بيدي اليمين صحيفتي

خاندان پيامبر وسيلۀ من به سوي خداوند هستند و به وسيلۀ آن‌ها اميد دارم كه نامه عملم به دست راست من داده شود .

7- ابن حجر حدیث جالبی نقل می کند وی مي‌گويد :

حتی عمربن خطاب برای باران آمدن متوسل به جناب عباس عموی پیامبر(ص)می شود، و اين تعبير را بکار می برد:

فاقتدوا أيها الناس برسول الله صلى الله عليه وآله وسلم في عمه العباس واتخذوه وسيلة إلى الله .

مردم ! عباس(عموی پیامبر) را وسيلۀ بين خودتان و خدا قرار دهيد .

نيل الأوطار ، الشوكاني ، ج 4 ، ص 32 – 33 و ذخائر العقبى ، احمد بن عبد الله الطبري ، ص 199 و المستدرك ، الحاكم النيسابوري ، ج 3 ، ص 334 و كتاب الدعاء ، الطبراني ، ص 607 و كنز العمال ، المتقي الهندي ، ج 13 ، ص 504 و تاريخ مدينة دمشق ، ابن عساكر ، ج 26 ، ص 328 – 329 و ... .

ابن حجر بعد از نقل حديث مي‌گويد :

ويستفاد من قصة العباس استحباب الاستشفاع بأهل الخير والصلاح وأهل بيت النبوة وفيه فضل العباس وفضل عمر لتواضعه للعباس ومعرفته بحقه .

فتح الباري ، ابن حجر ، ج 2 ، ص 413

از اين كار عمر استفاده مي‌كنيم كه هر گونه توسل به افراد صالح و اهل بيت پيامبر جايز است .

8- امام مالك رئيس مالكي‌ها كنار قبر پيامبر ايستاده و مشغول خواندن زيارت بود . از آن طرف هم منصور دوانقي آمده با صداي بلند حرف مي زند . امام مالك مي‌گويد : منصور ! مگر قرآن نگفته است :

لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ .الحجرات / 2.

صداي خودتان را بالاتر از صداي پيامبر نبريد .

اگر قرار باشد كه پيامبر مرده است و صدايي را نمي‌شنود ، امام مالك به چه مجوزي به منصور دوانقي اين سخن را مي گويد ؟

و بعد از اعتراض مالك ، منصور دوانقي خجالت مي‌كشد و احساس مي‌كند كه بلند بلند حرف زدن در كنار قبر پيامبر اشكال دارد . بعد مي‌گويد : جناب مالك ! حالا كه من پيامبر را زيارت كردم ، مي‌خواهم دعا كنم ، رو به قبله پشت به پيامبر دعا كنم يا روبروي قبر پيامبر؟

مالك مي‌گويد : نه ، روبروي قبر پيامبر بإيستد و دعا كن . پيغمبر اكرم وسيله تو و وسيله پدرت حضرت آدم به خداي عالم است .

الشفاء بتعريف حقوق المصطفي ، قاضي عياض .

در جایی دیگر می گوید: وقتي منصور نحوۀ زيارت پيامبر را از مفتي مدينه منوره ؛ يعني مالك بن أنس سؤال مي‌كند‌ ، به او گفت كه آيا رو به قبله كنم و دعا كنم يا رو به قبر پيامبر ؟

مالك در جواب گفت :

چرا چهره از وي بر مي‌تابي ،‌ او وسيلۀ تو و وسيلۀ پدر تو آدم عليه السلام در روز رستاخيز است . رو به او كن و او را شفيع خود قرار بده كه خدا شفاعت او را مي‌پذيرد .

زیرا خداوند مي‌فرمايد :

وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا . النساء / 64 .

وفاء الوفاء ، ج2 ، ص1376

9- إبن عابدين حنفي(از بزرگان حنفي مذهب) در حاشيه ردّ المحتار مي‌گويد:

مراد از آيه 35 سوره مائده، بندگان خوب خدا هستند، از جمله محمد و آل محمد.

بعد هم مي‌گويد اين دعا از دعاهاي مشهور و ثابت است:

أللهم إني أسألك بحق السائلين عليك و بحق ممشاي إليك، فإني لم أخرج أشرا و لا بطرا ...

