تلنگر

روزی مرد کشاورزی در مزرعه خود یک غاز زخمی پیدا کرد
مرد با آنکه کار بسیار بسیار زیادی در مزرعه داشت دست از کار کشید و غاز زخمی را به خانه برد
ابتدا کمی اب به او داد
سپس کمی غذا
از او مراقبت کرد
وسپس...
او را کباب کرد و خورد...
همیشه که نمیشه داستان ها بر اساس انتظارات شما تموم بشه!
کلا کشاورزا چون کارشون سخته اعصاب ندارن...

اى نامرد >> کشاورز

البته شماسانسورش کردینا

ميگويند:مردى در حرم امامزاده ای اختيار ادرارش را از کف داد و در صحن امامزاده ادرار کرد.
مردم خشمگین شدند
به سمت او هجوم برده و خواستند كه او را بكشند.
مرد كه هوش و فراستى داشت،
فرياد زد كه : ایهاالناس !
من قادر به ادرار کردن نبودم و امام مرا شفا داد!!
به يك باره مردم ادرار او
را به عنوان تبرك!!
به سروصورت خودماليدند.
.
.
.
مردمان مااین گونه اندو بس...!
" شادروان دهخدا "

مضحک اما خلاق
http://metaldetectingforum.com/attachme ... 1218338622

رضاجان محمد نوربری؟؟؟

خدا روزی هر کسی رو سر راهش قرار میده یعنی این
دمت گرم سید جان
واقعا جالب بود

نقل است طلبه جوانی شبهای زيادی ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭ ﺗﻀرع ﺑﻮﺩ؛
ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﺪﺗﯽ ﮔﺬﺷﺖ تا اﺳﺘﺎﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻻﯼ ﺳﺮﺵ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ اﻭ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﺭﻩ میکند

ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ:اﯾﻦ ﻫﻤﻪ عبادت و ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ برای چيست؟

ﺷﺎﮔﺮﺩ ﮔﻔﺖ:ﺑﺮﺍﯼ ﻃﻠﺐ ﺑﺨﺸﺶ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻢ

ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:به این سوال جواب بده:
ﺍﮔﺮ ﻣﺮﻏﯽ ﺭﺍ ﭘﺮﻭرﺵ ﺩﻫﯽ ﻫﺪفت ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺁﻥ ﭼﯿﺴﺖ؟

ﺷﺎﮔﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﺗﺨﻢﻣﺮﻍ ﺁﻥ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺷﻮﻡ

ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:اﮔﺮ ﺁﻥ ﻣﺮﻍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ ﮐﻨﺪ ﺍﺯ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺼﺮﻑ میشوی؟

ﺷﺎﮔﺮﺩ ﮔﻔﺖ:خب ﻧﻪ چون نمیتوانم ﻫﺪﻑ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺁﻥ ﻣﺮﻍ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﻢ

ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ:ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﻍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺗﺨﻢ ﻃﻼ ﺩﻫﺪ ﺁﯾﺎ باز ﺍﻭ را خواهی ﮐﺸﺖ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﮔﺮﺩﯼ؟

ﺷﺎﮔﺮﺩﮔﻔﺖ:ﻧﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﺁﻥ ﺗﺨﻤﻬﺎ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵﺗﺮ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ

ﺍﺳﺘﺎﺩﮔﻔﺖ:ﭘﺲ ﺗﻮ ﻧﯿﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺪاوند ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺵ؛
ﺗﻼﺵ ﮐﻦ ﺑﺎﺍﺭﺯﺵﺗﺮ ﺍﺯ ﺟﺴﻢ، ﮔﻮﺷﺖ، ﭘﻮﺳﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﺖ ﮔﺮﺩﯼ
ﺗﻼﺵ ﮐﻦ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ، ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﮐﺎﺋﻨﺎﺕ، ﻣﻔﯿﺪ ﻭ ﺑﺎﺍﺭﺯﺵ ﺷﻮﯼ ﺗﺎ در ﻣﻘﺎﻡ ﺗﻮﺟﻪ، ﻟﻄﻒ ﻭ ﺭﺣﻤﺖِ خداوند قرار گيری

ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﺪ،
اﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ تفکر، ﺣﺮﮐﺖ، ﺭﺷﺪ، ﺗﻌﺎﻟﯽ، ﻭ ﺑﺎﺍﺭﺯﺵ ﺷﺪﻥ ﺭﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﺩ،
ﻧﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ و عبادت کورکورانه!

لایک

عبید زاکانی
خواب دیدم قیامت شده است. هرقومی را داخل چاله‏ای عظیم انداخته و بر سرهر چاله نگهبانانی گرز به دست گمارده بودند الا چاله‏ ی ایرانیان. خود را به عبید زاکانی رساندم و پرسیدم: «عبید این چه حکایت است که بر ما اعتماد کرده نگهبان نگمارده‏اند؟»گفت:....

می‌دانند که به خود چنان مشغول شویم که ندانیم در چاهیم یا چاله.»خواستم بپرسم: «اگر باشد در میان ما کسی که بداند و عزم بالا رفتن کند...» نپرسیده گفت: گر کسی از ما، فیلش یاد هندوستان کند خود بهتر از هر نگهبانی پایش کشیم و به تهِ چاله باز گردانیم!

دزد باورها


گویند روزی دزدی در راهی بسته ای یافت که در آن چیز گرانبهایی بود و دعایی نیز پیوست آن بود. آن شخص بسته را به صاحبش بازگرداند.
او را گفتند : چرا این همه مال را از دست دادی؟
گفت: صاحب مال عقیده داشت که این دعا، مال او را حفظ می کند و من دزد مال او هستم، نه دزد دین! اگر آن را پس نمی دادم و عقیده صاحب آن مال خللی می یافت، آن وقت من، دزد باورهای او نیز بودم و این کار دور از انصاف است.