سلام زنرال جان هست این نور نور گوهر شب چراغ هست که به قول دوستمون اقا دستان اندکه ولی هست گوهر شب چراغ خاصیت گیرندگی نور رو داره و در روز نور رو جذب میکنه ولی برای بازتاب شاید در روز هم بازتاب داشته باشه وقتی خورشید متمایل بهش هست ولی قابل دید نیست و در شب هم طوری گوهر رو تعبیه میکردن که درست در شب چهاردهم ماه وقتی که ماه کامله و شب از نیمه گذشت ماه دقیقا در روی گوهر قرار میگیره و نوری که از ماه به سنگ میتابه باعث انعکاس نور سنگ به بالا میشه که دور و اطراف خودش رو در زمانی که ماه دقیقا روش قرار داره رو پر نور میکنه و نورش به اسمون میره وبیشتر هم این سنگ در قبرستانها برای قبر بانوان بلند مرتبه به کار میرفته حالا کجا کار میذاشتن؟ درون سنگ قبر
گوهر رو درون سنگ تعبیه میکردن و فقط سوراخی روی سنگ قرار میدادن اندازه ی یک دانه عدس و جوری این سوراخ و سنگ رو قرار میدادن که در وقت خاصی نورش انعکاس پیدا کنه بعضی ها سالی یک بار رو در برنامه میذاشتن که نور انعکاس پیدا کنه بعضی ها هم هر ماه در شب چهاردهم وقتی ماه کامل است نورش بستگی به رنگ گوهر داره که گوهر اکثرا قرمز هست و نور قرمز منعکس میکنه ما در روستای خودمون داشتیم نور که هر ماه در وسط ماه بلند میشد میگفتن قبر فلانی اتیش گرفته چون گنهکار بوده و از موضوع اطلاع نداشتن
این مکان در قبرستان بوده و قبر دختری هندی که صاحب ملک این مکان بوده و تاریخ دفنش به سه تا چهار هزار سال پیش میرسه البته مکانی دیگر هم هست که مشاهده شده ولی قابل کار کردن نیست بگذریم
مکانی که این گوهر قرار داره در زیر سنگش یک قبر با طاق هشتی مانند هست که سه خمره سکه ناقابل هم درون قبر میباشد و عمق حفاری به یک متر هم نمیرسه
در زمستون نورگوهر اگه برف باریده باشه بیشتر به رنگ سفید در اسمان دیده میشه
بله گوهر و سنگهای قیمتی رو اکثرا در سنگها پنهون میکردن طوری که خاک نتونه روشون رو بگیره و از بین ببردشون
امیدوارم مورد خوبی بوده باشه که توضیح دادم و مورد رضایت دوستان واقع بشه