حالا ایده ای که به ذهن من رسید رو توضیح میدم:
2 عدد لوله از جنس مس که ته آن حالت مخروطی داشته یاشه و از وسط این مخروط یک میله برنجی بیرون آمده یعنی این قطعه دارای هسته ای از جنس برنج هستش.که این قسمت داخل خاک رفته.حال در بالای این قطعه باید چیزی شبیه به صفحه قطب نما باشه که مکانیزم کاریش دقیقا مثل آنتنهای برنجی هستش فقط در مقیاس بسیار کوچک و دقیق و متعادل.بطوریکه این نمایشگر باید از یک بلبرینگ بسیار ظریف و عقربه برنجی با چگالی یکسان در کل سطحش که به هسته برنجی وصل باشه تا کار دسته های کنونی رو انجام بده.
حال برای ردیابی پرابهای امواج خروجی رو به زمین وصل کرده و ردیاب رو روشن میکنیم و بعد پرابها(مکمل) دریافت را در زمین فرو میکنیم تا نمایشگر(عقربه) حرکت کند.هرچقدر تعداد مکملها بیشتر باشد قطعا دقت نقطه زنی بالاتر میره.
این قطعه دارای چند حسن هستش:
1-عدم دخالت نیروهای خارجی مثل ذهن در ردیابی
2-جلوگیری از شکست امواج منتشره و بازتابی که باعث خطا در ردیابی میشود.
3-عدم نیاز به محاسبات دقیق مربوط به امواج
این مکمل قابلیت پیدا کردن اهداف در 2 بعد هستش و برای بعد سوم (عمق باید همین صفحه نمایشگر بصورت عمود بر زمین نصب یشه)که البته این قسمت نیاز به ساخت قطعه ای با خاصیت فنرسانی داره تا بتونه با نیروی جاذبه زمین تا حد زیادی مقابله کنه.
ناگفته نماند که تا موقعی که این نمایشگر عمودی ساخته نشه میتونیم با همان نمایشگر افقی بصورت سنتی(گرفتن فاصله از هدف) عمق گیری کرد که یکم زحمت رو بیشتر میکنه.ولی دقت بسیار بالایی داره.