آیا برای شما هم اتفاق افتاده؟

سلام دوستان
فرض کنید ما یک تکه طلا و یک سنگ زرات دار یا مواد معدنی رو در فاصله 1 متری از هم قرار دادیم و حالا با انتنهای خالی وسط این دو هدف می استیم انتن ها بطرف ذرات یا مواد معدنی میرن ولی وقتی جای انتن ها رو توی دستمون عوض کنیم انتنها این بار بطرف طلا میرن
این حالت برای کدوم یکی از دوستان اتفاق افتاده؟

هوشی جان خودت که استادی تو این کار.این تست شما دوتا علت داره یکی اینکه از انتنهات مطمئن بشی دستت با انتن تماس مستقیم نداره شاید یکیش مورد داره واینکه جنس نوع انتن هم اگه یکی نباشه واکنشهای عجیبی از انتن سر میزنه و اگه هیچ کدوم از این مشکلا رو نداری یا ذهنیتت باعث میشه یا اینکه دست به یک کار عجیب زدی که هیچکس نزده

علاوه بر موردی که آقا بهرام گفت آیا انتن هایی که استفاده میکنی یه انتن کوچک دیگه رو قسمت خم انتن هم سواره یا نه هوشی جان

انتن ها که با دستم تماس دارن
جنس انتنها هم فرق نمیکنه از چه فلزی باشه
تاثیر ذهن که ندارم ,یه چیز دیگه که تست کردم و کاملا ناامید شدم فردا بهتون میگم بازم باید تست کنم امیدوارم که اشتباه کرده باشم و گرنه همه ما در ردیابی ول معطلیم

درود بر شما
هوشی جان کار ردیاب بر مبنای ذهن و مگنت بدن هست شما هر چی توی ذهنتون دستور بدید همون اجرا میشه گاهی به طور اتوماتیک این توی ذهنتون اجرا میشه کلا در ذهنم جوری تنظیم کردم که به محضی که انتنها را در دستم بگیرم و یه جا ثابت قرار بگیرم انتنها یه دور 360 درجه از طرف راست میزنن و اگه فلزی یا هدفی در مسیر بود باز بر میگردند و در اون راستا قرار میگیرند یه به حساب دیگه قدرت و حرکت اولیه را با ذهنم میدهم و برگشت انتنها بوسیله مگنت بدن و مگنتی که فلز ایجادکرده صورت میگیرد.در مورد تعویض انتنها اتفاقا یکی از دسته های انتن من سنگینتر هست و گاهی وقت حین کار جای انتنها را با هم عوض میکنم ولی مشکلی پیش نمیاد

خب هوشی جان انتنها که هیچ وقت نباید با دست مستقیم در تماس باشن این خودش باعث خطا زدن میشه طلا هم چون مقدارش کمتر هست نسبت به ذرات ضعیفتر عمل کرده واینکه یکی از انتنها به سمت ذرات میره همون دستی هست که بیشترین مگنت بدن از اون دست منتقل میشه هر چقدر فرکانس مغز ومگنت بدن بیشتر از یک نقطه بدن که معمولا دست اپراتور هست به انتن انتقال پیدا کنه با فرکانس ردیاب مخلوط میشه وباعث واکنشهای عجیب وغریب میشه این واکنشها هم شبیه هم نیستن.در مورد جنس انتن حق با شماست اما منظورم این بود که هر دو انتن از یک نوع جنس هستن.واینکه دیگه نمیدونم چیرو کشف کردی که پاک ناامید شدی امیدوارم درست نباشه چون چشم امید خیلیا به ال رود هست.البته بگم من که خیلی وقته بوسیدمش گذاشتم کنار تنها از انتن جدید خودم استفاده میکنم.هوشی جان طرح شما به کجا رسید مگه نگفتی یک طرح محرمانه داری

راستی سر یک فرصت مناسب یک مقاله تهیه میکنم که دقیقا علت خطای ردیاب چی هست وچه وابستگی با فرکانس داره و چه فرکانسهایی برای پیدا کردن هدف درست هستن وچرا همون فرکانس میتونه خطا بزنه کلا یک مقاله جالبی میشه که فکر نکنم کسی این کارو کرده باشه حتی غربیها هم با وجود تجهیزات نتونستن چیز به این سادگی رو حل کنن شاید هم حلش کردن رو نمیکنن...اگه عمری باشه مینویسم چون واقعا مشکل رو تا حدودی متوجه شدم که چی هست شاید از روی این مقاله کوتاه اساتید بتونن انتنی طراحی کنن که نیاز خیلیهارو براورده کنه.صبور باشید

