(شفا و درمان با تکیه بر قرآن و احادیث) توسط افشین1

دوستان عزیز توی این تاپیک مسائل با موضوع (شفا و درمان با تکیه بر قرآن و احادیث پیامبر اکرم(ص)و ائمه اطهار(ع)) توسط آقا افشین مطرح و بحث میشه .
علاقمندان میتونن فعالیت خودشون رو در چهارچوب قوانین انجمن شروع کنن و از هرگونه تنش و نفاق دوری گزینن.
یاحق --- غقیائیل

(1)
اعوذ باالله من الشیطان الرجیم. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ‌.(مدد یا شافی).
با سلام و ادب خدمت دوستان و برادران ایمانی
در ابتدا تشکر میکنم که این "موضوع" اینجا ایجاد شده و از خداوند مسئلت دارم که همۀ انسانها را به نور خودش هدایت بده و از تاریکیهای جهل و خرافات نجات بده و جسم و روح ما را از پلیدیها و مریضیها شفا دهد.آمین.
شفا، فقط در دست قدرت لایزال خداوند است و جز او هیچ موجودی توانایی شفا دادن را ندارد! فقط الله است که شافی و کافیست.و خداوند این امر را به هیچ انسانی تفویض نفرموده است!
خداوند در سورۀ اسراء آیۀ 82میفرماید: وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلاَّ خَسَاراً (82) و ما آنچه را براى مؤمنان مايه شفا (درمان) و رحمت است از قرآن نازل مى‏كنيم ، و [ لى ] ستمگران را جز زيان نمى‏افزايد. یعنی فقط الله،شفا را در قرآن و از طریق قرآن نازل میکند، نه از طریق انسانها ویا متخصصین علم پزشکی و غیره!. لطفا به این نکتۀ بسیار مهم و کلیدی توجه ویژه مبذول دارید!.
وقتی که از الله، صحبت میکنیم و ادعا میکنیم که خداوند متعال فرموده، فقط باید از قرآن دلیل بیاوریم والا هر دلیل و سندی، پوچ است و باطل. لطفا به این مهم توجه فرمایید!.
امام متقیان و مومنان، حضرت علی ع در خطبۀ 176 نهج البلاغه میفرمایند: آگاه باشید! کسی با داستن قرآن نیازی ندارد،و بدون قرآن بی نیاز نخواهد بود. پس درمان خود را از قرآن بخواهید، و در سختیها از قرآن یاری طلبید، که قرآن، درمان کنندۀ بزرگترین بیماریها، یعنی کفر و نفاق و گمراهی است.پس بوسیلۀ قرآن خواسته های خود را از خدا بخواهید، وبا دوستی قرآن به خدا روی آورید، و به وسیلۀ قرآن از خلق خدا چیزی نخواهید، زیرا وسیله ای برای تقرب بندگان به خدا، بهتر از قرآن وجود ندارد.آگاه باشید! که شفاعت قرآن پذیرفته، و سخنش تصدیق میگردد. و ... .
بفرمایید دوستان! این هم کلام مولا علی ع! آیا خودش را مرجع شفا و توسل و شفاعت معرفی کرده؟؟؟!!! آیا انبیاء ویا اولیاء خداوند را مرجع شفا و توسل و شفاعت معرفی کرده ؟؟؟!!! خیر! بهیچ وجه!.
با توجه به اینکه قرآن در بین مسلمانان است و تحریف و تغییر هم نیافته ، و با وجود قرآن، نیازی به این فرمایشات امام علی ع نیست، لیکن برای تأکید و تحکیم ارادۀ مومنان، امام این سخنان را فرموده اند. و من هم به همین منظور این سخن را اینجا آوردم تا پند و نصیحتی باشد برای اهل تدبر!.
در مورد شفا، لطفا به لینک مقابل نیز میتوانید رجوع کنید viewtopic.php?f=27&t=1015&start=60 . مطالب کمی بیشتر توضیح داده شده است. در آینده نیز پستهایی در این مورد در قسمت مربوطه، ارائه خواهم داد.
لطفا دوستان با فلسفه بافی نیان بگن: چون فلانی مقرب درگاه خداست، پس قدرت داره! در پاسخ باید گفت : دلیل قرآنی ارائه نمایید که انسان شفا میده و یا قدرت شفا دادن به انسان تفویض شده! لطفا در این مورد دلیل یا دلایل صریح و روشن قرآنی بیارید که، امری یا تجویزی باشد! توجه کنید! امری یا تجویزی!.
البته انبیاء یه کارایی میکردن به اذن الله،آن هم به عنوان معجزه بود .اولا: انبیاء در زمانی که زنده بودند به اذن الله،اقدام به درمان میکردند و خداوند شفا را نازل میکرد.کما اینکه این کاررا هر مومن زنده ای نیز میتواند انجام دهد.دوم:آیا قرآن ذکر کرده که انبیاء،بعد از مرگشون هم قادر به این کار بودند و انجام میدادند؟ خیر.
لطفا از فلسفه بافی و مغلطه و توجیهات بلاوجه، جدا پرهیز کنید. یک یا چند آیه بیارید که از لحاظ معنی ظاهری و مفهوم با هم، یکی باشند!. دقت کنید!.
با سپاس و تجدید احترام
در پناه الله کافی و شافی باشید.

