| نویسنده |
پیغام |
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
erfan نوشته است: عالی بود.دمت گرم فدات
|
| دوشنبه 30 تیر1393 - 9:54pm |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
 تاریخ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ
ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﭘﺎﻱ ﮐﻮﻩ ﺳﻤﺎﻣﻮﺱ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﻪ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ
ﭘﻮﻟﻮﺭﻭﺩ، ﺍﺯ ﺩﻳﺮ ﺑﺎﺯ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺑﻮﺩﻩ
ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﻏﻬﺎﻱ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﺁﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﺮﮐﺒﺎﺕ ﻭ ﭼﺎﻱ ﺁﻥ. ﺑﻘﻮﻟﻲ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﺳﻄﺢ
ﺳﻮﺍﺩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮔﻴﻼﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﮐﺜﺮ
ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﮐﺮﺩﻩ
ﺍﻧﺪ . ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﻳﺖ ﺍ ... ﻃﻠﻮﻋﻲ
ﮔﻴﻼﻧﻲ ﻭ ﺁﻳﺖ ﺍ ... ﻣﻌﺼﻮﻣﻲ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ . ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ
ﺳﻪ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺟﻮﺭ ﺣﻴﺎﻃﻲ (ﺑﺎﻻ ﺣﻴﺎﻃﻲ )، ﻣﻦ ﺣﻴﺎﻃﻲ ( ﻣﻴﺎﻥ
ﺣﻴﺎﻃﻲ) ﻭ ﺟﻴﺮ ﺣﻴﺎﻃﻲ ( ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺣﻴﺎﻃﻲ ) ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲ
ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺣﻴﺎﻃﻬﺎﻱ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﮕﺬﺭﺍﻥ
ﺍﻫﺎﻟﻲ، ﺷﻮﺋﻴﻞ، ﮐﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﻳﻦ ﺁﺑﺎﺩﻱ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ
ﻣﻲ ﺭﻓﺖ، ﻣﻲﺷﻮﺩ . ﻣﻦ ﺣﻴﺎﻃﻲ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻫﺰﺍﺭ
ﺍﺳﺐ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻨﺪ (ﮐﺘﺎﺏ ﮔﻴﻼﻥ،ﺑﺨﺶ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺗﺎﻟﻴﻒ
ﻣﻮﺳﻲ ﻣﺴﻌﻮﺩ) ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﺩﻳﺮﻳﻨﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ
ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎﻱ ﺩﻭﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻨﻬﺎﻱ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﻭ ﺣﺘﻲ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ،
ﺧﻮﺍﺭﺯﻡ ﻭ ﺍﺑﺮﮐﻮﻩ ﺭﺩﭘﺎﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ.
ﻗﺪﻳﻤﻲﺗﺮﻳﻦ ﮔﻨﺒﺪ ﺍﻳﺮﺍﻥ (ﮔﻨﺒﺪ ﻋﺎﻟﻲ ﺍﺑﺮ ﮐﻮﻩ) ﺑﻪ ﺩﺳﺖ
ﻳﮑﻲ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﺳﺐ ( ﻋﻤﻴﺪ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﻤﺲ
ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﺩﻳﻠﻤﻲ ) ﺑﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ? ﻩ ﻕ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺑﺎﻓﺖ ﺷﻬﺮ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ?? ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺩﺍﺷﺖ،
ﺗﻔﺎﻭﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻏﺎﻟﺐ ﺳﺎﮐﻨﻴﻦ ﺁﻧﺮﺍ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﻱ
ﻫﻤﺠﻮﺍﺭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﮐﻪ ﺍﻫﺎﻟﻲ ﺑﻮﻣﻲ ﺑﻪ
ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﺘﻲ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﻮﭼﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺯﺑﺎﻥ
ﺍﻫﺎﻟﻲ ﮔﻴﻠﮑﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﻮﻳﺶ ﺭﺣﻴﻢ ﺁﺑﺎﺩﻱ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ
ﮔﻮﻳﺶ ﺍﺷﮑﻮﺭﻱ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﺍﺳﻤﻲ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﮊ ﻣﺎﺷﻴﻦ
ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻌﺮﺏ ﻣﺎﭼﻦ (ﻣﺎﭼﻴﺎﻥ ﺩﺭ
ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎﻱ ﺭﺳﻤﻲ ) ﺑﺎﺷﺪ.ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺭﺣﻴﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﺑﻮﻳﮋﻩ ﺑﺨﺶ
ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺗﻤﺎﻣﺎً ﺩﺭ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﺩﻳﻠﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ .
ﺍﺣﺘﻤﺎﻻً ﺍﺯ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻗﻴﺎﻡ ﻳﺤﻴﻲ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍ.. ﻋﻠﻮﻱ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺳﺎﻝ 176 ﻗﻤﺮﻱ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺩﻳﻠﻢ ﺑﺮ ﺧﻼﻓﺖ ﺑﻐﺪﺍﺩ
ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﻨﮕﺎﻭﺭﻱ ﺁﻭﺍﺯﻩ
ﺍﻱ ﺑﻠﻨﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻦ ﺯﺭﺩﺗﺸﺖ ﺩﺳﺖ
ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﺩﻳﻦ ﺍﺳﻼﻡ ﮔﺮﻭﻳﺪﻧﺪ . ﻭ ﭼﻮﻥ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺯﻳﺪﻱ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺧﻼﻓﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻫﻤﺎﻭﺍﺯ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ
ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻓﺮﻕ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﺗﺸﻴﻊ ﺯﻳﺪﻱ ﮔﺮﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ .
ﻭ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺎ ﺗﻌﺼﺐ ﻣﺤﻠﻲ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻣﻴﺨﺘﻨﺪ . ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ
ﺩﺭ ﺍﻳﺎﻡ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﻋﻠﻮﻳﺎﻥ ﺩﺭ ﻃﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻫﺎﻱ
ﻣﻬﻢ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻋﻠﻮﻱ ﺑﻮﺩ . ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺘﻌﺪﺩ
ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﺳﺖ . . ﺍﺯ ﺳﺪﻩ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻫﺠﺮﻱ ﺑﺎ
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﺒﻠﻐﺎﻥ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻠﻲ ﺩﺭ ﺩﻳﻠﻢ ، ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ
ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﻪ ﮐﻴﺶ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻠﻲ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ
483 ﻗﻤﺮﻱ ﺣﺴﻦ ﺻﺒﺎﺡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﻳﺎﺭﻱ ﺩﺍﺩﻧﺪ –
ﻭﺟﻮﺩ ﻗﻼﻉ ﺑﻴﺸﻤﺎﺭ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻠﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮﻳﺪ ﺍﻳﻦ
ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺳﺖ – ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﻘﻮﻁ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻠﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ
ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﭼﻨﺎﻥ
ﻧﻴﺮﻭﻳﻲ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻲ ﺍﺑﺎﻗﺎ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ
ﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﺑﻨﺪ . ﺍﺯ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﻳﻦ
ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺣﮑﻤﺮﺍﻧﻲ ﻭﺍﺣﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺯﻳﺮﺍ ﺗﺎ
ﺻﻔﻮﻳﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎً ﺩﻳﻠﻢ ﻭ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺘﺮﺍﺩﻑ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﺑﺮﻭﺍﻳﺖ ﻣﺮﻋﺸﻲ ، ﻧﺎﺻﺮ ﺍﻟﺤﻖ ﺍﻃﺮﻭﺵ ( 304ﻗﻤﺮﻱ)
ﻣﺴﺠﺪﻱ ﺩﺭ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭﮎ ( 28 ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺭﺣﻴﻢ ﺁﺑﺎﺩ ) ﺑﻨﺎ
ﻧﻬﺎﺩ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺯﻳﺪﻱ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ . ﺩﺭ
ﺳﺪﻩ ﻫﺸﺘﻢ ﻫﺠﺮﻱ ، ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺭﺣﻴﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﺑﻪ ﺗﺴﺨﻴﺮ ﻋﻠﻮﻳﺎﻥ
ﮐﻴﺎﻳﻲ ﮔﻴﻼﻥ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ . ﺣﻤﺪ ﺍ .. ﻣﺴﺘﻮﻓﻲ ﺗﺼﻮﻳﺮ
ﺭﻭﺷﻨﻲ ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻫﺸﺘﻢ ﺑﺪﺳﺖ
ﻣﻲ ﺩﻫﺪ : « ﻭ ﭼﻮﻥ ﮐﻮﻫﻲ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻣﺬﺍﻫﺐ ، ﻓﺮﺍﻏﺘﻲ
ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻗﻮﻡ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺑﻮﺍﻃﻨﻪ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺗﺮﻧﺪ . » ﺗﺎ
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺴﺨﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﮐﻴﺎﻳﻲ ﮔﻴﻼﻥ
ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﺎﻥ ﻣﺴﺘﻘﻠﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺑﻮﻳﮋﻩ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺳﺪﻩ ﻫﻔﺘﻢ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﻲ
ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺧﻄﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﻣﻲ ﮐﺮﺩ . ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻭ
ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﮐﻴﺎ ﻣﻠﮏ ﺍﺯ ﻧﺎﻣﺪﺍﺭﺗﺮﻳﻦ ﺣﺎﮐﻤﺎﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ .
ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﮐﻴﺎ ﻣﻠﮏ ، ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ ﮐﻴﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻱ ﮔﻴﻼﻥ
ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻋﺎﺯﻡ ﺷﺪ . ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 776
ﻃﻲ ﻧﺒﺮﺩﻱ ﺳﺨﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺠﻴﺮﺍﻥ ( ﺩﺭ 24 ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ
ﺭﺣﻴﻢ ﺁﺑﺎﺩ ) ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ، ﮐﻴﺎ ﻣﻠﮏ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﻲ ﺷﮑﺴﺖ
ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﮔﺮﻳﺨﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﺤﻤﺪ
ﻣﻠﺤﺪ ﭘﻴﺸﻮﺍﻱ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻠﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﭘﺲ ﮔﻴﺮﻱ ﻳﺎﺭﻱ
ﺩﺍﺩﻧﺪ . ﺳﻴﺪ ﻣﻬﺪﻱ ﮐﻴﺎ ﺍﺯ ﮐﻴﺎ ﻣﻠﮏ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ
ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ
ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ ﮐﻴﺎ ﺩﺭ ﺭﺷﺖ
ﻭ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﻴﻨﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ، ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﻫﺰﺍﺭ
ﺍﺳﺒﻲ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 819 ﻗﻤﺮﻱ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ .
ﻇﺎﻫﺮﺍً ﻋﻠﺖ ﺷﻮﺭﺵ ﻣﻬﺪﻱ ﮐﻴﺎ ﮐﺎﻣﻴﺎﺭﻭﻧﺪ ﻭ ﻧﺒﺮﺩ ﮐﺎﺷﮑﻮ
ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻭ ﺍﻟﻲ ﺳﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻦ ﺍﺯ
ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﻲ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﭙﺎﻩ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ
ﮐﻴﺎ ﺩﺭ ﻻﻫﻴﺠﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺳﻮﺀﻇﻨﻲ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ
ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻧﻪ ﺍﻱ
ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺻﻔﻮﻳﺎﻥ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﮔﻴﻼﻥ ﺩﺭ
ﺗﺴﻠﻂ ﮐﻴﺎﻳﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﺻﻔﻮﻱ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ
ﺩﻭﺭﻩ ﺷﺎﻩ ﻃﻬﻤﺎﺳﺐ ﺍﻭﻝ
( 984 ﻕ )ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻱ ﮐﻴﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺳﻠﻄﺎﻥ
ﺻﻔﻮﻱ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺯﺩ ﺍﻣﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩ . ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1003
ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺻﻔﻮﻳﺎﻥ ﺷﻮﺭﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ
ﺷﺎﻩ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﻭﻝ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺷﺪﻧﺪ . ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺍﻳﻦ
ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﮑﺎﻡ ﻣﺤﻠﻲ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎً ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ، ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﻲ ﺷﺪ . ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺍﻳﻦ
ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻭﺍﻟﻴﺎﻥ ﻭ ﺣﺎﮐﻤﺎﻥ ﺩﻭﻟﺘﻲ ﮔﻴﻼﻥ ﻧﺸﻴﻦ
( ﺭﺣﻴﻢ ﺁﺑﺎﺩ – ﺭﺍﻧﮑﻮﻩ ) ﺑﻮﺩ .
|
| سه شنبه 31 تیر1393 - 11:00am |
|
|
|
mehdi2344
کاربر فعال
تاریخ عضویت: جمعه 1 خرداد1393 - 12:24am
پست: 62
|
واقعا عالي و بسيار خوب بود. خوشحالم ک اطلاعاتي زيبا در مودر محل واستان زيباي خودم اينجا ميبينم. مرسي دوستان
|
| سه شنبه 31 تیر1393 - 11:08am |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
ﺳﯽ ﺟﯿﺮﺍﻥ ( ﺳﺠﯿﺮﺍﻥ )
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 776 ﻃﻲ ﻧﺒﺮﺩﻱ ﺳﺨﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺠﻴﺮﺍﻥ ( ﺩﺭ 24 ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺭﺣﻴﻢ ﺁﺑﺎﺩ ) ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ، ﮐﻴﺎ ﻣﻠﮏ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﻲ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﮔﺮﻳﺨﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻠﺤﺪ ﭘﻴﺸﻮﺍﻱ ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻠﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﭘﺲ ﮔﻴﺮﻱ ﻳﺎﺭﻱ ﺩﺍﺩﻧﺪ .
ﺳﯿﺠﯿﺮﺍﻥ ﺭﻭﺳﺘﺎﺋﯽ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺟﯿﺮﮐﻞ .
ﻣﯿﺮﻇﻬﯿﺮﺍﻟﺪﯾﻦ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻧﮕﺎﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺳﻼﻃﯿﻦ ﮐﯿﺎﺋﯿﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ
ﮔﯿﻼﻥ ﻭ ﺩﯾﻠﻤﺴﺘﺎﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ :
« ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﮐﯿﺎ ﺩﺭ ﻻﻫﯿﺠﺎﻥ ﻭ
ﺭﺍﻧﮑﻮﻩ ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﺗﺴﺨﯿﺮ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﻭ ﺩﯾﻠﻤﺎﻥ ﺭﺍ
ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ، ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺳﯿﺪ ﻣﻬﺪﯼ ﮐﯿﺎ ،
ﺍﺑﻦ ﺍﻣﯿﺮﮐﯿﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﻢ ﺭﺍﻧﮑﻮﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﻟﺸﮑﺮ ﮔﯿﻼﻥ ﻭ
ﺗﻨﮑﺎﺑﻦ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺗﺴﺨﯿﺮ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ .
ﭼﻮﻥ ﺣﺎﮐﻢ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﮐﯿﺎﻣﻠﮏ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ
ﺑﺎﺧﺒﺮ ﮔﺮﺩﯾﺪ ، ﺍﻭ ﻫﻢ ﺳﭙﺎﻫﯽ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺠﯿﺮﺍﻥ
ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .
ﺟﻨﮓ ﺷﺪﯾﺪﯼ ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ
ﺷﮑﺴﺖ ﺩﺭ ﻟﺸﮑﺮ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﯽ
ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺷﺪ .ﻟﺸﮑﺮ ﮔﯿﻼﻥ ﺍﻭﺭﺍ ﺗﺎ ﻟﻮﺳﻦ
ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ
ﻣﻠﺤﺪ ﺍﺯ ﻓﺮﻗﻪ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻠﯿﻪ ﯾﺎﺭﯼ ﻃﻠﺒﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺷﮑﻮﺭ
ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ .
ﺩﺭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﻭﺩ ﻟﻮﺳﻦ ﺟﻨﮓ ﺷﺪﯾﺪﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻭ ﺳﭙﺎﻩ ﺭﺥ
ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭ
ﺍﺳﺒﯽ ﺑﺮ ﺳﯿﺪﻣﻬﺪﯼ ﮐﯿﺎ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺗﺒﺮﯾﺰ ﻧﺰﺩ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺍﻭﯾﺲ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ
ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﻧﻮﺷﺖ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺟﻤﻌﯽ ﺭﺍﻓﻀﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﮐﻪ ﺍﻣﺮﺍﯼ ﻧﺎﺻﺮﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﮔﯿﻼﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻗﺼﺪ ﺩﯾﻠﻤﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﻋﺮﺍﻕ ﻭ ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﻦ
ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﻧﺰﺩ ﺗﻮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ ﺗﺎ ﺍﻭ
ﺭﺍ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﻧﻤﺎﺋﯿﺪ .
ﺩﺭﻧﺘﯿﺠﻪ ﺳﯿﺪﻣﻬﺪﯼ ﮐﯿﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﻭ ﻧﯿﻢ ﺩﺭ ﺣﺒﺲ ﺳﻠﻄﺎﻥ
ﺍﻭﯾﺲ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 776 ﻕ ﺳﯿﺪ ﻣﻬﺪﯼ ﮐﯿﺎ
ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﺷﺪ ﻭ ﻧﺰﺩ ﺑﺮﺍﺩﺭﺵ ﺳﯿﺪﻋﻠﯽ ﮐﯿﺎ ﺩﺭ
ﻻﻫﯿﺠﺎﻥ ﺑﺮﮔﺸﺖ .
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮐﯿﺎﺋﯿﺎﻥ ﻟﺸﮑﺮﯼ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺷﮑﻮﺭ
ﺣﻤﻠﻪ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺑﺎﺯ ﺩﺭ ﻟﻮﺳﻦ ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﯽ
ﺟﻨﮕﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﺳﺒﯽ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎﻧﯿﻪ ﻧﺰﺩ
ﺍﻣﯿﺮ ﺗﯿﻤﻮﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﻭ
ﺩﯾﻠﻤﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻑ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﮐﯿﺎ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ .
ﭼﺸﻤﻪ ﺳﺠﯿﺮﺍﻥ
ﺩﺭ ﺩﻭ ﺩﻫﻪ ﭘﯿﺶ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﻣﯽ ﺍﯾﻦ ﺁﺏ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﻭ
ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﻣﻼﺡ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼ
ﮐﻠﯿﻮﯼ ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺳﻨﮓ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻔﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﭼﻨﺪ
ﭘﺰﺷﮏ ﻭ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺁﻥ ﺑﻪ
ﺳﺮﻋﺖ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺍﺳﺘﺎﻥ
ﺑﺮﺳﺮﺯﺑﺎﻧﻬﺎ ﺑﯿﻔﺘﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯﻧﻘﺎﻁ
ﮔﺮﺩﺷﮕﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﯿﻞ
ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺩﺭ ﻓﺼﻮﻝ ﻣﻨﺎﺳﺐ
ﺳﺮﺍﺯﯾﺮﮐﻨﺪ .ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ
ﺍﻃﺮﺍﻕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ
ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻄﺮﯼ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ
ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﻢ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﺁﻥ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﺩﺭﺗﻤﺎﻡ ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻭﺍﻭﺍﯾﻞ ﻣﻌﺮﻭﻓﯿﺖ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺍﯼ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺁﺏ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺻﻒ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﺋﯽ ﮐﻪ
ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺞ ﻣﺤﻠﯽ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﻧﻈﻢ ﻭﺍﻧﻀﺒﺎﻁ
ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﺁﺏ ﻣﻌﺪﻧﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ,10" '
,53 ْ 36 ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻭ " ,53 ' ,15 ْ 50 ﺷﺮﻗﯽ
ﻭﺩﺭﺍﺭﺗﻔﺎﻉ 1200 ﻣﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﺳﻄﺢ ﺩﺭﯾﺎ ﻭ ﺩﺭ 3
ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﺳﺠﯿﺮﺍﻥ ﻭﺩﺭ 26 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺭﺣﯿﻢ
ﺁﺑﺎﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ
|
| چهارشنبه 1 مرداد1393 - 3:24pm |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
درود به همه دوستان
من تاحالا 2بار به این روستا و چشمه آب معدنیش رفتم واقعا جای با صفایی هستش مخصوصا مسیری ک باید برای رسیدن به چشمه آب معدنی طی کرد ک از میان جنگل انبوه باید عبور کنی تا برسی به دره ای که چشمه اونجاست.