اینجا دو گزینه رو میخوام آگاه سازی کنم ،
یکی تماس داشتن یا نداشتن دسته با دست اپراتور که یکی رد میکنه یکی تائید میکنه : دسته ی ردیاب فقط جایی برای نگهداشتن و چرخش آنتن نیست . دسته ی ردیاب بعنوان یک مرکزیت نیرو و خود جنس بعنوان یک ناهماهنگی در راستای مغناطیسی زمین ، هردو بعنوان یک مرکز ثبات روی زمین هستند . آنتن نیز در مابین این دو مرکز مجبور میشود که راستای زمین را برهم بزند و سعی میکند در راستای بین دو مرکز ( دسته و هدف ) بایستد .
حالا اگر دسته حذف بشه که بغیر از مشکل نداشتن جایی برای گردش راحت آنتن ، بیش از نصف قدرت آنتن از بین میره و نمیتونه بسمت هدف بایسته.
و اگر آنتن با دست اپراتور در ارتباط مستقیم باشد ، بسته به نیروهای مختلفی که در بدن افراد متفاوت هستند ، مرکزیت آنتن ممکن است دچار قدرت بهتری بشه و بازهم ممکن است که بدن فرد متفاوت باشد و آنتن گیج بزنه ، یعنی بیشتر سعی کنه که بجای هدف ، بسمت بدن شخص تمایل پیدا کنه که چون جای گردش نداره یا از بغل یا از داخل بسمت اپراتور میاد . و اگر اپراتور پشت به هدف باشد ، این گردش از بغل بخاطر بدن با گردش از بغل بخاطر هدف پشتی را قاتی میکنه و خود اپراتور نیز گیج میزنه که موضوع چیه .

نتیجتا اگر کسی با آزمایش کردن متوجه شد که بدنش به قدرتدهی آنتن در راستای هدف کمک میکند ، میتواند دسته ردیاب را با دستش تماس دهد .
اما پیشنهاد میکنم که برای اینکه بدن همه ی افراد مثل هم نیست و قدرتهای متفاوتی دارند ، دسته ی ردیاب دارای پوششی باشد که بغیر از رسانایی الکتریکی ، قدرت انتقال یا تولید الکتریسیته ساکن را نیز نداشته باشد تا خطایی صورت نگیرد .

گذشته از اشکالها : بدن شخصی که فکر میکند با تماس مستقیم با دسته مشکلی ندارد ، ممکن است با خوردن غذاهای مختلف و پوشیدن لباسها و کفش مختلف ، و در دوره های طول سال و طول سنی خودش ، کاملا برعکس بشه یا تفاوتهای بزرگی ایجاد کنه . یعنی همیشه بدنش اینطور نیست . مگر اینکه علتش را بداند و با رعایت برنامه غذایی و پوشش لباس و غیره ، هماهنگی خودش را با آنتن حفظ کند .

و اما گزینه ی دوم ، جنس دسته هست که دوستان میگن: (جنسش فرقی نداره که چه فلزی باشه )
بنده اصلا این را قبول ندارم
همانطور که دسته ی ردیاب بعنوان مرکزیت قرار دادن آنتن در راستای هدف عمل میکند ، جنس دسته نیز اگر از فلزات مختلفی باشد ، مطمئنا قدرتهای مختلفی بین دسته و هدف ایجاد میشه که بسته به نوع فلز باعث کاهش قدرت و ایجاد خطا میشود . مثلا برای آزمایش ، از یک دسته ی آهنی استفاده کنید و همونجا آنتن رو با دسته مسی آزمایش کنید ، تفاوت چشمگیری را در واکنش آنتن میبینید .

همانطور که همه میدانید ، آنتن بدون دخالت دست از خودش نمیتونه حرکتی انجام بده . ( منظور از دخالت دست ، تماس مستقیم با دست نیست )
مگر آنتن بیچاره چقدر بسوی هدف قدرت حرکت داره که ما بخوایم با عوض کردن عوامل نادرست اونو گیج تر کنیم و فکر کنیم که اونو قویتر کرده ایم ؟

همین نکته را اگر اپراتوری بتونه واقعا درک کنه ، میتونه براحتی هدف را از خطا تشخیص دهد . شک نکنید روش منطقی داره .

هوشی جان میدونم که چه تستی رو انجام دادید و ناامید شدید . ظاهرا همینطوره اما در نا امیدی بسی امید است . اگر همون تستی رو انجام داده باشید که بنده فکر میکنم ، حداقل بعد از این میدونید که چیکار باید کرد . منتظر اقرار تستتون هستم .

جناب سنه جان عزیز میشه شما پیش دستی کنید و بگید استاد هوشی چه تستی کردن تا ما هم از خماری در بیایم ایشون تا جواب بدن وتا به نتیجه قطعی نرسن پاسخ نمیدن اگه میشه شما بگین متشکر شاید بشه کاری کرد والله ایشون که گفتن با این تست کلا از انتن نا امیدمیشین من دارم فکر میکنم چه کاری رو انجام دادن که همه چیز رو واسه ایشون زیر سوال برده اگه شما میدونین بگین