حالا که ثابت شد که اصالت انسان بر روحش است و مرگ فقط يک انتقالي است از يک دنيا به دنياي ديگر، بايت ثابت کنيم که ارتباطي بين افراد آن دنيا و اين دنيا هست تا بتوانيم آنها را به عنوان وسيله استفاده کنيم.

ارتباط گذشتگان با اين دنيا

در قرآن آيات زيادي هست که نشان مي دهد که انبياء ما با اين جهان ارتباط داشته اند.
1. پيامبران با ارواح گذشتگان سخن می­گویند

حضرت صالح با ارواح قوم خويش سخن مي گويد. در آيات 77-79 سوره ي اعراف آمده:فَعَقَرُواْ النَّاقَةَ وَعَتَوْاْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُواْ يَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ- فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ- فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالَةَ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ وَلَكِن لاَّ تُحِبُّونَ النَّاصِحِينَ-پس آن ماده‏شتر را پى كردند و از فرمان پروردگار خود سرپيچيدند و گفتند اى صالح اگر از پيامبرانى آنچه را به ما وعده مى‏دهى براى ما بياور!» آنگاه زمين‏لرزه آنان را فرو گرفت و در خانه هايشان از پا درآمدند. پس [صالح] از ايشان روى برتافت و گفت اى قوم من به راستى من پيام پروردگارم را به شما رساندم و خير شما را خواستم ولى شما [خيرخواهان و نصيحتگران] را دوست نمى‏داريد.!»

آيه نخست حاکي است که آنان هنگامي که زنده بودند از او عذاب الهي را درخواست کردند، آيه دوم حاکي است که عذاب الهي را در خواست کردند، و آيه ي سوم حاکي است که حضرت- صالح پس از مرگ و نابودي آنان، با آنها سخن مي گويد.

حضرت شعيب با ارواح گذشتگان سخن مي گويد: فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ، الَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيْبًا كَأَن لَّمْ يَغْنَوْاْ فِيهَا الَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيْبًا كَانُواْ هُمُ الْخَاسِرِينَ، فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ رِسَالاَتِ رَبِّي وَنَصَحْتُ لَكُمْ فَكَيْفَ آسَى عَلَى قَوْمٍ كَافِرِينَ[33]-پس زمين‏لرزه آنان را فرو گرفت و در خانه‏هايشان از پا درآمدند. كسانى كه شعيب را تكذيب كرده بودند گويى خود در آن [ديار] سكونت نداشتند كسانى كه شعيب را تكذيب كرده بودند خود همان زيانكاران بودند! پس [شعيب] از ايشان روى برتافت و گفت اى قوم من به راستى كه پيامهاى پروردگارم را به شما رسانيدم و پندتان دادم ديگر چگونه بر گروهى كه كافرند دريغ بخورم؟!»

پيامبر ما نيز با ارواح انبيا صحبت مي کند در آيه ي 45 سوره ي زخرف آمده است: وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رُّسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِن دُونِ الرَّحْمَنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ، و از رسولان ما كه پيش از تو گسيل داشتيم جويا شو آيا در برابر [خداى] رحمان خدايانى كه مورد پرستش قرار گيرند مقرر داشته‏ايم؟
یاعلی مدد --- غقیائیل