حاشية ردّ المحتار لإبن عابدين، ج6، ص716، تحقيق: إشراف: مكتب البحوث والدراسات، چاپ: جديدة منقحة مصححة، سال چاپ: 1415 هـ- 1995 م، ناشر: دار الفكر للطباعة و النشر و التوزيع ،بيروت ـ لبنان

10- از عايشه در بارۀ خوارج نقل شده است كه پيامبر(ص) فرمود :

هم شرّ الخلق والخليقة ، يقتلهم خير الخلق والخليقة ، وأقربهم عند اللّه وسيلة .

خوارج ، بدترين خلائق هستند ، آن‌ها را بهترين فرد از ميان خلائق كه نزديك‌ترين وسيله به خداوند هستند ، خواهد كشت .

مراد حضرت علي عليه السلام است .

شرح نهج البلاغة ، ج2 ، ص267 از مسند احمد ؛ اما اين روايت را دستان امانت‌دار اهل سنت حذف كرده‌اند!!!! و المناقب ، ابن المغازلي ، ص56 ، ح 79.

11- از أبي هريره در بارۀ قصۀ حضرت آدم نقل شده است :

يا آدم هؤلاء صفوتي... فإذا كان لك لي حاجة فبهؤلاء توسل، فقال النبي: نحن سفينة النجاة من تعلق بها نجا ومن حاد عنها هلك، فمن كان له إلى الله حاجة فليسألنا أهل البيت .

اي آدم ! اين‌ها ( اهل بيت ) برگزيدگان من هستند ... هر وقت حاجتي داشتي اينها را واسطه قرار بده . پيامبر اسلام (ص) فرمودند : ما كشتي نجات هستيم ، هر كس سوار اين كشتي شد ، نجات خواهد يافت و هر كس سر پيچي كند ، هلاك مي‌شود ، هر كسي حاجتي به سوي خداوند دارد ، بايد ما اهل بيت را واسطه قرار دهد .

فرائد السمطين ، ج1 ، ص 36 ح 1 و المناقب للخوارزمي ، ص 318 ، ح 320 .

پس عده ای که سفسطه می کنند و می گویند منظور از « وسیله » فقط عمل صالح است به خطا رفته اند ،معناي کلمه «وسيله مطلق» است ؛ چه عمل صالح و چه غير صالح ، چه افراد صالح و... را مي گيرد .

در سوره صافات ، به پيامبران سلام مي فرستند :

سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ .

الصافات / 79 .

سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ .

الصافات / 109 .

سَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ .

الصافات / 120 .

سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ .

الصفات / 130 .

وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ .

الصافات / 181 .

این پیامبران که همه رحلت کرده اند ، پس این چه سلامی است که خداوند در قران به آنها میکند؟!

جز این است که این امر اعلام اینست که سلام کردن پیشوایان دین نه تنها شرک نیست ، بلکه جایز است وآنها سلام ما را می شنوند.

آیات واحادیثی که از مردم درخواست کرده برای تقرب به خدا «وسیله» بجویید، این «وسیله» چیست؟

توسل ، يعني واسطه قرار دادن ، انبياء ، امامان و صالحان به پيشگاه خداوند چنانچه خداوند، در قرآن كريم مي‌فرمايد :

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ . المائدة / 35 .

اي كساني كه ايمان آورده‌ايد ، از خدا بترسيد و براي تقرب به او وسيله‌اي بجوييد .

اين آيه به تمامي مؤمنين دستور مي‌دهد كه به هر وسيله‌اي كه سبب تقرب به خداوند مي‌شود تمسك بجويند ؛ بنابراين تقرب به خداوند بدون وسيله و واسطه‌ امكان ندارد حضرت زهرا سلام الله عليه مي‌فرمايد :

وأحمد اللّه الذي بعظمته ونوره يبتغي مَن في السموات والأرض إليه الوسيلة ونحن وسيلته في خلقه

تمام آن‌چه در آسمان و زمين هستند ، براي تقرب به خداوند به دنبال وسيله هستند و ما وسيله و واسطۀ خداوند در ميان خلقش هستيم .

شرح نهج البلاغة ، ج 16 ، ص211 و السقيفة وفدك ، ص 101 و بلاغات النساء ، بغدادي ، ص 14.

