| نویسنده |
پیغام |
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
 ﺳُﻤﺎﻣﻮﺱ ﯾﺎ ﺳَﻤﺎﻣﻮﺱ ﻭﺍﮊﻩﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮔﯿﻠﮑﯽ ﻭ ﻧﺎﻡ ﭼﮑﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ۳۶۷۸ ﻣﺘﺮ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ، ﻣﺮﺗﻔﻊﺗﺮﯾﻦ ﻗﻠﻪٔ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻣﺴﺮ ﮐﻪ ﻣﺮﺯ ﺑﺎ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﺍﺳﺖ. ﺳﻤﺎﻡ ﻧﺎﻡ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﯼ ﺩﺭ ﺳﻤﺖ ﺷﻤﺎﻝ ﻏﺮﺑﯽ ﭼﮑﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻤﺎﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺳﺮﺷﻨﺎﺱ ﺁﻥ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﻨﯿﺎﻥﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﻣﮑﺘﺐ ﺗﻔﮑﯿﮏ ∗ ﺷﯿﺦ ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﺍﻟﻬﯿﺎﻥ ﺳﻤﺎﻣﯽ ∗ ﺭﺍﻣﺴﺮﯼ ﺍﺳﺖ. ﻣﻨﻄﻘﻪٔ ﺳﻤﺎﻡ ﺟﺰﻭ « ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﺷﮑﻮﺭ » ﻭ ﺑﻪ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﻣﺤﻠﯽ ﺳﻤﺎﻡ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﺑﺎﺩﯼﻫﺎﯼ « ﺟﯿﺮ ﺍﺷﮑﻮﺭ » ﺭﺍﻣﺴﺮ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽﻫﺎﯼ ﻗﻠﻪ، ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩﺍﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺁﻗﺎ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭﮐﯿﺎ ﯾﺤﯿﯽ ﮐﯿﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﮔﺎﻥ ﮐﯿﺎﯾﯽ ﻻﻫﯿﺠﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﻗﻠﻪٔ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻫﻤﻪٔ ﺩﺭﻩٔ ﺍِﺷﮑَﻮَﺭﺍﺕ ﺗﺎ ﺩﺭﯾﺎ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﻪﺍﺳﺖ .
ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪٔ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯼ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﮐﺮﺍﻧﻪٔ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪٔ ﻣﻨﻄﻘﻪٔ ﺷﻤﺎﻝ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺩﺭ ﺍﺷﻌﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﮔﯿﻠﮑﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﯿﺎﻥ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ:
ﺳﻮﻣﺎﻣﻮﺳﺎ ﺳﻮﻣﺎﻣﻮﺳﺎ ﺳﻮﻣﺎﻣﻮﺱ/ ﺁﺏ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﻮﻣﻪ ﺍﻭﺟﻪ ﺑﻮﻣﺎﻧﻮﺱ
ﺩﺭﺑﺎﺭﻩٔ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﻥ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻭﺍﮊﻩﺍﯼ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻫﯿﭻ ﺍﺧﺘﻼﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﺑﺮﺧﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻭﺍﮊﻩٔ ﺳﻤﺎﻡ (ﺑﺎ ﺯﺑﺮ ﻭ ﻓﺘﺤﻪ ﺳﯿﻦ) ( samam) ﻭ ( somam ﻭ sumam) ﻭ ﻣﻮﺱ (mos ﻭ ﯾﺎ mus ) ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ . ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻭﺍﮊﻩٔ ﺳﻤﺎﻡ ﻧﯿﺰ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺑﻪ ﺳﺒﮏ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻭ ﺗﻠﻔﻆ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﺑﺮ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ . ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻧﺨﺴﺖ: ﺑﺮﺧﯽ ﺳﻮﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻣﺎﺩﻩﺍﯼ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺮﺑﺘﯽ ﻣﻘﺪﺱ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻦﻫﺎﯼ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﻭ ﺁﯾﯿﻦﻫﺎﯼ ﻫﻨﺪﯼ ∗ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﯽﺷﺪﻩﺍﺳﺖ . ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪٔ ﺍﯾﻦ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻭ ﻣﻌﻨﺎ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩٔ ﺳﻮﻣﺎ (ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﭘﯿﺶ ﻭ ﺿﻤﻪ ﺳﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺗﻠﻔﻆ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ) ﺳﻮﻣﺎﻣﻮﺱ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﭼﮑﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪٔ ﺭﻭﯾﺶ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺳﻮﻣﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﻧﺎﻡﮔﺬﺍﺭﯼ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮﺑﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺭﺧﺖ ﺗﻮ ( ﺑﺎ ﺯﺑﺮ ﺗﺎﺀ ﻭ ﺍﺷﺒﺎﻉ ﻭﺍﻭ ) ﻣﯽﺭﻭﯾﺪ ﻭ ﺑﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺯﯾﺮ ﻭ ﺑﻨﻪ ﺍﺳﺖ . ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﻭ ﺑﻨﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪٔ ﺭﻭﯾﺶ ﺩﺭﺧﺖ ﺗﻮ. ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻧﺎﻡﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﯾﺸﻪ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺳﻮﻣﺎﺳﺮﺍ ( sumäsarä) ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﮔﯿﻼﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺍﺷﺘﻘﺎﻕ ﯾﺎﻓﺘﻪﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﯿﺎﻩ ﺳﻮﻣﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﯽﺭﻭﯾﺪ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺗﺼﺤﯿﻒ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺻﻮﻣﻌﻪ ﺳﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﻟﻬﺠﻪﻫﺎﯼ ﮔﯿﻠﮑﯽ ﺍﺳﺖ. ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﻭﻡ : ﺑﺮﺧﯽ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺭﺍ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻭﺍﮊﻩٔ ﺳﻤﺎﻡ ﻭ ﻣﻮﺱ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ . ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﻮﺱ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺗﭙﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﮐﻮﻥ، ∗ ﻗﻠﻪ، ﺗﭙﻪ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﻣﻮﺱ ﻭ ﯾﺎ ﻣﻮﺯ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ . ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻭﺍﮊﻩٔ ﻣﻮﺱ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺑﺎﺳﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ « ﻣﻮﺱ » ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺴﺒﺖ ﻭ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻭ ﻧﺎﺳﺰﺍ «ﻣﻮﺳﯽ » ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ . ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺗﻔﺴﯿﺮ، ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ، ﻗﻠﻪ ﻭ ﭼﮑﺎﺩ ﺳﻤﺎﻡ ﯾﻌﻨﯽ ﺁﺑﺎﺩﯼﻫﺎﯼ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺍﺳﺖ. ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺳﻮﻡ : ﺑﺮﺧﯽ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺭﺍ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩٔ ﺳﻪ ﻭ ﻣﺎﻣﻮﺱ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺎﻣﻮﺱ ﯾﺎ ﻣﺎﻣﻮﺯ ﺭﺍ ﻧﺎﻡ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻭ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪﺍﯼ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ . ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﭼﮑﺎﺩ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ ﺁﺑﺎﺩﯼﻫﺎﯼ ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺁﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ . ﻣﻌﻨﺎﯼ ﭼﻬﺎﺭﻡ: ﺑﺮﺧﯽ ﻧﯿﺰ ﺳﻮ (su ) ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻧﻮﺭ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ∗ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ، ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ « ﺳﻮﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﮐﻢ ﺷﺪ» ، ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﮐﻢ ﺷﺪﻥ ﺩﯾﺪ ﺷﺨﺺ ﺍﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺳﻮﻣﺎﻣﻮﺱ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺭﻭﺷﻨﺎﯼ ﻭ ﻣﺎﻣﻮﺱ ﻧﯿﺰ ﻧﺎﻡ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﭼﮑﺎﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺳﻮﻣﺎﻣﻮﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺁﻥ ﺑﺲ ﺧﯿﺮﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﺳﺖ؛ ﺯﯾﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﭼﮑﺎﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮﻑ ﻧﺸﯿﻦ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺗﺎﺑﺶ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺩﻧﻤﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ، ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﻭ ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﻧﻮﺭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺁﻥ ﻭﺍﻗﻌﺎً ﺩﯾﺪﻧﯽ ﻭ ﺟﺬﺍﺏ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﮑﺎﺩ ﺭﺍ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺩﺷﺖﻫﺎﯼ ﻟﻨﮕﺮﻭﺩ ﺗﺎ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺗﻨﮑﺎﺑﻦ ﺑﻪ ﻭﺿﻮﺡ ﺩﯾﺪ. ﻣﻌﻨﺎﯼ ﭘﻨﺠﻢ : ﺑﺮﺧﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺯ « ﺳﻮﻣﺎ » ﻭ «ﻣﻮﺯ » ﻭ ﯾﺎ ﻣﺎﺯﻭ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﺳﺖ ﮐﻪ « ﻣﺎﺯﻭ » ﻭ «ﻣﻮﺯ » ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺭﺷﺘﻪ ﮐﻮﻩﻫﺎ، ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﻧﯿﺰ ﻗﻠﻪ ﺁﻣﺪﻩﺍﺳﺖ ∗ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﮔﻔﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﯾﺎ ﻗﻠﻪﻫﺎ ﻭ ﯾﺎ ﺩﺭﻭﻥ ﺭﺷﺘﻪ ﮐﻮﻩﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﺳﺖ. ∗ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻧﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻭﺍﮊﻩٔ ﻣﺎﺯﻭ ﻧﺎﻡ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻠﻮﻁ ﮔﻮﯾﻨﺪ. ﺩﺭ ﺟﻨﮕﻞﻫﺎﯼ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﭼﻨﺪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺑﻠﻮﻁ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻌﺮﻭﻑﺗﺮﯾﻦ ﺁﻥﻫﺎ ﻣﺎﺯﻭ ﻭ ﭘﻠﻮﺕ ﺍﺳﺖ. ∗ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺷﺸﻢ: ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺍﻫﺎﻟﯽ، ﺳﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﺨﻔﻒ ﺁﺳﻤﺎﻥ ∗ ﻭ ﻣﻮﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﭼﮑﺎﺩ ﻭ ﻗﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ؛ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﭼﮑﺎﺩ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪﺍﻧﺪ . ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻫﻔﺘﻢ ﻭ ﻫﺸﺘﻢ : ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽﺗﻮﺍﻥ ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻧﺰﺩﯾﮏﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﮔﺮﻭﻫﯽ ﻭﺍﮊﻩ ﺳﻮﻡ ( ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺳﯿﻦ ) ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﮔﯿﺎﻩ ﭼﺮﯾﺪ ﭼﻬﺎﺭﭘﺎ ﻭ ﭼﺮﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﻭﺯﯾﺪﻥ ﺑﺎﺩ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ. ∗ ﭘﺲ ﺳﻮﻣﺎﻣﻮﺱ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻗﻠﻪ ﭼﺮﺍﮔﺎﻩ ﻭ ﯾﺎ ﻗﻠﻪﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﯿﺎﻩ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﭼﺮﯾﺪﻥ ﭼﻬﺎﺭﭘﺎﯾﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ . ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭼﺮﺍﮔﺎﻩ ﭼﺎﺭﭘﺎﯾﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﮔﻠﻪﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻨﻪٔ ﺁﻥ ﺭﻫﺎ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭼﺮﯾﺪﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﺮ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻪٔ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﭼﺮﺍﮔﺎﻩ ﺭﻣﻪﻫﺎﯼ ﮔﺎﻟﺶﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﺳﺖ. ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭼﺮﺍﮔﺎﻩ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥﻫﺎﯼ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺟﻮﺭﺩﻩ ﺭﺍﻣﺴﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻞ ﺷﺮﯾﻒ ﻭ ﺳﻄﺎﻥ ﺭﺳﺘﻢ ﯾﺎﺩﺷﺪﻩﺍﺳﺖ. ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻧﻬﻢ: ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﻤﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺑﺎﺯ ﻭ ﺷﺎﻫﯿﻦ ﺷﮑﺎﺭﯼ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ. ∗ ﭘﺲ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﺳﻤﺎﻡ ﻭ ﻣﻮﺱ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺍﺩﻏﺎﻡ ﺗﺨﻔﯿﻒ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺁﺷﯿﺎﻧﻪ ﺷﺎﻫﯿﻦ ﻭ ﻋﻘﺎﺏ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺫﻫﻦ ﻧﯿﺴﺖ . ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﻫﻢ : ﺑﺮﺧﯽ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺭﺍ ﻣﺮﻛﺐ ﺍﺯ ﺳﻤﺎ ( ﺯﯾﻤﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺮﻣﺎ) ﻭ ﻣﻮﺱ ( ﻣﻮﺕ= ﺁﺷﯿﺎﻧﻪ) ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﻣﺘﺮﺍﺩﻑ ﺑﺎ ﻭﺍﮊﻩ ﻫﯿﻤﺎﻟﯿﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁﺷﯿﺎﻧﻪ ﺳﺮﻣﺎ ﺍﺳﺖ . ﭼﮑﺎﺩ ﺳﻮﻣﺎﻣﻮﺱ ﻭ ﯾﺎ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭼﻬﺎﺭ ﻗﻠﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ . ﻗﻠﻪﻫﺎﯼ ﺷﺮﻗﯽ ﺁﻥ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺮﺥ ﺗﻠﻪ ﻭ ﻗﻠﻪ ﺯﻟﺰﻻﻥ ﺩﺷﺖ ﻭ ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺭ ﺭﮊﻩ ( ﺭﺟﻪ) ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺷﺮﻗﯽﺗﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻧﺎﻡ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻭﯾﮋﻩٔ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩٔ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻮﺭﺩﻩ ( ﺟﻮﺍﻫﺮﺩﻩ ﮐﻨﻮﻧﯽ، ﭼﻮﻥ ﺟﻮﺭﺩﻩ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺟﯿﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺑﺎﻻ ﺩﻩﺍﺳﺖ) ﺭﺍﻣﺴﺮ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻗﻠﻪﺍﺳﺖ، ﺯﯾﺮﺍ ﺭﮊﻩ ﻭ ﯾﺎ ﺭﺟﻪ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻗﻠﻪ ﻭ ﺭﺩﯾﻒ ﻭ ﯾﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﻢ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪﺍﺳﺖ ∗ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﺩﯾﻒ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺭﮊﻩ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩﺍﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻗﻠﻪ ﺳﻪ ﻧﻤﺎﺩ ﺳﻨﮕﯽ ﻭ ﺭﺩﯾﻒ ﻣﯽﺳﺎﺯﻧﺪ، ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ . ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﻪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻮﺍﻫﺮﺩﻩ ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻗﻠﻪ ﻭ ﭼﮑﺎﺩ ﺷﺮﻗﯽ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﯾﻌﻨﯽ ﻗﻠﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻮﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﻧﺎﻡ ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺭ ﺭﮊﻩ ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﭼﮑﺎﺩ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﺭﺍ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ
|
| پنج شنبه 26 تیر1393 - 10:55pm |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
عکسی زیبا از دره اشکور و کوه سماموس که امروز خودم گرفتم....!
سطح دسترسی لازم برای مشاهده فایل های پیوست شده در این پست را ندارید.
|
| پنج شنبه 26 تیر1393 - 11:03pm |
|
|
|
erfan
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: یکشنبه 18 فروردین1392 - 7:06pm
پست: 769
|
دستت درد نکنه آقا رضا بخاطر اطلاعاتت.
|
| جمعه 26 تیر1393 - 12:03am |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
ﻧﻤﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺿﻠﻊ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻗﻠﻪٔ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ، ﻣﺮﺗﻔﻊﺗﺮﯾﻦ ﻗﻠﻪٔ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮔﯿﻼﻥ در اشکور
سطح دسترسی لازم برای مشاهده فایل های پیوست شده در این پست را ندارید.
|
| جمعه 27 تیر1393 - 11:49am |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
بعضی از دوستان سوالاتی رو از طریق پیغام خصوصی برام میفرستند ولی منو ببخشند که نمیتونم جوابشونو بدم چون هنوز سطح دسترسی به ارسال پیغام رو ندارم.
|
| جمعه 27 تیر1393 - 1:46pm |
|
|
|
مهدی6
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: جمعه 11 مرداد1392 - 9:25am
پست: 246
|
reza68 نوشته است: بعضی از دوستان سوالاتی رو از طریق پیغام خصوصی برام میفرستند ولی منو ببخشند که نمیتونم جوابشونو بدم چون هنوز سطح دسترسی به ارسال پیغام رو ندارم.  
|
| جمعه 27 تیر1393 - 3:54pm |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
اﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﺳﯿﺎ ﮔﺎﻟﺶ
ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻮﻣﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﯿﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﻧﻮﻋﯽ ﻓﺮﺷﺘﻪ
ﯾﺎ ﺟﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﻧﻈﺎﻡ ﺩﺍﻣﺪﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﯿﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﻣﺘﺸﮑﻞ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺟﺰﺀ « ﺳﯿﺎ ، ﺳﯿﺎﻩ »
ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﯼ
ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﺱ ﯾﺎ ﭘﺸﻤﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ
ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ « ﮔﺎﻟﺶ » ﭼﻮﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ
ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ. ﺳﯿﺎ
ﮔﺎﻟﺶ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ
ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ
ﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺁﻥ ﻫﺎ
ﺭﺍ ﯾﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .
ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺎﺩ ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﺍﺯﺳﯿﺎﻩ ﮔﺎﻟﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻧﯿﻤﻪ ﻭﺣﺸﯽ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﮔﻠﻪ ﯼ ﮔﺎﻭﺍﻥ
ﻭﺣﺸﯽ ﻧﺎﻡ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﺩﯼ ﺁﻣﯿﺰﺵ
ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎﯼ
ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﺱ ﺍﺳﺖ . ﮐﺎﺭ ﺍﻭ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ ﺩﺍﺩﻥ
ﺑﻪ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ، ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺟﺎﻧﻮﺭﺍﻥ ﺣﻼﻝ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ
ﻗﺮﻗﮕﺎﻩ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﯼ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﯿﺎﻩ ﮔﺎ ﻟﺶ ﮐﺴﯽ ﺷﮑﺎﺭ ﮐﻨﺪ ﻭ ﯾﺎ ﺑﻪ
ﺟﺎﻧﻮﺭﺍﻥ ﺁﺯﺍﺭ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ، ﺳﯿﺎﻩ ﮔﺎﻟﺶ ﺍﻭﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ
ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .
ﺑﺎﻭﺭﺩﺍﺷﺘﻬﺎﻱﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩﺷﻤﺎﻳﻞﺳﻴﺎﮔﺎﻟﺶ
ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﺩﻭ ﻧﻮﻉ
ﺍﺳﺖ : ﺯﻭﻟﻔﻴﻦ ﻭ ﻛﻞ ( ﺯﻟﻒ ﺩﺍﺭﻭ ﻛﭽﻞ) ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ
ﺳﺮ ﭘﺮﺳﺘﻲ ﺟﺎﻧﻮﺭﺍﻥ ﺣﻼﻝ ﮔﻮﺷﺖ ﺟﻨﮕﻞ ﻭ
ﻛﻮﻫﺴﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﻣﻮﻱ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﺳﺖ ،
ﺷﻜﺎﺭﭼﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺮﺍﺣﺘﻲ ﺷﻜﺎﺭ ﻛﻨﻨﺪ .ﺯﻳﺮﺍ ﺳﻴﺎ
ﮔﺎﻟﺶ ﺩﺭ ﺁﺏ ﭼﺸﻤﻪ ﺳﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﺳﺘﻦ ﺯﻟﻒ ﻫﺎﻱ
ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﮔﻠﻪ ﻫﺎ ﻏﺎﻓﻞ
ﺍﺳﺖ . ﺍﻣﺎ ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﻛﭽﻞ ﻫﻤﺮﺍﻩ
ﺟﺎﻧﻮﺭﺍﻥ ﺣﻼﻝ ﮔﻮﺷﺖ ﺟﻨﮕﻠﻲ ﻭ ﻛﻮﻫﺴﺘﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ
ﭘﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺷﻜﺎﺭ ﭼﻴﺎﻥ ﺩﺳﺖ
ﺧﺎﻟﻲ ﺍﺯ ﺷﻜﺎﺭ ﺑﺎﺯ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﻧﺪ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﻱ
ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺪ ، ﻗﻮﻱ ﺑﻨﻴﻪ ، ﭼﻬﺎﺭ ﺷﺎﻧﻪ
ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﻗﺪﺭﺕ ﺍﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ
ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﻭ ﺩﺭﺧﺖ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ ﺭﺍ ﺧﻢ ﻛﻨﺪ . ﺍﻭ
ﻣﻮﺟﻮﺩﻱ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﻴﺒﺖ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺩﺭ ﺑﺮﺍ ﺑﺮﺵ
ﺳﺨﻦ ﻧﻤﻴﮕﻮﻳﺪ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻨﺪ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ . ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻩ ﻣﺘﺮ
ﻗﺪ ﺩﺍﺭﺩ . ﻫﺮ ﺩﺳﺘﺶ ﺩﻭ ﻣﺘﺮ ﻭ ﻫﺮ ﭘﺎﻳﺶ ﺳﻪ ﻣﺘﺮ
ﻭ ﻛﻒ ﭘﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻧﻴﻢ ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺭﻳﺶ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ
ﺳﺒﻴﻞ ﻫﺎﻳﺶ ﺍﺯ ﺑﻨﺎ ﮔﻮﺵ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﺳﻴﺎﮔﺎﻟﺶ ﺑﻪ ﻫﺮﺷﻜﻠﻲ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ
ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﭘﻴﺮ ﻣﺮﺩ ﻋﺼﺎ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻳﺎ
ﻛﻮﺩﻛﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻲ . ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺟﻠﮕﻪ
ﻭ ﻛﻮﻫﺴﺘﺎﻧﻲ ﮔﻴﻼﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻭ ﺷﻤﺎﻳﻞ
ﻣﺮﺩﻱ ﻗﻮﻱ ﻫﻴﻜﻞ، ﺳﻴﺎﭼﺮﺩﻩ ، ﺑﺎ ﻧﻴﻢ ﺗﻨﻪ " ﭼﺎﺷﻮ
" ﻭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﭘﺸﻤﻴﻦ ﺳﻴﺎ ﻩ ﺭﻧﮓ. ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺟﺜﻪ ﺍﻱ ﻧﻪ
ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻏﻮﻝ ﺁﺳﺎ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺪﻧﻲ ﻣﻌﻨﻮﻱ ﻭ ﺑﺎﻻ
ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ . ﺗﺼﻮﺭ
ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﮔﻴﻼﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﻓﺮﺷﺘﻪ ، ﻣﻮﺟﻮﺩﻱ ﻋﻴﻨﻲ ، ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎﻱ
ﺧﺪﺍ ، ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﻱ ، ﺷﺨﺼﻲ ﻣﻘﺪﺱ ، ﻳﻜﻲ
ﺍﺯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﺧﺪﺍ ، ﻣﻮﺟﻮﺩﻱ ﻏﻴﺒﻲ ، ﻧﻈﺮ ﻛﺮﺩﻩ
ﻭ ﺣﺘﻲ ﺳﻴﺪﻱ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻲ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ
ﺭﺍ ﺳﻴﺎﮔﺎﻟﺶ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺳﻴﺎ ﭼﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﻴﺎ ﭘﻮﺵ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﻪ ﻱ ﺷﺒﻬﺎﻱ ﻣﻬﺘﺎﺑﻲ ﻭ ﺩﺭ
ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻱ ﺳﺤﺮﮔﺎﻩ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ .
ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﺩﺭ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺮﻕ ﮔﻴﻼﻥ
ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﺷﻜﺎﺭﭼﻲ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻜﺎﺭ
ﮔﻮﺯﻥ ﻭ ﺁﻫﻮ ، ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﻱ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺧﻮﺩ
ﺭﺍ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﺮﺩ ﻫﺪﺍﻳﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺸﺘﻲ ﺑﺮﻧﺞ ،
ﮔﻨﺪﻡ ، ﺁﺭﺩ ، ﺭﻭﻏﻦ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﺩﻧﻴﺎ
ﺑﻲ ﻧﻴﺎﺯ ﻛﺮﺩ . ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻭﺭ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺮﻕ ﮔﻴﻼﻥ
ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ " ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ "ﻣﻲ
ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺎﻭﺭﺍﻳﻲ ﻭ ﻣﻘﺪﺱ ﻣﻲ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ .
ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻫﺪﺍﻳﺎﻱ ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ
ﻭﺍﺭﺩ ﺁﺫﻭﻗﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻳﺎ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﻭ
ﺩﺍﻣﻲ ﺁﻥ ﮔﺮﺩﺩ ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﺪﻧﻲ ﻭ ﭘﺎﻳﺎﻥ
ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ .
ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﺣﺘﻲ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻭﻋﺪﻩ ﻱ ﺗﺮﻙ ﺷﻜﺎﺭ ،
ﮔﻮﺯﻥ ﻧﺮ ﻓﺮﺑﻬﻲ ﺑﻪ ﺷﻜﺎﺭ ﺑﺎﻧﺎﻥ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ . ﻛﻪ
ﺍﮔﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﺵ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻠﻪ ﮔﺎﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺎ
ﻛﻨﺪ ، ﺳﺒﺐ ﺯﺍﺩ ﻭ ﻭﻟﺪ ﻭ ﺑﺮﻛﺖ ﻓﺮﺍﻭﺭﺩﻩ ﻫﺎﻱ
ﺩﺍﻣﻲ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺷﺮﻁ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻱ ﺍﺯﻫﻤﻪ
ﺍﻳﻦ ﻓﺮﺍﻭﺭﺩ ﻫﺎﻱ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﻭ ﺩﺍﻣﻲ ، ﺭﺍﺯ ﺩﺍﺭﻱ
ﻭ ﺑﺮﻭﺯ ﻧﺪﺍﺩﻥ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺑﺎ ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﺍﺳﺖ. ﻛﺴﻲ
ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻱ ﺍﺯ ﺑﺮﻛﺖ ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﺗﺎ ﺑﻮ
ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻛﻪ ﺭﺍﺯﺩﺍﺭﻳﺴﺖ ﺭﺍ ﻣﺮﺍﻋﺎﺕ ﻧﻜﻨﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ
ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻤﻪ ﻧﻌﻤﺖ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺩﻱ
ﻣﻲ ﻣﻴﺮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺍﻱ
ﺷﻜﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﻭﺩ ﺳﻴﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻭﺟﻪ ﻣﻤﻜﻦ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﺩ
|
| شنبه 28 تیر1393 - 9:40am |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺳﯿﺎ ﮔﺎﻟﺶ
ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﮔﺎﻭ ﺩﺍﺷﺖ ...
ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﮔﺎﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﺜﻞ ﻫﺮﺳﺎﻝ
ﮔﺎﻭﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﻭﺍﺭﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﯾﯿﻼﻕ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ . ﺁﻥ
ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺩﯾﺮﺗﺮ ﻗﺼﺪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﻧﻤﻮﺩ . ﻟﺬﺍ
ﺩﺭﺑﺮﻑ ﺯﻭﺩ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺠﺎﺕ
ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩ ، ﮔﺎﻭﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍﺩﺭ ﺑﺮﻑ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭﺑﺎ ﺩﻟﯽ
ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ . ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺗﻠﺦ
ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﺮﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ
ﺑﻬﺎﺭﭼﻨﺪ ﺷﮑﺎﺭﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﺒﺮﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﺎﻭ ﻫﺎﯼ
ﺍﻭﺭﺍ ﺩﺭﯾﯿﻼﻕ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻧﺪ . ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺣﺮﻑ ﺷﮑﺎﺭﺑﺎﻥ ﻫﺎ
ﺭﺍﺑﺎﻭﺭﻧﮑﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺁﻥ ﻗﺪﺭﺩﻧﯿﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ
ﺑﺪﺍﻧﻢ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﯾﯿﻼﻕ ﭼﻘﺪﺭﺳﺮﺩﺍﺳﺖ. ﭘﺲ
ﭼﻄﻮﺭﮔﺎﻭﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﻭﺳﺎﻟﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ؟ ﺍﻣﺎﻫﺮ
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﯾﯿﻼﻕ ﺁﻣﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ. ﭘﺲ
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﯾﯿﻼﻕ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭﺩﯾﺪ ﮐﻪ
ﮔﺎﻭﻫﺎﯾﺶ ﭼﺎﻕ ﻭﭘﺮﻭﺍﺭﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﻣﺮﺩ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ
ﺩﺭﮐﻨﺎﺭﺁﻧﻬﺎﺳﺖ . ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ
ﺍﺳﺖ ﭘﺲ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪ ﻭﺍﺻﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ
ﯾﮑﯽ ﺍﺯﮔﺎﻭﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍﺑﻪ ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﺑﺪﻫﺪ .
ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ ﮐﻪ ﭘﺎﻓﺸﺎﺭﯼ ﻣﺮﺩ ﺭﺍﺩﯾﺪ ﮔﻔﺖ : ﺁﻥ
"ﮐﻞ" ( ﮔﺎﻭ ﻧﺮ ) ﺳﯿﺎﻫﺖ ﺭﺍﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ
ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺑﺎﺟﺎﻥ ﻭﺩﻝ ﮐﻞ ﺳﯿﺎﻩ ﺭﺍﺑﻪ ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ
ﭘﯿﺸﮑﺶ ﮐﺮﺩ، ﺍﺯﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﯾﯿﻼﻕ ﺑﻪ ﺳﯿﺎﻩ ﮐﻞ
(ﺳﯿﺎﻫﮑﻞ) ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ .
ﺷﮑﺎﺭﺑﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﻭﭘﺮﺍﺩﻋﺎﯾﯽ ...
ﺷﮑﺎﺭﺑﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﻭﭘﺮﺍﺩﻋﺎﯾﯽ ﯾﮑﺮﻭﺯﺑﺮﺍﯼ ﺷﮑﺎﺭ ﺑﻪ
ﺟﻨﮕﻞ ﺭﻓﺖ ﻫﺮﭼﻪ ﮔﺸﺖ ﻫﯿﭻ ﺷﮑﺎﺭﯼ ﻧﯿﺎﻓﺖ . ﺗﺎ
ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﺷﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺳﯿﺪ ﻭﮔﻮﺯﻥ ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ
ﺭﺍﺩﺭﮐﻨﺎﺭ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﻩ ﻭﻗﻮﯼ ﻫﯿﮑﻞ ﺩﯾﺪ ﺳﭙﺲ
ﺟﻠﻮ ﺭﻓﺖ ﻭﮔﻔﺖ . ﺍﯼ ﻣﺮﺩ ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﯾﮑﯽ
ﺍﺯﮔﻮﺯﻧﻬﺎﯾﺖ ﺭﺍﺷﮑﺎﺭﮐﻨﻢ ؟ ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ
ﮔﻮﺯﻥ ﻫﺎ ﻣﺎﺩﻩ ﻭﺁﺑﺴﺘﻦ ﺍﻧﺪ ، ﺣﺎﻻ
ﻭﻗﺖﺷﮑﺎﺭﻧﯿﺴﺖ ، ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭﺧﺴﺘﻪ ﻭﮔﺮﺳﻨﻪ
ﺑﻮﺩ . ﭘﺲ ﺍﺯﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺧﻮﺍﺳﺖ .
ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ ﺩﯾﮕﯽ ﭘﺮﺁﺏ ﺑﺮﺳﺮﺁﺗﺶ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭﺩﻭﺩﺍﻧﻪ
ﺑﺮﻧﺞ ﺩﺭﺁﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﺳﭙﺲ ﺩﻭﺭﺷﺪ ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ
ﻭﺍﺯﮐﯿﺴﻪ ﺑﺮﻧﺠﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﭼﻨﺪ ﻣﺸﺖ
ﺩﯾﮕﺮﺩﺭﺩﯾﮓ ﺭﯾﺨﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺷﮕﻔﺘﯽ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ
ﺑﺮﻧﺠﻬﺎ ﺑﺮﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﯾﺨﺖ ﺟﺰ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭﺩﺍﻧﻪ ﺑﺮﻧﺞ
ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ . ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﯾﮓ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺁﺗﺶ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭﺷﮑﺎﺭﺑﺎﻥ ﺩﯾﮓ ﺭﺍﭘﺮﺍﺯﺑﺮﻧﺞ ﺩﯾﺪ . ﺷﮑﺎﺭﺑﺎﻥ
ﻫﺮﭼﻘﺪﺭﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﻧﺞ ﺧﻮﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺩﯾﮓ ﺑﻪ ﺗﻪ
ﻧﮑﺸﯿﺪ . ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﻥ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺩﺍﺷﺖ
ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ : ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﮔﻮﺯﻥ ﺁﺑﺴﺘﻦ
ﺭﺍﺷﮑﺎﺭﻧﮑﻦ ، ﺯﯾﺮﺍ ﻣﻌﺼﯿﺖ ﻭ ﮔﻨﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﻫﻤﭽﻨﯿﻦ
ﮔﻮﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺷﮑﺎﺭ
ﻧﮑﻦ ﮐﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﺍﺯﺗﻮ ﻭﺷﮑﺎﺭ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ
ﻣﺮﺩ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﺩﺭﺑﺮﻑ ﺷﺪﯾﺪ ﺍﺳﯿﺮ ﺷﺪ ...
ﻣﺮﺩ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﺩﺭﺑﺮﻑ ﺷﺪﯾﺪ ﺍﺳﯿﺮ ﺷﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ
ﻧﺎﭼﺎﺭﮔﻠﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍﺩﺭﺳﺮﻣﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭﺧﻮﺩ ﮔﺮﯾﺨﺖ .
ﺑﻬﺎﺭﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺑﻪ ﯾﯿﻼﻕ ﺭﻓﺖ ﺗﺎﺷﺎﯾﺪ ﭼﻨﺪ
ﺗﺎﯾﯽ ﺍﺯﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﯿﺎﺑﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ
ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﺶ
ﺻﺤﯿﺢ ﻭﺳﺎﻟﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﭼﻮﭘﺎﻥ ﻗﻮﯼ ﻫﯿﮑﻠﯽ
ﮐﻨﺎﺭﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﺍﻭ ﺑﻪ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﻧﮑﺮﺩ ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩ
ﮐﻪ ﺳﮓ ﻣﺎﺩﻩ ﺍﺵ ﮔﻠﻪ ﺭﺍﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩﻩ ﭘﺲ ﺳﺮﮔﺮﻡ
ﻧﻮﺍﺯﺵ ﺣﯿﻮﺍﻥ ﺷﺪ . ﺳﯿﺎﮔﺎﻟﺶ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺍﯼ ﻣﺮﺩ
ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻧﺖ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﺯﺳﺮﻣﺎ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ؟ ﻣﺮﺩ
ﮔﻔﺖ : ﮐﺎﺭﺳﮓ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ . ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺍﺯﺩﻫﺎﻥ
ﻣﺮﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ
ﺷﺪﻧﺪ .
ﺳﺮﮔﺎﻟﺶ ﺣﺴﻦ ...
ﺳﺮﮔﺎﻟﺶ ﺣﺴﻦ ﺩﺭ ﺷﺎﻩ ﺳﺮﺍ ﮔﺎﻭﺩﺍﺭﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ . ﺩﺭ ﺳﺎﻟﯽ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻭ ﭘﺮﺑﺮﻑ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻮﺯﻥ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻓﺮﻁ
ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ
ﺑﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺎﻩ ﺷﺒﺎﻧﯽ ﺳﺮ ﮔﺎﻟﺶ ﺣﺴﻦ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩ .
ﺳﺮ ﮔﺎﻟﺶ ﺍﺯ ﺣﯿﻮﺍﻥ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ
ﮔﻮﺯﻥ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﺮﺩ . ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ
ﺳﺨﺘﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺮ ﮔﺎﻟﺶ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪ ﮔﻠﻪ ﮔﺎﻭ
ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﯿﻼﻥ ( ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ
ﺷﻬﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ) ﭘﻨﺎﻩ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ. ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﭙﺮﯼ ﻣﯽ
ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﺷﺒﺎﻧﯽ
ﺳﺮﮔﺎﻟﺶ ﺩﺍﯾﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﺎﻭﻫﺎﯾﺶ ﺳﺎﻟﻢ ﻭﺳﺮ ﺣﺎﻟﻨﺪ.
ﺳﺮ ﮔﺎﻟﺶ ﺑﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺎﻩ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﻣﺮﺩﯼ
ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻻ ﻭ ﻗﻮﯼ ﻫﯿﮑﻞ ﻭ ﺳﯿﺎ ﻩ ﭘﻮﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﻟﻄﻒ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ
ﮐﺮﺍﻣﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ ﺩﺭ ﺣﻖ ﯾﮑﯽ
ﺩﺍﻡ ﻫﺎﯾﻢ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﯼ .ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﻼﻓﯽ ﻣﺤﺒﺖ
ﺗﻮ ، ﺍﻣﺴﺎﻝ ﮔﺎﻭ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ .ﻣﻦ
ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺩﻭ ﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﻣﯽ
ﺗﻮﺍﻧﯽ ﮔﺎﻭ ﻧﺮ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﯼ ﮔﻠﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ
ﺑﺒﺨﺸﯽ. ﺳﺮﮔﺎﻟﺶ ﺣﺴﻦ ﮔﺎﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﻣﯿﻞ ﻣﯽ
ﺩﻫﺪ . ﻣﺮﺩ ﺳﯿﺎ ﻩ ﭘﻮﺵ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺩﺭﺧﺖ
ﮐﻮﺏ ( ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺖ ﺯﯾﺮ ﻓﻮﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻨﮕﻞ
ﻫﺎﯼ ﺧﺰﺭﯼ ﻓﺮﺍﺭﻭﺍﻥ ﻣﯽ ﺭﻭﯾﺪ – ﮐﭗ kop )
ﺟﻠﻮﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺎﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺷﮕﻮﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﺷﺎﺥ
ﻭ ﺑﺮﮒ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻧﺸﮑﻦ . ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﮔﺎﻭ ﻧﺮ ﻣﯽ
ﻧﻬﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻧﺎ ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . ﺳﺮﮔﺎﻟﺶ ﻣﺎﻝ ﻭ
ﻣﻨﺎﻝ ﺯﯾﺎﺩ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﭘﺴﺮﺵ ﺷﺎﺧﻪ ﺍﯼ
ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﺮ ﮔﺎﻟﺶ ﺩﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ
ﻓﻘﯿﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﻔﺖ ﺭﻭﺯ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﺩ . ﻣﺮﺩﻡ
ﺷﺎﻩ ﺳﺮﺍ ﺳﯿﺎﻫﮑﻞ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﻫﺮ ﮐﺲ
ﭘﺎﮎ ﺩﻝ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮔﺎﻩ ﮔﺎﻩ ﻧﻌﺮﻩ ﮔﺎﻭ ﻧﺮﯼ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﺳﺮ ﮔﺎﻟﺶ ﺣﺴﻦ ﺑﻪ ﺳﯿﺎ ﮔﺎﻟﺶ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ
ﭼﺮﺍﮔﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪ ﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﮔﺎﻭ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﯾﺪﻧﺪ .
ﺭﻭﺯﯼ ﯾﮏ ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﺭ ﮔﻮﺯﻥ ﺭﻓﺖ ...
ﺭﻭﺯﯼ ﯾﮏ ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﺭ ﮔﻮﺯﻥ ﺭﻓﺖ, ﺩﺭ
ﻣﯿﺎﻥ ﺟﻨﮕﻞ ﮔﻮﺯﻥ ﻧﺮﯼ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ، ﺗﻌﻘﯿﺒﺶ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﭼﻮﻥ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺭﺳﯿﺪ ﺗﯿﺮﯼ ﺷﻠﯿﮏ ﮐﺮﺩ . ﺗﯿﺮ ﺑﻪ ﮔﻮﺯﻥ
ﻣﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﮔﻮﺯﻥ ﻣﺎﺩﻩ ﮔﺮﯾﺨﺖ. ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ
ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺷﺪ ﻭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪ . ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪ
ﺷﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﺪ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﮐﻠﺒﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﯼ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ . ﺟﻠﻮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ
ﺍﻣﺸﺐ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﻭﯼ ﺑﻤﺎﻧﺪ؟ ﻣﺮﺩ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﮐﺮﺩ ﻭ
ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﻡ ﮐﺎﺳﻪ ﺍﯼ ﺷﯿﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺁﻭﺭﺩ.
ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ ﺩﯾﺪ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﯿﺮ ﻟﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﻥ ﺍﺳﺖ.
ﻋﻠﺖ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﯿﺪ. ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ ﺑﯽ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺗﻮ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﮔﻮﺯﻥ ﻣﺎﺩﻩ ﻣﺮﺍ ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺯﺍﯾﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺗﯿﺮ ﺯﺩﯼ ﻭ
ﺯﺧﻤﯽ ﮐﺮﺩﯼ. ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﮔﻮﺯﻥ
ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﻭﺷﯿﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﻠﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺑﺎﺷﯽ. ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﯿﺎ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻧﮕﺎﻩ
ﮐﻦ . ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﯾﺪ ﺣﯿﺎﻁ ﭘﺮ
ﺍﺯ ﮔﻮﺯﻥ ﺍﺳﺖ. ﭘﺮﺳﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﮔﻮﺯﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ
ﺁﻭﺭﺩﯼ؟ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﺗﻮ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯽ ﻣﻮﻗﻊ ﺷﮑﺎﺭ ﮐﻨﯽ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ
ﻭﻗﺖ ﺷﮑﺎﺭ ﺑﺮﺳﺪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﯿﺮ ﺭﺱ ﺗﻮ ﻗﺮﺍﺭ
ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ. ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ ﺻﺒﺢ ﻓﺮﺩﺍ ﻋﺎﺯﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽ
ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﭘﯽ ﺷﮑﺎﺭ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ . ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺳﯿﺎ
ﮔﺎﻟﺶ ﻭ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺑﻮﺩ
|
| شنبه 28 تیر1393 - 9:44am |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
با سلا خدمت دوستان عزیز
در اشکور معولا روزهایی نظیر امروز ک روز شهادت امام علی (ع) میباشد مردم به بقاع و زیارتگاههای مهم میروند تا از ثواب زیارت و عزاداری در این ایام بهره مند شوند.
