- این سیخ بهتره از میلگرد نمره 14 یا 16 باشه که نه زیاد سبک باشه نه سنگین و بشه مثل عصا دستت بگیری
- طول سیخ: اگه نمیخوای کسی از دور مشکوک بشه تا 120 سانتیمتر حالت عصا داره ولی دیگه بلندتر که بشه معلومه چیه
- شکل دسته خیلی مهمه چون باید دست رو اذیت نکنه وگرنه تاول میزنه( یکی دو بار نیست که) .
بهتره ته سیخ رو با لوله گاز نمره 2 یه دسته ی T شکل بزارید که تو کف دست صاف باشه و بتونی راحت به زمین فشار بدی . این دسته T شکل کمک میکنه که اگه زمین سفت بود یا به سنگهای کوچک گیر کرد با چپ و راست کردن میله مانع رو رد کنید .
- نوک سیخ رو مثل مداد گرد نکنید و بهتره 4 بعدی باشه . این لبه ها کمک میکنه که با چپ و راست کردن ، فضا برای مسیر حرکت میله اصلی باز بشه و راحت تر فرو بره .
- هنگام سیخ زدن دنبال سنگ در محدوده یه انسان خوابیده باشید ( بستگی به رسم تدفین منطقه کاوش داره اگه قبراشون حالت نشسته باشه سنگ گردتری رو مدنظر داشته باشید)
اما درکل یه سنگ تخت رو در نظر بگیرید . هر بار که سیخ به سنگ رسید اندازه بگیرید ، دوباره اونورتر بزنید . هر بار که به سنگ رسید ، نباید عمق سیخ خیلی کم و زیاد بشه . اگه به موردی مشکوک بودید جای سیخها رو روی زمین علامت بزنید (تا بشه حفره یاب تصویری
)
- اگه سنگ بزرگی رو پیدا کردید اما بعضی جاهاش سیخ پائین میرفت و چند سانتیمتر اونورتر پائین نمیرفت ، پشیمون نشید ممکنه سنگ رو قبر چند تکه باشه
عمق گیری روی سراشیبی از بالا به پائین کم و زیاد میشه اما از خط افق باید یه عمق باشه
- در آخر یه قلاب مانند از لوله همشکل میلگرد بسازید و بزنید به سرش که اگه تو ماشین بزاری فکر کنن دسته ی جک ماشینه
- اینم واسه قدیما بود که از نعمت برق برخوردار نبودن
- اگه بلد نیستی فلزجو رو بسازی ، این ورژن قبلی رو بساز
نخندید خوب اینم یه حفره یابه تصویری تخیلیه دیگه .تا 1.50 هم عمق میزنه . فقط خیلی آنالوگه