و از عايشه در بارۀ خوارج نقل شده است كه پيامبر فرمود :

هم شرّ الخلق والخليقة ، يقتلهم خير الخلق والخليقة ، وأقربهم عند اللّه وسيلة .

شرح نهج البلاغة ، ج2 ، ص267 از مسند احمد ؛ اما اين روايت را دستان امانت‌دار اهل سنت حذف كرده‌اند . و المناقب ، ابن المغازلي ، ص56 ، ح 79.

خوارج ، بدترين خلائق هستند ، آن‌ها را بهترين فرد از ميان خلائق كه نزديك‌ترين وسيله به خداوند هستند ، خواهد كشت .

مراد حضرت علي عليه السلام است .

و از أبي هريره در بارۀ قصۀ حضرت آدم نقل شده است :

يا آدم هؤلاء صفوتي... فإذا كان لك لي حاجة فبهؤلاء توسل، فقال النبي: نحن سفينة النجاة من تعلق بها نجا ومن حاد عنها هلك، فمن كان له إلى الله حاجة فليسألنا أهل البيت .

اي آدم ! اين‌ها ( اهل بيت ) برگزيدگان من هستند ... هر وقت حاجتي داشتي اينها را واسطه قرار بده . پيامبر اسلام (صلي الله عليه وآله وسلم) فرمودند : ما كشتي نجات هستيم ، هر كس سوار اين كشتي شد ، نجات خواهد يافت و هر كس سر پيچي كند ، هلاك مي‌شود ، هر كسي حاجتي به سوي خداوند دارد ، بايد ما اهل بيت را واسطه قرار دهد .

فرائد السمطين ، ج1 ، ص 36 ح 1 و المناقب للخوارزمي ، ص 318 ، ح 320 .

و سيوطي نقل مي‌كند كه حضرت آدم به درگاه خداوند چنين استغاثه مي‌كرد :

اللهمّ إنّي أسألك بحقّ محمد وآل محمد سبحانك لا إله إلا أنت، عملت سوءً، وظلمت نفسي فاغفر لي إنّك أنت الغفور الرحيم، فهؤلاء الكلمات التي تلقى آدم .

الدر المنثور ، ج1 ، ص 60.

بار خدايا ! از تو درخواست مي‌كنم به حق محمد و آل محمد كه تو پاك و منزهي و غير از تو خدايي نيست ، من كاري بدي كردم و به خود ظلم نمودم ؛ پس مرا ببخش كه تو بخشنده و مهربان هستي ... .
قَالُواْ يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ - قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّيَ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ یوسف/97و98

گفتند اى پدر براى گناهان ما آمرزش خواه كه ما خطاكار بوديم (97) گفت به زودى از پروردگارم براى شما آمرزش مى‏خواهم كه او همانا آمرزنده مهربان است (98)

نفرمود خودتان بروید استغفار کنید، بلکه صحه گذاشت به عمل آنها وفرمود دعا میکنم.

دقت بفرمائید:

يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ . يوسف / 97 .

گفتند: «اى پدر ! براى گناهان ما آمرزش خواه كه ما خطاكار بوديم»

در اين آيه خداوند داستان برادران حضرت يوسف عليه السلام را يادآوري مي‌كند كه آن‌ها بعد از پيشيماني از كردارشان به پيش حضرت يعقوب عليه السلام آمدند و از او كه پيامبر خدا بود درخواست كردند كه از خداوند براي آن‌ها طلب بخشش كند. حضرت يعقوب هم نگفت كه چرا خودتان مستقيماً سراغ خداوند نمي‌رويد و به من متوسل شده‌ايد ؛ بلكه به آن‌ها وعده داد كه از خداوند براي آن‌ها طلب بخشش خواهد كرد :

قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ . يوسف / 98 .

گفت : « به زودى از پروردگارم براى شما آمرزش مى خواهم ، كه او همانا آمرزنده مهربان است » .

