پیش بینی علمی معمولا دردی رو دوا نمیکنه و اینقدر دقت نداره
مثلا در مورد زلزله : نهایتا زمین شناسان میتونن مشخص کنن که فلان شهرها روی گسل هستن و امکان داره روزی زلزله بیاد ، همین
سالهاست که میگن تهران روی خط زلزله س و زلزله میاد . این گفته به چه درد مردم میخوره ؟
تنها کارائی که داره ، اینه که مردم خونه هاشونو محکمتر بسازن که اونم عملی نشده
چیزی که بدرد مردم میخوره ، اینه که زمان زلزله مشخص بشه که مردم بتونن از درون خونه ها به بیرون فرار کنن و این زمان باید خیلی دقیق باشه تا بدرد بخوره
- مثلا الان اگه بگن : در سال آینده در تهران زلزله میاد ، آیا مردم خونه هاشونو ترک میکنن ؟ مطمئنا ، نه
- اگه بگن ماه آینده زلزله میاد چی ؟ بازم کسی خونه رو ترک نمیکنه
یعنی مردم نمیتونن ، خونه و زندگیشونو ول کنن برن
چیزی که ارزش داره ، اینه که بگن امشب در فلان شهر زلزله میاد . بله مردم میتونن واسه یه شب یا یه روز ، خونه رو ترک کنن ، حداقل تو خیابونا منتظر بشینن تا اتفاق بیفته
کلی هم میتونن از نظر پزشکی و امنیتی و پول و جواهرات و خوراک و پوشاک و وسایل باارزش خونه ، برنامه ریزی بکنن که هنگام زلزله ، کمتر ضرر بکنن یا صدمه ببینن
تا حالا که دانشمندان نتونستن چنین هشداری رو اینقدر دقیق به مردم بدن
از نظر علمی و تکنولوژی روز ، فقط چند ثانیه زودتر میتونن زلزله رو پیش بینی کنن ، نهایتا یک یا چند دقیقه . اونم زمانی هست که دستگاهها پیش لرزه های اولیه رو مشخص میکنن و در واقع همون لحظات اولیه زلزله است
چند ثانیه هم بدرد کسی نمیخوره . در این زمان کوتاه کسی نمیتونه به ملت خبر بده . تا بخوان خبر بدن و تا مردم باور بکنن ، آوار شده اومده رو سرشون
همیشه هم این پیش لرزه ها رو نداریم . معمولا مردم خودشون علائم اولیه رو حس میکنن و میریزن بیرون
اما اگه پیش لرزه نداشته باشیم و یهو اتفاق بیافته
یا طبق معمول شبا اتفاق بیافته چی ؟ توجه کردین که اکثر زلزله های شدید ، شبا اتفاق میافته
یعنی بدترین موقع . وقتی تو خواب باشی و یهو خونه بریزه رو سرت . برق قطع بشه . آب فوران بکنه ، گاز آتیش بگیره و خودت میان خواب و بیداری ، زیر آوار خونریزی داشته باشی یا نتونی نفس بکشی . نمیدونی چی شده و کجایی . آدم بزرگ هم باشی دیونه میشی
بدترین کابوسی هست که میشه تصور کرد
پس : چیزی که بدر مردم میخوره پیش بینی هست نه یه هشدار علمی که مشخص نیست اتفاق میافته یا نه . و اگه اتفاق میافته ، کی اتفاق میافته و چقدر خطرناک هست یا نیست
اگر کشورها و دولتها ، دوستدار مردم بودن ، بجای این همه هزینه و دنگ و فنگ و اداره و کارمند و تحقیقات و ... در زمینه ها ی مختلف ، کافی بود هر کشوری ، فقط یک نفر رو پرورش میداد که بتونه حوادث رو پیش بینی بکنه
فکر نکنید که چنین افرادی وجود ندارن . شاید فرد خاصی با همه ی توانایی ها وجود نداشته باشه ، اما حداقل ، میشه گفت افرادی رو داریم که مجموع اونا میتونه مفید باشه و بصورت یه گروه تک تک ، میتونن خیلی چیزا رو بدست بیارن که پیش بینی ، فقط یکی از اون موارد هست