در مقایسه ی pd و pdk با مدار فرانکو میتونم به نکاتی اشاره بکنم . البته هر مداری مزیت و معایبی ممکنه داشته باشه نسبت به بقیه و هدف ما بررسی و یادگیری هست
همه ی قضیه برمیگرده به مسئله ی پدیده دفینه
یعنی وقتی در مورد ردیاب و ردیابی حرف میزنیم ، اثر
پدیده برای
ردیاب واقعی ، مانند
فلز برای
فلزیاب است
در مدار فرانکو و بررسی طبقاتی مدار ، براحتی متوجه میشیم که بیشتر با امواج رادیویی سروکار داریم
( به گفته ی آقای فرانکو نیز مدار در ابتدا برای یافتن امواج رادیویی خاص ساخته شده و بعد از تقویت و تغیراتی بصورت اتفاقی موفق به سنس فلز قدیمی هم شده )
البته در فرانکو منظور از گرفتن امواج رادیویی ، بصورت دقیق گرفتن فرکانس و موج خاصی نیست که حالت رادیو داشته باشه ، همچنین ممکنه در برابر عوامل ایجاد کننده و تقویت کننده و نقش بازی کننده ی دیگری مانند یون و میدان و خود فلز نیز ، واکنش داشته باشه . اما میزان این واکنشها کمتر از واکنشی هست که به امواج دریافتی داره
پس نمیشه گفت که فرانکو همون چیزی رو میگیره که پی دی یا پی دی کی میگیره . این برمیگرده به اثر پدیده که با توجه به شناختی که بنده دارم و قبلا هم عرض کردم :
پدیده خواص زیادی داره و فقط به یک حالت نیستاین از اصل کار که طریقه ی کارکرد بود
اما از نظر مقایسه :
مهمترین مسائلی که یک کاوشگر از یک سیستم انتظار داره و در درجه ی اول سوال میپرسه اینه که:
چقدر میزنه ؟ خطا داره یا نه ؟ تفکیک داره یا نه ؟ و عمق هدف که کسی نمیپرسه تا برسی به شروع حفاری که تازه متوجه میشی چقدر مهمه
مدار فرانکو به اون حالتی که فعلا هست و دوستان دارن روش کار میکنن ،
برد زیادی بعنوان واقعی
ردیاب نداره و طبق نظر آقا عرفان برای فلزات باارزش ، شعاع کمتری رو میزنه نسبت به فلزات دیگه ( برای سکه و فلزات تک و کوچک ، تقریبا باید بری بالا سرش . مثل فلزیاب )
اما بازم قانون حجم پابرجاست و اگه حجم زیاد باشه ، شعاع سنس میره بالا
از نظر خطا هم که خیلی از خطاها رو میتونه بگیره که شکر خدا ، نحوه واکنش برای خطاها مقداری فرق میکنه اما بنظر بنده بازم با شرایط متغیر پدیده ، این واکنشها تغیر میکنه و نمیشه بصورت قطعی روش حساب کرد
و برای تفکیک هم بنده امیدوارم که همین تغیر واکنشها ، بتونه بعنوان تفکیک در فرانکو استفاده بشه . حداقل درحد تفکیک آهنی و غیرآهنی که البته نیاز به بازبینی و تجربه و تغیرات داره
در برابرش اگر pdk رو در نظر بگیریم بردش خیلی بیشتره حتی برای اهداف کوچک
و خطاهاش هم بنظر بنده کمتر و شناخته شده تر هستند .
یعنی در ردیاب مکانیکی ، عامل و ماهیت خطا مشخص نیست
در pdk خطاهای زیر زمینی تقریبا میشه گفت سنس نمیشه و خطاهای الکتریکی بر روی زمین و قابل دیدن هستند
اما در فرانکو خطاهای زیر زمین و خطاهای روی زمین و خطاهای آسمانی نیز داریم و متاسفانه اونطور که قبلا تصور میشد ، با آنتن تلسکوپی نیز نمیتوان اون دقت رو در نقطه کردن ایجاد کرد و کار کمی مشکل تر شده . یعنی قبلا تصور میشد که نوک آنتن رو بگیری سمت زمین یا سمت هدف ، هدف رو دقیق نشون میده . اما در عمل آنتن رو باید افقی بگیری و بری جلو و هرجا چشمک داشت ، روی هدف هستی
اینطوری دانستن عمق هدف هم در فرانکو تقریبا منتفی هست
اما در پی دی یا پی دی کی ، میتونیم با کج کردن گیرنده ، بسمت زمین و مقداری حرکت و تجسم ، عمق تقریبی هدف را مشخص کنیم که خیلی مزیت بزرگی است ، حتی نسبت به فلزیابها
اینجا میرسیم به کاوش کردن با فرانکو که برای سنس هدف باید نسبت به هدف ارتفاع بیشتری داشته باشی و حرکت هم بکنی ،که برای مناطق شیبدار مقداری مشکل هست و برای مناطق کوهستانی خیلی مشکل هست و برای اهداف صخره ای تقریبا ناممکن هست
و سنس فرانکو ، نقطه ی قوتش در مسیر شمال به جنوب است . در مسیر جنوب به شمال کمتر میشه و در مسیر شرقی و غربی خیلی کمتر و گاهی صفر
درسته که سنس شمال به جنوب برای همه ی ردیابها قویتر است اما میزان ضعف جهات دیگر در pd و pdk کمتر است
با pd اگر به نزدیک هدف برسی ، شمال قویتره اما تقریبا جهات دیگر نیز سنس داره و اگر هدف در معرض امگا قرار بگیره دیگه همه جهته میگیره
این موضوع شاید بنظر ساده بیاد اما همانطور که در تایپیک فرانکو هم دیدیم ، در عمل دوستان زیادی برای سنس اهداف صخره ای و اهداف صعب العبور با روش سنس فرانکو مشکل جدی دارن .
فرض کنید که از یه صخره برید بالا و هدف یک پلمپ یا دفینه کوچکی در سینه ی صخره باشه . بالای صخره هم جا نداشته باشه بری یا نتونی بری یا اگه رفتی دهها متر بالاتر از ارتفاع هدف باشه و فرانکو نگیره
یا هدفی در صخره باشه و طرف شمال به جنوب هدف ، هوا باشه و زیر پات جایی نباشه که بری بسمت هدف . مثل پرتگاه و دره و رودخانه و غیره
اما با پی دی میشه بر روی صخره ها نقاط مشکوک رو تست کرد . کاری که در عمل با فلزیاب هم نمیشه کرد