سلام مجدد دوستان
پس اینکه بگوییم:
اولا: انبیاء در زمانی که زنده بودند به اذن الله،اقدام به درمان میکردند و خداوند شفا را نازل میکرد.کما اینکه این کاررا هر مومن زنده ای نیز میتواند انجام دهد.
دوم:آیا قرآن ذکر کرده که انبیاء،بعد از مرگشون هم قادر به این کار بودند و انجام میدادند؟
طبق مصادیق قرآنی بالا میبینیم در واقع مرگی برای انسان وجود نداره و انسان جاودان هست و فقط از عالم مادی با تهی کردن قالب مادی جسم به عالمی فراتر میرود.
نهایتا اگر بگوییم شفا در زمان زندگی پیامبران و امامان ممکن بوده و در حالت فوت یا شهادت ایشان دیگر ممکن نیست پس چگونه هزاران مریض در مشهد مقدس-کربلا-نجف و ... در جوار بارگاه ایشان شفا میابند ؟
پس سخن کوتاه : الناس نیام فاذا موت فانتبه
یا علی مدد --- غقیائیل

[quote="مهدی"]ماشاالله به برادران مومن ، موفق باشید عزیزان
[/quote

احسنت استاد بيناي عزيز واقعا كه انسان بينايي هستي.

(2)
اعوذ باالله من الشیطان الرجیم. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ‌.(مدد یا هادی).
موضوع: تشکر از آقا مهدی
آقا مهدی نوشته:
ماشاالله به برادران مومن ، موفق باشید عزیزان

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
خداوند در قرآن میفرماید: مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّکُمْ وَ کُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً مَا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي کُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ (117) (حضرت عیسی به الله گفت): جز آنچه مرا بدان فرمان دادى [ چيزى ] به آنان نگفتم ; [ گفته‏ام ] كه : خدا ، پروردگار من و پروردگار خود را عبادت كنيد ، و تا وقتى در ميانشان بودم بر آنان گواه بودم ; پس چون روح مرا گرفتى و کُشتی، تو خود بر آنان نگهبان بودى ، و تو بر هر چيز گواهى . ( مائده،117)
یعنی: حضرت عیسی ع به خدا میگوید: از زمانی که وفات کردم، دیگر از این دنیا بیخبرم،ای خدا فقط الله تویی که شاهد همه چیزی. و حضرت عیسی ع از این دنیا کاملا بی خبر است!. بنده سعی میکنم مطالبم را بسیار ساده و همه فهم ارائه بدم تا تکلف و مشکلی در فهم برای کسی نباشد.
با تشکز از آقا مهدی و سایر دوستان
همۀ شما را به الله کافی میسپارم.

سلام
جناب افشین من با شما موافق نییستم
مهمترین مشکل سخن شما این است که عیسی زنده هست و تو براساس تفسیری از خودت گفتی عیسی مرده !!!!!!!!!!!!!!!!!!
پس حال گوش کن

در قرآن کریم می فرماید:

” [یاد کنید] هنگامى که خدا فرمود: اى عیسى! من تو را [از روى زمین و از میان مردم‏] بر مى‏گیرم، و به سوى خود بالا مى‏برم، و از بودن در میان اجتماع آلوده کافران پاک مى‏کنم‏”.[۱]

باید دانست که “توفی” از ماده “وفی” بوده و در معانی متعددی از آن استفاده می شود، از جمله “مردن”، “گرفتن”، “تکمیل کردن”و…[۲]. در این راستا، عمل به عهد و پیمان را نیز وفا می گویند که به معنای تکمیل کردن و انجام دادن آن است و از این رو اگر کسی طلبش را از دیگری به طور کامل بگیرد در زبان عرب می گویند: “توفی دینه”.

مجمع البحرین که یکی از کتب لغوی است، در توضیح این آیه آورده است: “أی مستوف أجلک، و معناه إنی عاصمک من أن تصلبک الکفار و مؤخرک إلى أجل أکتبه لک و ممیتک حتف أنفک لا قتلا بأیدیهم و رافعک إلى سمائی”. یعنی (ای عیسی) من اجل تو را استیفاء می کنم و معنایش آن است که تو را از گزند کافران حفظ می کنم، تا نتوانند تو را به صلیب بیاویزند و مرگ تو را تا اجل طبیعی که برایت نوشته شده است به تأخیر می اندازم.[۳]