بالای کوه ک بری کل منطقه رو میتونی ببینی مخصوصا زمانی ک دره اشکور رو مه گرفته باشه آدم فک میکنه رو ابراست
|
| چهارشنبه 1 مرداد1393 - 3:44pm |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
روستای تاریخی درگاه(لوسن)
ﺟﻨﮓ ﺷﺪﯾﺪﯼ در سجیران ﺩﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ
ﺷﮑﺴﺖ ﺩﺭ ﻟﺸﮑﺮ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺒﯽ
ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺷﺪ .ﻟﺸﮑﺮ ﮔﯿﻼﻥ ﺍﻭﺭﺍ ﺗﺎ ﻟﻮﺳﻦ
ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ
ﻣﻠﺤﺪ ﺍﺯ ﻓﺮﻗﻪ ﺍﺳﻤﺎﻋﯿﻠﯿﻪ ﯾﺎﺭﯼ ﻃﻠﺒﯿﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺷﮑﻮﺭ
ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ .
ﺩﺭ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﻭﺩ ﻟﻮﺳﻦ ﺟﻨﮓ ﺷﺪﯾﺪﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻭ ﺳﭙﺎﻩ ﺭﺥ
ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭ
ﺍﺳﺒﯽ ﺑﺮ ﺳﯿﺪﻣﻬﺪﯼ ﮐﯿﺎ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ
ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺗﺒﺮﯾﺰ ﻧﺰﺩ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺍﻭﯾﺲ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ
ﺁﺫﺭﺑﺎﯾﺠﺎﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ .
ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺩﺭ 59 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﻴﻢﺁﺑﺎﺩ ﻭ 74
ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﻲ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ
ﻭ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ "ﻟﻮﺳﻦ " ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﻣﻴﺮﺍﻥ ﻛﻴﺎﻳﻲ ﺍﻳﻦ
ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻗﺼﺮ ﻳﻴﻼﻗﻲ ﻭ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺍﺷﻜﻮﺭﺍﺕ ﺩﺭ
ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ.
ﺍﻳﻦ ﻗﺼﺮ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻛﻴﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﻳﻦ
ﻧﻘﻄﻪ ﺷﺮﻗﻲ ﺩﻳﻠﻤﺎﻥ ﻗﺪﻳﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ
ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺷﻜﻮﻩ ﻭ ﻋﻈﻤﺖ ﺧﺎﺹ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺩﺍﺭﺍ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ . ﺳﻴﺪﻇﻬﻴﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﻧﺎﻡ
ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ : ﺳﻴﺪﻣﺤﻤﺪ ﻛﻴﺎ ﺩﺭ
ﺍﺷﻜﻮﺭ ﺩﺭ ﻧﺎﺣﻴﻪ »ﺟﻴﺮﻛﺸﺎﻳﻪ « ﺑﻪ ﻗﺮﻳﻪ ﻟﻮﺳﻦ ﻫﻢ
ﻋﻤﺎﺭﺗﻲ ﭼﻨﺪ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ
ﺑﻪ ﺩﻝ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﺪﻭﻥ ﻣﺸﺨﺎ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺷﻜﻮﺭ ﻣﺤﻞ
ﺗﺎﺧﺖ ﻭ ﺗﺎﺯ ﺍﺷﻜﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺍﺷﻜﺎﻧﻴﺎﻥ ﻧﻴﺰ
ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺰ ﻗﻠﻌﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ
»ﭘﺲﺑﺎﻍ « ﺩﺭ ﺑﺎﻻﺳﺮ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﻠﻌﻪ ﺩﺭ
ﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻗﻠﻌﻪ "ﺑﺎﻻﻛﻮﺗﻲ " ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ .
ﺩﻫﻜﺪﻩ ﻟﻮﺳﻦ ﺭﺍﻫﻲ ﺑﻪ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺩ . ﭘﻴﺘﺮ ﻭﻳﻠﻲ
ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻟﻮﺳﻦ ﻣﻲﻧﻮﻳﺴﺪ: ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻟﻮﺳﻦ ﺷﻬﺮﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻭﺳﻴﻊ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ
ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﻛﻨﺎﺭ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻩﻫﺎﻱ ﺑﺮﺝﻫﺎ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻲ
ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻧﻘﺶ ﻭ ﻧﮕﺎﺭ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﭼﺎﻫﻲ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻫﻜﺪﻩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻧﻮﺍﻉ
ﻛﻮﺯﻩﻫﺎﻱ ﺳﻔﺎﻟﻲ ﻣﻨﻘﺶ ﻭ ﺩﺷﻨﻪﻫﺎﻱ ﺑﺮﻧﺰﻱ ﻭ ﺟﺎﻡﻫﺎﻱ
ﺯﺭﻳﻦ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻔﺎﺭﻱﻫﺎﻱ
ﻏﻴﺮﻣﺠﺎﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺍﻛﺜﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ
ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺸﺎﻳﻌﺖ ﻭ ﺧﺮﻳﺪ ﻏﻴﺮﻣﺠﺎﺯ ﻋﺘﻴﻘﻪﺟﺎﺕ ﻭ
ﺯﻳﻮﺭﺁﻻﺕ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﻲﺁﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ
ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻛﺸﻮﺭ ﺩﺳﺘﻮﺭ
ﺑﻪ ﻛﺎﻭﺵﻫﺎﻱ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺠﺎﺯ ﺑﺪﻫﺪ ﺗﺎ ﺁﺛﺎﺭ
ﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻥ ﺑﺪﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﺷﻜﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻐﻤﺎ ﻧﺮﻭﺩ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﺮ
ﻗﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﺁﺛﺎﺭ ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﺑﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪﺩﺍﺭ ﻣﻲﺷﻮﺩ.
