اگه تو هم دلت گرفته بیا تو

چند روزیه دلم گرفته
دلم شکسته
دلتنگم
دلتنگ بچگیام
دلتنگ روزایی که تمام دغدغم کیک شکلاتی بود و روروک کوچیکم
دلتنگ قایم باشک
دلتنگ آغوش مامانم و زارزدن و های های گریه کردن
دلتنگ مشق های مدرسه
دلتنگ خاله بازی و لی لی و دوچرخم
دلتنگ زنگ آخر و دویدن تا خونه
دلتنگ گل کوچیک توی کوچه
دلتنگ آتاری میکرو و بازی قارچ خور
دلتنگ توپ پلاستیکی
دلتنگ ترقه بازی و قاه قاه خندیدن
دلتنگ دعواهای سر شب زیر پتو با داداشم و خندیدنهای مخفیانه و دادزدن بابام
دوست دارم زار بزنم گریه کنم
همش شده کار
همش شده پرونده
همش شده بررسی و همش شده طراحی و همش زل زدن به مانیتور
کجاست دوستای دبستان و کجاست خوشی های دانشگاه
کجاست کل کلهای استاد و اون همه رویا؟
اصلا رویایی مونده؟ نه همش شده قرارداد همش شده زنگ ساعت و تکرار یه روز دیگه
دیگه خنده ای روی لبم نیست
دیگه چیزی برای خودم نمیخوام
رویایی واسه خودم ندارم
توی قاب رویاهام فقط تصویر بچه هامه و تلاش برای جبران کاستیهای اونها
قاب رویاهای من شده خالی از من
فکر کنم دیگه وقتش رسیده برم بیرون گود و بشینم روی کاناپه و روزنامه بخونم
یا حق

دختر 2سالم اومده میگه برو تو اتاقت سیگارتو بکش
اونم میدونه دلتنگم

اون عشق و صفای خوبه دیروز بازم توی دلم جونه کرده

چقدر خوب بود مرگ نبود
همه ی اونایی که رفتن الان بودن
خدا میدونه که خیلی دلتنگ خیلیاشونم
اگه مرگ نبود
فقر نبود
بیمعرفتی نبود
ریا نبود
جفا نبود
مرگ عامل تمام کاستیهاست
وقتی کسی میمیره شاید آغاز جهنم باشه برای خانوادش
اگر مرگ نبود شاید مدت کمی کسی فقیر بود ولی عاقبت غنی میشد
اگر مرگ نبود فرصت لازم برای آموختن تمام علوم بود و فرصت گسترش علوم هم بود
اگر مرگ نبود دیگر هیچ قتلی نبود
دیگر همه برابر در قدرت و ثروت بودند و تمام زشتیها میشد افسانه
اگر مرگ نبود دزدی نبود چون نیازش نبود
اگر مرگ نبود تمام اشتباهات جبران میشد و هیچ انسان ناکارامدی وجود نداشت
کاش مرگ نبود

ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺗﻠﺦ ﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ
.
.
..
.
.
.
.
.
ﮐﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻭ ﭘﯿﮏ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﺎﺭﺗﻦ .....

مرگ بهترین لحظات قشنگ هست و غیر غابل توصیف مرگ زمانی است که دیگه از خواب بیدار میشیم. یاد برون افکنی من بخیر بعضی شبها از بدنم جدا میشدم سبک بودم عین پر سبک بودم پرواز میکردم . از اتفاقاتی که ممکن بود برایم رخ بده زودتر خبردار میشدم. اما دیگه این موسیقی و فلزاب از من گرفت دیگه سمتش نمیرم .من مرگ را با اغوش باز می پذیرم چه برم جهنم چه بهشت که گذشتن از پل جهنم اینا مال چرندیات اخوندهاست من قبول ندارم ولی قبول دارم روح در عذاب هستش ولی اینا دیگه پیاز داغشو خیلی زیاد کردند سعی کنید هیچ وقت از مرگ نترسید چون تازه دارید زنده میشید . هرکس هم نمیترسه پیش خودم بیاد تا یک هفته ای قول میدم کالبد خودشو ببینه یعنی از بالا به جسم خودش نگاه کنه البته بعد از این کار دیگه کل سیستم طرف از همه نظر عوض میشه

سلام دوستان
میبینم که دل عزیزان گرفته .
امیدوارم که این دلتنگیها تموم بشه و همه به مراد دلشون برسن ان شاا...
قطعه شعری ناقابل تقدیم به همه دوستان خوبم.(دیدم خالی از لطف نیست که وصف حال بعضی عزیزان باشه)
ببخشید اگه هم خوب نباشه.
یاحق

هی روزگار
http://s2.picofile.com/file/7183663224/07_Jeg_Er_Den_Som_Er_Beromt.mp3.html

غم و اندوه
شما را بخدا بروید
ندهید آزارم
مر شما از من بیچاره ی مفلوک چه حاصل دارید ؟
که شب و روز پی ام می آیید
من که در بقچه ی بی ارزش خود
من که در کلبه بشکسته ی قلب پاره ام
بجز از نفرت دیدار شما هیچ ندارم
ز چه رو همچو سگانی که پی اشکارند مرا می پایید؟
کاش یکدم
چشم می بستم و از وحشت این افکارم
می شدم فارغ و آزاد
آنگاه بخودم میگفتم
بی خیال هرچه باداباد
هرچه بادا باد

میدونی چیه دوستان من بعضی نموقع افرادی رو میبینم که مثلا سوار ماشین شاسی بلند شدند همچین قیافه میگیرند من خنده ام میگیره اخه برای چی قیافه اخه مگه تا کی زنده هستش البته من اصلا اسم ماشینا رو خوب نمی شناسم چون تو اون وادی نیستم من اگه یه کوه پر از طلا هم باشه برای من پشیزی ارزش نداره ولی من نمی دونم چرا برخی افراد اینطوری هستند البته اکثرا دوست دارند هی پز بدند. من هم از موقعی که حدود 13 سال میشه برون افکنی میکردم کلا سیستم من عوض شد. من قبلا بیشتر از تکنیک کابوک تو هیپنوتیزم استفده میکردم که یواش یواش به برون افکنی هم پی بردم . البته تو شبکه اول سیما هم حدود فکر کنم 3 سال میشه یه مستند بود به نام نسیمی از حقیقت
شبها ساعت 2.5 شب پخش میشد که افراد خارجی و ایرانی تجربه مرگ رو تو اتفاقات روز مره داشتند مثلا تصادف و بی هوش شدن که اینا تعریف میکردند از بدنشون جدا شدن از یه تونل عبور کردن حتی اقوام خودشون گه قبل فوت کرده بودند دیده بودند کاش یه بار دیگه باز پخش کنند