بنابراین، واژۀ “توفی”، گرچه می تواند به معنای مرگ هم باشد چنان که در بعضی از آیات نیز به همین معنا آمده است،[۴] اما لزوماً به این معنا نیست، بلکه آیاتی وجود دارند که معنای دیگری را از این واژه ارائه می کنند، از جمله، این آیه: “وَ هُوَ الَّذی یَتَوَفَّاکُمْ بِاللَّیْلِ وَ یَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ ثُمَّ یَبْعَثُکُمْ فیهِ لِیُقْضى‏ أَجَلٌ مُسَمًّى ثُمَّ إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُون”؛‏[۵] او کسى است که شبانگاهان روح شما را به وقت خواب مى‏گیرد، و آنچه را در روز [از نیکى و بدى‏] به دست مى‏آورید مى‏داند سپس شما را در روز [با برگرداندن روح به جسمتان از خواب‏] بر مى‏انگیزد تا اجل مُعّین سر آید … .

مطمئناً، عبارت “یتوفاکم” در این آیه به معنای مرگ نبوده، بلکه به معنای خواب شبانگاهی است که در هر شبانه روز تکرار می شود! و قبض روح را به گونه ای دیگر، در خواب نیز می توان مشاهده کرد و بر همین اساس، نباید آیۀ موجود در پرسش را نشانی قطعی از مرگ عیسی (ع) تلقی کرد، اما در مورد این که سرانجام عیسی (ع) چه بوده، نکاتی قابل مطالعه است:

۱٫ مسیحیان معتقدند که ایشان به دار آویخته شده و به دست دشمنانش کشته شده، اما قرآن صراحتاً این نوع از مرگ ایشان را منتفی دانسته است: “وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ….وَ ما قَتَلُوهُ یَقینا”.[۶]

۲٫ قرآن هر چند کشته شدن عیسی (ع) را انکار کرده است، اما هیچ آیه ای در آن نمی یابیم که به صراحت اعلام نماید که ایشان به گونۀ دیگر نیز وفات نیافته و اکنون زنده است.

۳٫ آیاتی چون آیۀ ۵۵ آل عمران و نیز آیۀ ۱۱۷ سورۀ مائده وجود دارند که اگرچه نمی توان از آنها به صورت قطعی، مرگ این پیامبر بزرگ را استنباط کرد، اما نشانگر آن هستند که ارتباط کنونی ایشان با جهان مادی، متفاوت از ارتباطشان در زمان حضور مستقیم در میان پیروانشان است.

۴٫ روایات فراوانی در کتاب های معتبر شیعیان و اهل سنت وجود دارد که زنده بودن عیسی (ع) را اعلام می کند و ما حتی اگر نتوانیم آیۀ صریحی از قرآن در این مورد بیابیم، می توانیم با استفاده از این روایات، به حیات ایشان پی ببریم. به دو مورد از این روایات توجه فرمایید:

۱-۴٫ قال رسول الله (ص) للیهود: “أن عیسى لم یمت و أنه راجع إلیکم قبل یوم القیامة”؛[۷] پیامبر (ص)، خطاب به یهودیان فرمودند که عیسی نمرده و قبل از روز قیامت به میان شما بازخواهد گشت.

۲-۴٫ قال رسول الله (ص): “… و من ذریتی المهدی إذا خرج نزل عیسى ابن مریم لنصرته فقدمه و صلى خلفه”؛‏[۸] پیامبر فرمودند: و مهدی از دودمان من است که هر گاه ظهور کند، عیسی بن مریم برای یاری او حاضر شده و در پی او نماز خواهد گزارد.

[۱] آل عمران، ۵۴، ترجمۀ انصاریان.
[۲] ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۵،ص ۳۹۸ و ۳۹۹، چاپ اول، نشر ادب، حوزه، قم، ۱۴۰۵٫
[۳] مجمع البحرین، ج‏۱، ص ۴۴۴،اده “وفی”، کتابفروشی مرتضوی، تهران، ۱۳۷۵ ش.
[۴] نساء، ۹۷؛ محمد، ۲۷؛ یونس، ۴۶؛ سجده، ۱۱٫
[۵] انعام، ۶۰٫
[۶] نساء، ۱۵۷٫
[۷] ابن ابی حاتم، تفسیر القرآن العظیم، ج ۴، ص ۱۱۱۰، ح ۶۲۳۲، مکتبة نزار الصطفی الباز، عربستان سعودی، ۱۴۱۹ هـ ق.
[۸] شیخ صدوق، الامالی، ج ۱، ص ۲۱۸، انتشارات کتابخانۀ اسلامیه، تهران، ۱۳۶۲ هـ ش.