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﻘﻌﻪﻳﻲ ﻣﺘﺒﺮﻛﻪ ﻧﻴﺰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ
" ﺳﻴﺪﻩ ﺳﻠﻴﻤﻪ" ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻛﻴﺎﻳﻲ
ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﭼﻮﺑﻲ، ﺩﺭ ﻭﺭﻭﺩﻱ ﺑﻘﻌﻪ
ﺩﻭﻟﻨﮕﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﭼﻮﺑﻲ، ﺑﻨﺎﻱ ﺑﻘﻌﻪ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﻭ ﺧﺸﺖ ﻣﻲ
ﺑﺎﺷﺪ. ﺩﺭ ﺣﻴﺎﻁ ﺑﻘﻌﻪ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﻣﺮﺩ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻣﻮﻣﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ
ﻛﻪ ﺳﺎﻟﻴﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯﻱ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ
ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﻐﻔﻮﺭ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻲ ﭘﻮﺭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﻠﻲ ﻭ ﺍﻳﻦ
ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺒﺮﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻭﺟﻮﺩ
ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺑﻘﻌﻪ ﺍﺯ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ
ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺮﺧﻮﺩﺍﺭ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ .
ﻟﻮﺳﻦ ﺟﺰ ﻗﺼﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻭ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺳﻠﻄﺎﻥ
ﻣﺤﻤﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺎﺩ
ﻭ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻗﻮﻭﻥ ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ
ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺁﻥ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ : ﻓﻨﺪﻕ، ﮔﺮﺩﻭ، ﮔﻞ ﮔﺎﻭﺯﺑﺎﻥ،
ﻟﻮﺑﻴﺎ،ﻋﺪﺱ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺩﺍﻡ ﻭ ﻃﻴﻮﺭ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺻﻼﺣﺎﺕ ﺍﺭﺿﻲ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥﻫﺎﻱ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ
ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺳﻴﺪﻣﺮﺗﻀﻲ ﻋﺴﻜﺮﻱ ﻭ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻲ ﭘﻮﺭ
ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺧﺪﻭﻡ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﻬﺮ ﺁﺏ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﺍﺯ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ
" ﺳﻴﺰﻭﺭﺩ" ﺑﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﺩﺭﮔﺎﻩ
ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﺏ ﻧﻬﺮ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩﻳﻲ
ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺩﺭ ﺑﻬﺮﻩﺑﺮﺩﺍﺭﻱ ﺯﻣﻴﻦﻫﺎﻱ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱﺷﺎﻥ
ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ . ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﺎﺩﻩ ﺁﺳﻔﺎﻟﺘﻪ
ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭﺳﻴﻌﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ " ﻟﺸﻜﺎﻥ" ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ
ﺁﺳﻔﺎﻟﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻟﺸﻜﺎﻥ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺣﻮﺯﻩ ﺍﺳﺘﺤﻔﺎﻇﻲ ﺭﺍﻩ
ﮔﻴﻼﻥ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺪﺍﻭﻡ ﻭ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺟﺎﺩﻩ ﺗﺎ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﺳﺘﺎﻱ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ
ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍﻩ ﺟﺎﺩﻩ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺗﺎ ﻗﺰﻭﻳﻦ 130
ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺟﺰﻭ ﺣﻮﺯﻩ ﺍﺳﺘﺤﻔﺎﻇﻲ ﺭﺍﻩ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﺰﺩﻳﻜﻲ ﺭﺍﻩ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ
ﺭﺍ ﻣﺠﺎﺏ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ
ﺧﻮﺩ ﻭ ﺧﺮﻳﺪ ﻣﺎﻳﺤﺘﺎﺝ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻗﺰﻭﻳﻦ ﻣﻲﺭﻭﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ
ﻗﺰﻭﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﺭﺯﺍﻧﻲ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺬﻝ ﺗﻮﺟﻪ
ﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﻱ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﻛﺸﻮﺭ
ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ
|
| پنج شنبه 2 مرداد1393 - 9:06am |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
ﺷﻮﺋﯿﻞ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﮐﯿﮑﺎﻭﺱ، ﺩﺗﻮﺭﺳﺮ، ﺗﺎﺯﻩ ﺁﺑﺎﺩ،
ﺩﺷﺘﮏ ﻭ ﺯﺭﺍﮐﯽ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 45 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ
ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ 60 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﻏﺮﺑﯽ
ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1373 ﺍﺯ ﺩﻫﺴﺘﺎﻥ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺳﻔﻠﯽ
ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﯾﻨﮏ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺮﮐﺰ ﺩﻫﺴﺘﺎﻥ ﺷﻮﺋﯿﻞ، 59
ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻭﺟﻪ ﺗﺴﻤﯿﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﮔﯿﻼﻥ ﺍﺛﺮ ﻣﺮﺣﻮﻡ
ﺟﻬﺎﻧﮕﯿﺮ ﺳﺮﺗﯿﭗ ﭘﻮﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻮﺋﯿﻞ ﻫﻤﺎﻥ
« ﺷﻮﺋﯿﺘﻬﺮ = ﺷﻮﺋﯿﺘﺮ» ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ
ﭘﻮﺭﺩﺍﻭﺩ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺯﯾﺴﺖ
ﮐﻨﻨﺪ. ﺧﺮﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﺎﻟﺖ ﯾﺎ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻩ.
ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ « ﺑﻠﻮﮎ » ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ .
ﺭﺍﺑﯿﻨﻮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ: « ﺷﻮﺋﯿﻞ ﺩﺭ
ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ 1245 ﻣﺘﺮﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﯾﯿﻼﻕ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ
ﺧﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﯽ
ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ. »
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻫﺎﯼ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ
ﯾﮏ ﭘﺎﺳﮕﺎﻩ ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﮐﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪ
ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺣﺎﻝ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ
ﯾﮏ ﺑﺎﺏ ﺣﻤﺎﻡ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ
ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﺧﺖ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺁﺟﺮﻫﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻗﻼﮐﻮﺗﯽ ﻟﺴﺒﻮ
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﭘﯿﺎﺕ ﺗﻠﻪ « piyat tale » ﺑﻘﻌﻪ ﻣﻮﻝ ﺧﻮﺭﺷﺎﻩ ﯾﺎ
ﻣﻼﺧﻮﺭﺷﻪ «mollakhoroshah » ﻭ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ
ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺷﻮﺋﯿﻞ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﺑﺴﯿﺎﺭﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺍﯾﻦ
ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ. ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﭘﯿﺎﺕ ﺗﻠﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﯼ
ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺩﻭﺯﯼ ﺑﺮﻩ ﺳﺮ «dozeybaresar » ﻭﺟﻮﺩ
ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍﻫﺰﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻤﯿﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ
ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺭﻫﮕﺬﺭﺍﻥ ﻭ ﭼﺎﺭﻭﺩﺍﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻏﺎﺭﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ
ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﯿﺎﺕ ﺗﻠﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﻟﺮﺩﻩ ﺷﺮﻭﻉ
ﺷﺪﻩ ﻭ ﺗﺎ ﻣﺎﺯﯼ ﮐﻮﺗﯽ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ .
ﺑﻘﻌﻪ ﻣﻮﻝ ﺧﻮﺭﺷﺎﻩ ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﮐﻮﻩ ﻧﻮﮎ ﺗﯿﺰ ﻭﺍﻗﻊ
ﺷﺪﻩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻣﺸﺨﺼﺎﺕ ﻇﺎﻫﺮﯼ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﺍﺳﺖ :
ﺩﺍﺭﺍﯼ ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﭼﻮﺑﯽ، ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﮐﻮﭼﮏ، ﺩﻭ ﻃﺮﻑ
ﺍﯾﻮﺍﻥ، ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﺘﻮﻥ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﭘﺦ ﺯﺩﻩ ﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ
ﭼﻬﺎﺭﺳﻮﺳﺖ .
ﭘﺮﻩ ﺍﯾﻮﺍﻧﻬﺎ ﯾﮏ ﭘﺸﺘﻪ، ﺳﻘﻒ ﻭﺍﺷﺎﻥ ﮐﺸﯽ ﺑﺎ ﭘﻞ ﮐﻮﺑﯽ
ﺳﺎﺩﻩ. ﯾﮏ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﻘﻌﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ
ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﻠﻮﻁ ﮐﻬﻦ ﻭ ﺩﻭ ﺩﺭﺧﺖ ﻭﻥ (ﺯﺑﺎﻥ ﮔﻨﺠﺸﮏ )
ﮐﻬﻦ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ.