آیات واحادیث اعلام اینکه مردگان کلام مارا می شنوند و میتوان برپیامبر(ص) و اهل بیت توسل جست

نمونه اول:

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم بعد از جنگ بدر آمد در كنار چاه بدر و آن‌جايي كه مرده‌هاي قريش بودند ، آن‌ها را صدا زد و فرمود :

أليس قد وجدتم ما وعد ربكم حقا فانى قد وجدت ما وعدني ربى حقا فسمع عمر قول النبي صلى الله عليه وسلم فقال يا رسول الله كيف يسمعوا وانى يجبوا وقد جيفوا قال والذي نفسي بيده ما أنتم بأسمع لما أقول منهم ولكنهم لا يقدرون ان يجيبوا ثم امر بهم فسحبوا فألقوا في قليب بدر .

آيا شما آن‌چه را كه خداوند وعده داده بود ، حق يافتيد ؟ من وعده خدا را حق يافتم ، عمر وقتي گفتگوي پيامبر با مردگان بدر را شنيد ، گفت : اين‌ها چطور سخن شما را مي‌شنوند و چطور جواب مي‌دهند در حالي كه همه مرده‌اند . پيامبر اكرم فرمود : قسم به خداي كه جان من در دست او است ، شما شنواتر از آن‌ها نيستيد ، آن‌ها بهتر از شما مي‌شنوند ؛ ولي نمي‌توانند جواب بدهند .

صحيح مسلم - مسلم النيسابوري - ج 8 - ص 163 – 164 و عمدة القاري - العيني - ج 8 - ص 201 و الديباج على مسلم - جلال الدين السيوطي - ج 6 - ص 206 و صحيح ابن حبان - ابن حبان - ج 14 - ص 424 و تفسير القرطبي - القرطبي - ج 7 - ص 377 و تفسير الآلوسي - الآلوسي - ج 21 - ص 55 و إمتاع الأسماع - المقريزي - ج 12 - ص 160 و ... .

نمونه دوم:

این حضرت صالح پيامبر هست که با ارواح قومش سخن گفته:

سوره اعراف ، آيه 77 و 79 :

فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُوا يَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ .

شتري که معجزه حضرت صالح بوده است ، پي کردند و از دستور پروردگارشان سر پيچي کردند و گفتند که اگر پيامبر هستي ، عذابي را که به ما وعده مي دهي بياور . آيه بعد از آن مي فرمايد :

فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ .

زلزله اي آنان را فراگرفت و در خانه هاي خويش بي جان افتادند .

در آيه 79 مي فرمايد :

فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَةَ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ وَلَكِنْ لَا تُحِبُّونَ النَّاصِحِينَ .

آن گاه از آنان روي برگرداند و سر برتافت و گفت اي قوم من ، پيام هاي خداوند را رسانيدم و شما را ناصحان را دوست نمي داريد .

اين آيات را که به ترتيب بررسي مي کنيم ، آيه اول اين است که وقتي زنده بودند از پيامبر عذاب الهي درخواست مي کردند . آيه دوم مي فرمايد که عذاب الهي فرا رسيد و همه آن ها نابود شدند . و آيه سوم مي فرمايد که حضرت صالح پس از مرگ و نابودي آنان با آنان سخن مي گويد و مي فرمايد که به شما پيام هاي الهي را رساندم ؛ ولي شما نصيحت کنندگان را دوست نمي داريد .

نمونه سوم:

جریان داستان حضرت شعيب هم در ادامه همين سوره ، آيات 91 تا 93 سوره اعراف دقيقاً مشابه همين داستان است که حضرت شعيب هم با مردگان قومش بعد از هلاکتش صحبت کردند .

نمونه چهارم:

آيه در رابطه با پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم است که با ارواح انبياء ديگر سخن مي گويد . ايه 47 سوره ذخرف :

وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رُسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ آَلِهَةً يُعْبَدُونَ .

که خدا به پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد : از پيامبران پيشين بپرس که آيا غير از خداي رحمان خدايي قرار داده ايم که مورد پرستش قرار گيرد ؟

که اين هم حاکي از اين است که پيامبر مي تواند با پيامبران ديگر تماس داشته باشند . و هم اين که براي آن ها روشن مي شود که دستور خداوند در همه زمان ها و همه پيامبران اين بوده است که جز خداي يگانه را نپرستند .

