خاطرات شیرین گنج یابی

حالا که بیکارم براتون یه خاطره بگم
حدود سه سال پیش با هزار بدبختی و کارگری با دوستم شریکی یه نقطه زن گرفتیمو افتادیم به کوه و در و دشت.حالا از این هم بگذریم که جاهایی که میرفتیم واقعا باستانی هست و خیلی آدما رو تاکجا هاکه نبرده.حتی پنج سال پیش بابای همین شریکم (البته اتفاقی)به چیزای بزرگی رسید اما چون خیلی ساده و بیچاره هستش از چنگش در آوردن.شاید ما شانس نداشتیم یا خدا نخواسته.(بنظر من بی اجازه خدا حتی یه برگم از درخت نمی افته)خلاصه هر شب که میرفتیم بیرون به امید در اومدن از شرایط کارگری راه می افتادیم.سگ و داستان های اجنه مربوط به اون قسمت و بارون وهزار بد بختیه دیگه هم تا دلتون بخواد.یه شب بابای شریکم و دوست صمیمی ما.رفتیم و بعد از یه مدت دستگاه یه جایی رو مشخص می کردو اپراتورش من بودم.اومدیم سر بحث تفکیک که دستگاه به صورت کاملا مشخص طلا میزد.خلاصه همه مو به تنمون سیخ شدو و شروع به کندن کردیم.بعد کندن یه متر به یه فلز رسیدیم به نظر شما چی بود؟پاکت ساندیس که فکر کنم از جنس استیل باشه.که دوستان همکار اومده بودن اونجارو کنده بودن بعد اینکه ساندیس هاشونو خورده بودن یه متر اونورترو دوباره کنده بودنو پاکتای ساندیسو و خاکارو ریخته بودن تو چال قبلی.
بعد تازه فهمیدیم که این دستگاه ما استیل وطلا رو با هم میزنه!!!!
نکات اخلاقی:1وقتی ساندیس می خورید پاکتشو زیر زمین قایم نکنید..2کاملا دستگاهتو نو بشناسید بعد بیافتید به جون زمین بیچاره.