ردیابی میدان های مغناطیسی

درود بهرام جان
از آنجا که مشکل اصلی ردیابهای آنتنی مکانیکی ، گرفتن ذرات و ریشه و سنگ و سیلیس و سفال و استخوان است ، بنده بشدت پی دی رو به آنها ترجیح میدم .
البته برای بدست آوردن بعضی خصوصیات خاص از هدف ، از آنتن هم استفاده میکنم بعنوان مکمل . مانند کار روی حفره و تشخیص عمق و رهگیری اهداف خیلی دور
خوشبختانه بسیاری از هدفهای بی ارزش و خطا ، به هیچ وجه توسط پی دی قابل سنس نیستند .
تنها اشکال پی دی ها ممکنه سنس ترانسها و خطوط برق و تلویزیون و جرقه و قطبهای مغناطیسی زمین و اینا باشه . که بنظر بنده این اشکالات از 2 جهت ، خیلی بهتر از اشکالات ردیاب آنتنی هستند . چون :
1- این اهداف معمولا جلو چشم هستند و چیز مخفی نیستند و اگر کمی دقت کنیم ، براحتی متوجه میشیم که پی دی داره چی رو سنس میکنه . اما در آنتنی ها باید کلی حفاری اشتباه بشه که تازه معلوم بشه ردیاب یه عنصر بی ارزش رو زده . اونم اگه بتونید عامل سنس رو با چشم ببینید ، بازم شانس آوردید و گرنه بیشتر سردرگم میشید .
2- در دریاب آنتنی هرجا که باشیم با این گونه ذرات و عوامل خطا روبرو هستیم و راه فراری نداریم . اما برای پی دی ها کار در محیط بیرون و بدور از برق و سکونت ، هیچ مشکلی نداره و بندرت پیش بیاد که خطا داشته باشیم . چون اونجا دیگه خبری از جرقه و تلویزیون و دستگاههای الکتریکی نیست .
این خودش مزیت خیلی بزرگی هست که پی دی ها رو از آنتنی ها ، متفاوت میکنه .
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
البته دوستان هر مداری رو با پی دی اشتباه نگیرند .
مثلا مدار توتم بشدت به میدان مغناطیسی حساس هست و یه میدان یاب مغناطیسی محسوب میشه .
بنده سالها پیش اونو روی اهداف واقعی تست کردم که هیچ واکنشی نداشت . اما جرقه رو تا 6 متر سنس میکرد .
به نظر بنده ، کار بر روی مغناطیس برای کشف دفینه بی فایده است و نهایتش همون مگنومتر و سنسورهای FGM میشه .