پاسخ قاطع علمای اهل سنت به ابن تیمیه و وهابیت در مورد توسل

وهابیون به تاسی از ابن تیمیه بین تمام مذاهب اسلامی شبهه ایجاد کردند که توسل جستن به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) شرک است در این بین علمایی از اهل سنت به شدت در مقابل او صف آرایی کردند که عبارتند از:

1- حصني دمشقي وقتي عبارتي از ابن تيميه (ایدئولوگ وهابی ها)را نقل مي‌كند و مي‌گويد كه ابن تيميه گفته است :

من استغاث بميت او غائب من البشر فإن هذا ظالم ضال مشرك

هر كس از ميتي استغاثه كند ، او ظالم ، گمراه و مشرك است .

آنگاه جناب حصني مي‌گويد :

هذا شئ تقشعر منه الأبدان ، ولم نسمع أحدا فاه ، بل ولا رمز إليه في زمن من الأزمان ، ولا بلد من البلدان ، قبل زنديق حران - قاتله الله عز وجل وقد فعل - . جعل الزنديق الجاهل الجامد قصة عمر رضي الله عنه دعامة للتوصل بها إلى خبث طويته في الازدراء بسيد الأولين والآخرين وأكرم السابقين واللاحقين ، وحط رتبته في حياته ، وأن جاهه وحرمته ورسالته وغير ذلك زال بموته . وذلك منه كفر بيقين وزندقة محققة

اين سخن ابن تيميه بدن انسان را مي‌لرزاند و قبل از ابن تيميه كسي چنين سخني نگفته است و در هيچ زماني و در هيچ شهري قبل از زنديق حران ( ابن تيميه زنديق وملحد ) . خدا او را بكشد . قضية داستان عمر را وسيله قرار داده تا نيت ناپاكش را در بارۀ پيامبر مكرم اعمال كند .

دفع الشبه عن الرسول (ص) - الحصني الدمشقي - ص 131

حصني دمشقي از علماي بزرگ اهل سنت است و خود وهابي‌ها به او ثناء گفته‌اند ، اين عبارت ابن تيميه را آورده و او را به صفت زنديق متصف كرده است .

2- سبكي كه حتي جوان‌ها و كودكان اهل سنت با نام او آشنا هستند ، وقتي به اين قضيه مي‌رسد مي‌گويد:

إعلم : أنه يجوز ويحسن التوسل ، والاستغاثة ، والتشفع بالنبي صلى الله عليه وآله وسلم إلى ربه سبحانه وتعالى . وجواز ذلك وحسنه من الأمور المعلومة لكل ذي دين ، المعروفة من فعل الأنبياء والمرسلين ، وسير السلف الصالحين ، والعلماء والعوام من المسلمين . ولم ينكر أحد ذلك من أهل الأديان ، ولا سمع به في زمن من الأزمان ، حتى جاء ابن تيمية ، فتكلم في ذلك بكلام يلبس فيه على الضعفاء الأغمار ، وابتدع ما لم يسبق إليه في سائر الأعصار .

توسل به نبي مكرم و صالحان از زمان پيامبر تا ظهور ابن تيميه مرسوم بوده است و در هيچ زماني و در هيچ ديني چنين سخني گفته نشده است . تا اين كه ابن تيميه آ‌مد و با سخنان باطل خود قضيه را بر افراد ضعيف و نادان مشتبه كرد و بدعتي را پايه گذاري كرد كه در هيچ عصري سابقه نداشت .

شفاء السقام - تقي الدين السبكي - ص 292 – 293

3- ابن حجر عسقلاني ، حافظ علي الإطلاق اهل سنت ،‌ متوفاي 852 مي‌گويد :

ومنهم من ينسبه إلى الزندقة ، لقوله : أن النبي - صلى الله عليه وآله وسلم - لا يستغاث به وان في ذلك تنقيصا ومنعا من تعظيم رسول الله - صلى الله عليه وآله وسلم . ا لدرر الكامنه ، ابن حجر ، ج1 ، ص155 .

بعضي از معاصرين ابن تيميه او را به زندقه و الحاد و كفر نسبت داده‌اند . چون مي‌گفت : پيامبر اكرم شايستگي براي توسل نيست . اين سخن ابن تيميه در حقيقت تنقيص مقام پيامبر و ممانعت از گرامي داشت آن حضرت است .