من هم ک این روزها را در اشکور میگذرانم به اتفاق خانواده به یکی از مسجد و امامزاده های معروف اشکور به نام مسجد ناصرالحق و هفت امام در روستای رودبارک رفتیم.
قبلا توضیحاتی درباره این روستا و مسجد داده شده ک یکی از عجایب هفتگانه اشکور نیز میباشد اما خالی از لطف نیست که بار دیگر توضیحی مختصر درمورد این مکان و تعدادی عکس که امروز تهیه کردم را مشاهده نمایید.
مﺴﺠﺪ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭﮎ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻫﻔﺖ ﺍﻣﺎﻡ
ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭﮎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﻱ ﻧﺮﮐﻲ ﻭ ﺗﻮﺳﻪﭼﺎﻝ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 35 ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺑﺨﺶ
ﺭﺣﻴﻢﺁﺑﺎﺩ ﻭ 50 ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﻲ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ
ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺳﻮﻡ ﻫﺠﺮﻱ ﻗﻤﺮﻱ
ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺤﻖ ( ﻧﺎﺻﺮ ﺍﻟﮑﺒﻴﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ)
ﺍﺑﻮﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻦ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺣﺴﻦ ﺍﻃﺮﻭﺵ ( ﺍﺯ ﺍﻟﻘﺎﺏ
ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻳﻦ ﺍﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ) ﻧﻮﻩ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺯﻳﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ
ﺭﻭﺩﺑﺎﺭﮎ ﻣﺴﺠﺪﻱ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻨﺎﻡ
ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻫﻔﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻫﻔﺖ
ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﻘﻌﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ، ﻟﻴﮑﻦ
ﻫﻴﭽﮑﺲ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻪ ﺁﻫﻨﻲ
ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﺰﺍﺭ ﻫﻔﺖ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﻳﮕﺮ
ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺟﺪﺍ ﻣﻲﮐﻨﺪ. ﭼﺸﻤﻪﺍﻱ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ
ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺁﺏ ﺁﻥ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻓﻊ ﺍﻣﺮﺍﺽ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ .
ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﻇﺎﻫﺮﻱ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻫﻔﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﻳﺮ ﺍﺳﺖ:
ﻓﺎﻗﺪ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ، ﺳﻪ ﺩﺭ ﭼﻮﺑﻲ ﺩﻭ
ﻟﻨﮕﻪ ﺩﺭ ﺳﻪ ﺟﻬﺖ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺷﺮﻕ ﻭ ﺷﻤﺎﻝ، ﭼﻬﺎﺭ ﻃﺮﻑ
ﺍﻳﻮﺍﻥ، ﺗﻌﺪﺍﺩ 22 ﺳﺘﻮﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﺟﺮ ﺍﻟﺒﺮﺯ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ
ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ، ﻳﮏ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻟﻨﮕﻪ ﻓﻠﺰﻱ
ﺩﺭ ﻭﺭﻭﺩﻱ ﺍﻳﻮﺍﻥ، ﻳﮏ ﺳﺘﻮﻥ ﭼﻮﺑﻲ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻭ
ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺑﺎﻡ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺍﺯ ﺳﻔﺎﻝ ﺍﺳﺖ. ﺗﺨﺘﻪ ﭼﻮﺑﻬﺎﻳﻲ ﻧﻴﺰ
ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺭﻭﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺒﺎﺭﺍﺕ ﺯﻳﺮ ﺣﮏ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ :
ﺍﺑﺮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺯﺍﺭ ﺯﺍﺭ ﺑﺮ ﺳﺒﺰﻩ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﺑﻲ ﺑﺎﺩﻩ ﮔﻠﺮﻧﮓ
ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺪ ﺯﻳﺴﺖ
ﺍﻳﻦ ﺳﺒﺰﻩ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﻪ ﻣﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﺒﺰﻩ ﺧﺎﮎ ﻣﺎ
ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﻪ ﮐیست
ﺩﺭﺏ ﭼﻮﺑﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻲ ﺑﻲ ﻫﻴﺒﺖ ﻣﻌﺮﻭﻑ
ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﻏﺮﺑﻲ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻧﺼﺐ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ
ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻫﻔﺖ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺗﺎ
ﮐﻨﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺏ ﺩﻭﺑﺎﺭ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺴﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺳﺮﻗﺖ ﺭﻓﺘﻪ،
ﻭﻟﻲ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ
ﺍﺳﺖ.
ﺿﻤﻨﺎً ﺍﻫﺎﻟﻲ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭﮎ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺩﺭ
ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺳﻮﺭﺍﺧﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺯﻧﺪﻩﺍﻱ
ﺩﺭﻧﺰﺩﻳﮑﻲ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ، ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﮔﺎﺯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ
ﻣﻲﺭﻭﺩ
سطح دسترسی لازم برای مشاهده فایل های پیوست شده در این پست را ندارید.
|
| شنبه 28 تیر1393 - 4:23pm |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
درب بی بی هیبت که جهت جلوکیری از سرقت مجدد آن را در حفاظی آهنی قرار داده اند. قسمتهایی از درب توسط سارقان شکسته و یا از آن جدا شده .
و چشمه زیر امامزاده ک مزه آب آن شور و شیرین مزه ای شبیه سرم میدهد.
سطح دسترسی لازم برای مشاهده فایل های پیوست شده در این پست را ندارید.
|
| شنبه 28 تیر1393 - 4:35pm |
|
|
|