ﺻﺎﺣﺐ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺯ ﺁﺳﺘﺎﺭﺍ ﺗﺎ ﺍﺳﺘﺎﺭﺑﺎﺩ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮ
ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﻘﻌﻪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﻨﮓ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﻣﺮ ﺯﯾﺎﺩﯼ
ﺑﻮﺩﻩ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍﻣﺎ ﻧﮕﺎﺭﻧﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﺍﺛﺮ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺍﺛﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎ
ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮﻫﺎ
ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻭﯼ ﺑﺪﯾﻦ ﺷﺮﺡ ﺍﺳﺖ :
« ﻭﻓﺎﺕ ﻣﺮﺣﻮﻣﻪ ﻣﺎﻩ ﺷﺮﻑ ﺑﻨﺖ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺁﻗﺎ ﮐﺎﻇﻢ
.1226 ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎ: ﻣُﻬﺮ، ﺗﺴﺒﯿﺢ، ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ، ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ،
ﺑﯿﻨﯿﮑﯽ، ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﻭ ﺩﻟﻮﺍﺯﻩ. »
« ﻭﻓﺎﺕ ﻣﺮﺣﻮﻣﻪ ﺣﺎﺟﯽ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻨﺖ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻋﻠﯽ .1246
ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎ : ﻣﻬﺮ، ﺗﺴﺒﯿﺢ، ﺑﯿﻨﯿﮑﯽ، ﺁﻓﺘﺎﺑﻪ ﻭ ﺩﻟﻮﺍﺯﻩ. »
« ﻭﻓﺎﺕ ﻣﺮﺣﻮﻣﻪ ﺯﺭﯼ ﺟﺎﻥ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﻨﺖ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﯾﻌﻘﻮﺏ
ﻋﻠﯽ .1229
ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﺎ ﺑﮕﺬﺭﯼ ﺩﺍﻣﻦ ﮐﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﺧﻼﺹ ﺍﻟﺤﻤﺪﯼ
ﺑﺨﻮﺍﻥ
ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎ : ﻗﯿﭽﯽ، ﻣﻬﺮ، ﺗﺴﺒﯿﺢ، ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ، ﺳﯿﻨﻪ ﺭﯾﺰ،
ﺑﯿﻨﯿﮑﯽ، ﺩﻟﻨﻮﺍﺯﻩ ﻭ ﺷﮑﻠﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﭼﺮﺍﻍ ﯾﺎ ﻻﻟﻪ »
ﺩﺭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﯾﮏ ﭼﺎﻩ ﺁﺏ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺎ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ 4
ﻣﺘﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﺁﺏ ﺩﺭ
ﺩﺍﺧﻞ ان جمع شده است.
|
| پنج شنبه 2 مرداد1393 - 10:29pm |
|
|
|
erfan
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: یکشنبه 18 فروردین1392 - 7:06pm
پست: 769
|
هر وقت تاریخ و تمدن گیلان رو میخونم به وجد میام و احساس تعلق میکنم.اصلا اعتقادی به برتری قومی یا منطقه ای ندارم چون تمام مناطق ایران دارای پیشینه تاریخی ارزشمندی هستند و هیچ گیلک یا دیلمی به هیچ یک از اقوام ایرانی برتری نداره.هیچ تفاوتی بین گیلگ و مازنی نیست.هیچ تمایزی جز آداب و رسوم و باورها مابین کرد و لر و دیگر اقوام ایرانی نیست.ولی چون خودم گیلگ هستم از خوندن و شنیدن تاریخ گیلان یا دیلمان بیشتر به وجد میام.
بقدری چیزهای عجیب و غریب ازین خطه گیلان و مازندران درومده که جای شگفتی داره.البته همه جای ایران آثار شگفت و دفینه های عجیب و غریب دیده شده.مثلا من خودم دو عدد تنگ دیدم(جنسش احتمالا خمیر شیشه یا به نقل امروزی سرامیک میخورد)که دوستان از منطقه رودبار روستای "حلیمه جان"درآورده بودن.تنگها خالی بود ولی تکون که میدادی صدای آب میومد.
تایپیک راجع به اشکور هست و کمی موضوع رو خارج کردم عذر میخوام.
|
| پنج شنبه 2 مرداد1393 - 10:46pm |
|
|
|
erfan
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: یکشنبه 18 فروردین1392 - 7:06pm
پست: 769
|
سپاس از تلاش و همت آقا رضا برای این اطلاع رسونیش.بعضی نکات واسم جالبه مثلا تو اشکور روستای"آغوزبن"و"کندسر" که نزدیک همن داریم و نیز منطقه"مازی کوتی"داریم.دقیقا تو رودبار روستا و منطقه ای داریم به نام"آغوزبن" و دقیقا کنارش منطقه ای داریم به نام"کندسرا".و تو عمارلو هم منطقه ای داریم به نام "مازی کوتی".
تو "کندسرا"امامزاده ای هست بنام "شاهزاده حسین"که قبر شیخ یونس رودباری(اولین شهید انقلاب تخمی ایران)کنارشه.اونایی که رفتن میدونن.من قبر این امامزاده رو با depth rod مال همون شرکتanderson آمریکایی زدم.دقیقا سر قبر شدید واکنش نشون میداد.ولی ازونجایی که این نمونه خطای زیادی داره نمیشد بهش دستگاه اعتماد کرد.
|
| پنج شنبه 2 مرداد1393 - 10:56pm |
|
|
|
reza68
کاربر حرفه ای
تاریخ عضویت: دوشنبه 2 تیر1393 - 1:29pm
پست: 1225
محل اقامت: بهشت ایران
|
سلام عرفان جان این تنها کاریه ک واسه سرزمین اجدادم از دستم بر میاد و ممنون ک همبشه به این تاپیک سر میرنی
درپست های بعدی سعی میکنم مطالبی درمورد روستاها و منطقه مازی کوتی (ک خودم تاحالا چندین بار اونجا رفتم) میزارم
|
| جمعه 3 مرداد1393 - 7:25pm |
|
|
|