4- سليمان بن عبد الوهاب(برادر محمد عبدالوهاب)در كتاب الصواعق اللهيه في الرد علي الوهابية ، ص38 صراحت دارد و مي‌گويد :

... وتمضي قرون الأئمة من ثمان مائة عام ومع هذا لم يرو عن عالم من علماء المسلمين أنها كفر بل ما يظن هذا عاقل بل والله لازم قولكم إن جميع الأمة بعد زمان الإمام أحمد رحمه الله تعالى علماؤها وأمراؤها وعامتها كلهم كفار مرتدون فإنا لله وإنا إليه راجعون وا غوثاه إلى الله ثم وا غوثاه أم تقولون كما يقول بعض عامتكم إن الحجة ما قامت إلا بكم وإلا قبلكم لم يعرف دين الإسلام يا عباد الله

برادر من و تابعينش تصور مي‌كنند كه اگر پيغمبر و صالحين را ما واسطه قرار بدهيم ، كافر شده‌ايم . هفت صد سال از زمان ائمه اربعه مي‌گذرد ، هيچ يك از علماي اسلام چنين فتوايي نداده‌اند . لازمه سخن اين‌ها اين است كه تمام امت اسلامي بعد از زمان امام احمد بن حنبل كفار و مرتدان هستند . فرياد اي مسلمان‌ها از اين سخن برادر من كه اين چنين فتوي مي‌دهد . و تمام مسلمين را محكوم به كفر و واجب القتل معرفي مي‌كند .

الصواعق الإلهية في الرد على الوهابية - سليمان أخ محمد بن عبد الوهاب - ص 38 .

اگر توسل وتبرک جستن حرام است ،پس چرا پیامبر(ص)به حجرالاسود و آب زمزم خود را متبرک می کرد؟

اگر تبرک جستن حرام است ؛ چرا پيامبر اكرم در زمان حيات شان به حجر الأسود متوسل مي‌شدند و چرا به آب زمزم متبرك مي‌شدند ؟ پس معلوم مي‌شود كه تبرک جستن مشروع است .

سلام دوستان اینم یه مناظره برای صحت توسل بخونید
مناظره کوتاه بین استاد دکتر حسینی قزوینی و مفتی اعظم عربستان آل شیخ در مورد توسل

به ايشان ( مفتی اعظم عربستان –آل شیخ )گفتم: شما در هفته گذشته بحث توسل را مطرح كرديد و گفتيد: هرگونه توسل شرك است؛ مي‌شود دليل علمي بر شرك توسل را بيان كنيد؟

شروع كرد همان آياتي را كه ابن تيميه و محمد بن عبد الوهاب و ... مي‌گويند كه خدا در قرآن مي‌گويد:

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آَخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ.

سوره شعراء/ آيه213

و ... كه مي‌گويد هرگونه دعاي غير خدا و توسل به غير خدا شرك است و بين اينكه كسي بيايد رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) و اميرالمؤمنين (عليه السلام) و امام حسين (عليه السلام) را دعا كند و اينها را بخواند با كسي كه بيايد بت را بپرستد و از او حاجت بطلبد و او را واسطه قرار دهد بين خود و خدا، فرقي نيست. آنها بت‌ها را شفيع خود قرار مي‌دهند و شما هم رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) و اميرالمؤمنين (عليه السلام) را.

از ايشان پرسيدم: اينكه در زمان حيات رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، توسل به رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را شارع مقدس تصويب كرده و صحه گذاشته، شكي داريد؟ خداوند در قرآن، سوره نساء، آيه 64 دارد كه:

وَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا.

اين صريح آيه قرآن است و همچنين آيه 97 سوره يوسف، برادران يوسف (عليه السلام) مي‌گويند:

قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ

اين چه تفاوتي است بين برادران يوسف (عليه السلام) كه آن را مي‌گويند و كسي كه مي‌گويد:

يا رسول الله إشفع لنا عندالله يا يا علي إشفع لنا عندالله؟

اگر واقعا خواند غير خدا و واسطه قرار دادن غير خدا، شرك باشد، بايد حضرت يعقوب (عليه السلام) به اينها مي‌گفت:

يا أبنائي إنكم أشركتم بالله توبوا و إلا أقتلكم و ...

در حاليكه گفت:

قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

وقتي اين دو آيه را من خواندم گفت: اين مربوط به حيات رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) است و بعد از رحلت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، ارتباطش با اين دنيا قطع مي‌شود و نه صداي ما را مي‌شنود و نه قدرت بر قضاء حوائج دارد و عاجز از قضاء حوائج است.

با اينكه ايشان تا دو، سه دقيقه قبل مي‌گفت مطلق توسل شرك است، چه در زمان حيات و چه در زمان ممات رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم).

گفتم: دليل شما بر اينكه بعد از وفات رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) توسل به او شرك است چيست؟

گفت: رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) عاجز است از قضاء حوائج، همانطوريكه بت‌ها عاجز بودند.

گفتم: اگر ملاك شرك، عجز متوسل إليه باشد،‌ بايد هم شامل زمان حيات باشد و هم زمان ممات؛ اين امر، امر باطل و عبث است و فرق است بين آن و شرك. چطور شد توسل به رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) كه در زمان حيات او مرضي شارع بود، ولي با رحلت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، امري كه مرضي شارع بود، تبديل به شرك شد و موجب هدر رفتن خون و مال طرف شد؟

ايشان مقداري تأمل كرد و گفت: اگر واقعا توسل به رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در زمان رحلت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) جائز بود، صحابه قطعا معرفتشان نسبت به شريعت و مزار رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بيشتر از ما بود و اگر اينها متوسل مي‌شدند، تاريخ براي ما ثبت مي‌كرد كه فلان صحابه و فلان صحابه بعد از رحلت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) به او متوسل مي‌شدند؟

گفتم: ما روايات متعدد داريم در منابع أهل سنت، مثل مصنف أبي شيبه كه استاد بخاري است و دلائل النبوة بيهقي كه ابن تيميه مي‌گويد از صحيح‌ترين كتاب‌هاي تاريخي و روائي است مي گويد:

در زمان عمر بن خطاب كه قحطي آمد، بلال بن حارث آمد كنار قبر رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) و به او متوسل شد و گفت:

يا رسول الله قد هلك الناس، فاستسقي لمتك

بعد رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) آمد به خواب او و گفت برو به عمر از طرف من سلام برسان و بگو مقداري به مردم توسعه بدهد و به داد مردم برسد و إن شاء الله در آينده نزديك باران رحمت خواهد آمد. ايشان آمد خدمت عمر و عمر گريه كرد كه ما قابل سلام رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نيستيم و رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بزرگواري كرده است.

تمام علماء شما اين را در مناقب جناب عمر آورده‌اند.

ايشان گفت: روايت ضعيف است.!!

البته اين جديدا شده مبناي وهابيت كه اگر يك روايتي ارتباط كتاب‌هايشان مي‌خوانيم، حتي آيه قرآن را هم بخوانيم، اگر توجه نداشته باشند كه آيه قرآن است، مي‌گويند روايت ضعيف است.

گفتم: آقاي ابن حجر عسقلاني كه از اركان علم رجال شماست، در كتاب فتح الباري كه شرح صحيح بخاري است، ج2، ص412 مي‌گويد روايت صحيح است. ابن كثير دمشقي سلفي كه او را شما امام نام مي‌بريد در كتاب البداية و النهاية،‌ج7، ص105 مي‌گويد روايت صحيح است.

گفت: ملاك شرك اين است و ملاك توحيد اين است و 5،6 دقيقه به جاده خاكي رفت. يكي از معاونين او برگشت به او گفت: اين جوابي كه شما مي‌دهيد،‌ ارتباطي به سؤال ايشان ندارد؛ ايشان مدعي است كه جناب ابن حجر و ابن كثير مي‌گويند روايت صحيح است، اگر شما راست مي‌گوئي، مناقشه كن در صحت روايت. گفت: اين كتاب‌ها را بياوريد ببينيم كه ايشان راست مي‌گويد يا نه. ايشان هم مثل بن‌باز نابينا است. كتاب را آوردند و خواندند. گفت: بله! آدرس درست است. ديدم بين خودشان يك اختلاف عجيبي افتاد.

منبع متن کامل از سایت ولی عصر(عج)