اشکور بهشت گمشده تاریخ و طبیعت

لولمان دامان(جنگل لولمان)
ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﯾﺶ ﮔﯿﻠﮑﯽ ﺍﺷﮑﻮﺭﯼ ‏ﺑﻪ
ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺟﻨﮕﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﻧﺰﺩﯾﮏ
ﺭﺷﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﺎﻡ ﻟﻮﻟﻤﺎﻥ ﺑﻪ
ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺍﺭﺩ . ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﺩﺭ ۴
ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﻏﺮﺏ ﭘﻠﻮﺭﻭﺩ ﺑﯿﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺁﻏﻮﺯﺑﻦ ﮐﻨﺪﺳﺮ
ﻭﺷﻮﮎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﻨﮕﻞ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ۱۴۰۰ﻣﺘﺮﯼ ﻭ ﺩﺭ
ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎﯾﯽ “۱۶ ’,۵۲, ْ ۳۶ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻭ ﺩﺭ
“ ۹ ‘ ,۱۱ , ْ۵۰ ﺷﺮﻗﯽ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺭﺩ . ﺟﺎﺩﻩ ﺍﺻﻠﯽ
ﻭﺁﺳﻔﺎﻟﺘﻪ ﺍﺯ ﻭﺳﻂ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ . ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﺍﺯ
ﭘﺎﮎ ﺗﺮﯾﻦ ﻭﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎﯼ اشکور ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ
ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﮔﯿﺎﻫﯽ
ﻣﺮﺗﻌﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻮﻉ ﺧﻮﺩ ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺍﺳﺖ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺁﺏ
ﻭﻫﻮﺍﯾﯽ ﺧﻨﮏ ﻭ ﻣﻌﺘﺪﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻗﺎﺑﻞ
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻏﺎﻟﺐ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻤﺮﺯ ، ﺭﺍﺵ
ﻭﺑﻠﻮﻁ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺍﻡ ﭘﻮﺷﺶ
ﮔﯿﺎﻫﯽ ﺁﻥ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻣﺮﺗﻌﯽ ﮔﺮﺩﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﺯ ﭘﺎﺭﮎ
ﺟﻨﮕﻠﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﮑﺮ ﻭ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺍﺳﺖ ، ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﻓﺎﻗﺪ ﺁﺏ
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺗﺎﺳﯿﺴﺎﺕ ﺗﻮﺭﯾﺴﺘﯽ
ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺟﻨﮕﻞ ﺳﻔﯿﺪ ﺁﺏ ﻭ ﺟﻨﮕﻞ ﻃﺎﻫﺮﺳﺮﺍ ﻭﺟﻨﮕﻞ
ﺳﺠﯿﺮﺍﻥ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻭﯾﮋﮔﯽ
ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺮﺡ ﺁﻥ ﺭﻓﺖ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﻭﺟﻮﺩﺩﺍﺭﺩ.
ﺷﯿﺐ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻢ ﻭﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ۱۵ ﺩﺭﺟﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .
ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺟﻨﮕﻠﻬﺎ ﻭﻣﺮﺍﺗﻊ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺷﺪﻩ
ﻭ ﺑﺎ ﻧﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺳﯿﻤﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺁﻥ
ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭﺟﻪ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ
ﺑﯿﻦ۱۵ ﺗﺎ ۲۰ ﺩﺭﺟﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪﺭﻃﻮﺑﺖ ﺁﻥ ﻧﯿﺰ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭﺩﺭ
ﺣﺪﻭﺩ ۴۰ ﺩﺭﺻﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﻌﻼ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭﯼ
ﺗﻮﺭﯾﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ
ﻭﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
"ﺳﻮﻧﮕﯿﻠﻪ "
ﭼﺸﻤﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﺟﻨﮕﻞ ﻟﻮﻟﻤﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ
ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ﺩﯾﺪﻧﯽ ﻣﯽ
ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺯ ﺁﺏ ﻫﻤﺎﻥ ﭼﺸﻤﻪ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ
ﭼﺸﻤﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ . ﺳﻨﮕﺮﯾﺰﻩ ﻫﺎ
ﮔﺮﺩ ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﺗﯿﺰ ﻭ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺗﯿﺮﻩ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ
ﺷﻮﺩ . ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺍﻏﻤﺎﺽ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺭﺍ ﺟﺰﺀ ﺟﻨﮕﻞ
ﻫﺎﯼ ﮔﺮﻩ ﮔﻮﺍﺑﺮ ﺩﺍﻧﺴﺖ .
" ﺧﺪﺍ ﭼﺎ "
ﭼﺎﻫﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﺼﻞ ﺳﺎﻝ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﻑ
ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺟﻨﮕﻞ ﻟﻮﻟﻤﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ
ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻋﻤﻖ 15 ﺗﺎ 20 ﻣﺘﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ
ﺩﻟﯿﻞ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﺁﻥ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﯾﮏ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﯼ ﺯﻣﯿﻦ
ﺷﻨﺎﺳﯽ ﯾﺎ ﺻﺎﺋﻘﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺮﻩ ﮔﻮﺍﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﭼﺎﻩ
ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ " ﺧﺪﺍ ﭼﺎ " ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭﻧﺪ ﮐﻪ
ﭼﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺸﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ
ﻗﻄﻌﺎ ﯾﮏ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺎﻓﻮﻕ ﺑﺸﺮﯼ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦ
ﭼﺎﻩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﭼﺎ ﻫﺎﯼ ﺍﺷﮑﻮﺭﺍﺕ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ
ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﯾﺦ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺮﻭﺯ
ﮔﺮﻣﺎﺯﺩﮔﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ .

تصویر فوق العاده زیباست.
واقعا هیچی وطن نمیشه.

روستای تاریخی برﻣﮑﻮﻩ اشکورﺷﻮﺋﻴﻞ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﮐﯿﺎﺳﻪ، ﺻﻤﺪ ﺁﺑﺎﺩ، ﺍﮐﺒﺮ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ
ﺍﯾﺮﻣﺤﻠﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 57 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ
ﺁﺑﺎﺩ ﻭ 72 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﻏﺮﺑﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ
ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺁﺑﺨﻮﺭﺍﻥ ﭼﺎﻝ، ﻗﻼﮐﻮﺗﯽ، ﺷﺐ ﺩﺷﺖ ﻭ ﻻﺑﻦ ﺍﺯ
ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻭ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﭘﺸﺖ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺍﺭﺍﺿﯽ ﺁﺑﺨﻮﺭﺍﻥ ﭼﺎﻝ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺒﻮﺭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﺍﯾﻦ ﻗﺒﺮﻫﺎ ﺭﺍ
ﺣﻔﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻠﻪ ﮔﺎﻭ
ﺳﻔﺎﻟﯿﻦ، ﺳﺮﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻭ ﺳﺮ ﺍﺳﺐ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﮐﻮﻫﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﮐﯿﺎﺳﻪ ﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﺍﮐﺒﺮ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﻪ ﺑﺮﻣﮑﻮﻩ ﺍﺳﺖ، ﺁﺛﺎﺭﯼ ﺍﺯ
ﯾﮏ ﻗﻼﮐﻮﺗﯽ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﺍﺯ ﺁﺟﺮﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺍﯾﻦ
ﻗﻼﮐﻮﺗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻭ ﻃﺎﻕ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﺣﻨﻔﯿﻪ
ﺑﮑﺎﺭ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ .
ﻧﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﺐ ﺩﺷﺖ ﻭ ﻻﺑﻦ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ
ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺎﻟﮏ ﻧﺸﯿﻦ ﻭ ﺷﺎﻩ ﻧﺸﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻭ ﺩﻟﯿﻞ ﻭﺟﻪ ﺗﺴﻤﯿﻪ
ﺁﻥ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺩﻭ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻝ ﺭﺍﯾﺞ ﺍﺳﺖ:
ﺩﺭ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻝ ﺍﻭﻝ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﮑﻮﻩ ﺩﺭ
ﺍﺻﻞ ﻣﺮﯾﻢ ﮐﻮﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﺮﯾﻢ ﻧﺎﻡ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻋﺎﺩﺕ ﺍﺷﮑﻮﺭﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﻪ
ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺻﺤﺮﺍ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺻﺤﺮﺍ ﻣﯽ
ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺩﺭ
ﮐﻮﻩ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ
ﺑﺮﻣﮑﻮﻩ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﯾﻢ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﻩ
ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﻧﻘﻞ ﻭ ﻗﻮﻝ ﺩﻭﻡ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﮑﻮﻩ ﺩﺭ
ﺍﺻﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﮐﻮﻩ ﺭﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻫﺎﻟﯽ
ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺭﺍﻧﺶ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺭﺍﻧﺶ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﺭ ﺯﻟﺰﻟﻪ
ﺳﺎﻝ 1369 ﺭﻭﺩﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻧﯿﺴﺖ . ﺍﻫﺎﻟﯽ
ﺭﻭﺳﺘﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﺮﮎ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﮎ
ﻣﻬﺪﯾﻪ ﺑﺮﻣﮑﻮﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﻣﯽ
ﺑﺎﺷﺪ ﺳﺎﮐﻦ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ.
ﺑﻘﻌﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ
ﺣﻨﯿﻔﻪ ﯾﺎ ﭘﯿﺮﺑﻬﺎﺩﺭ ﻭ ﯾﺎ ﻣﯿﺮﺑﻬﺎﺩﺭ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ
ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺕ ﻇﺎﻫﺮﯼ ﺑﻘﻌﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﯾﺮ ﺍﺳﺖ :
ﺩﺍﺭﺍﯼ ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﭼﻮﺑﯽ، ﯾﮏ ﺩﺭ ﭼﻮﺑﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻮﺍﻥ،
ﯾﮏ ﺩﺭ ﺁﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮﻣﯽ ﺩﺭ ﻭﺭﻭﺩﯼ ﺑﻘﻌﻪ، ﺳﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ
ﺁﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮﻣﯽ، 14 ﺳﺘﻮﻥ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺍﯾﻮﺍﻥ، ﺳﻘﻒ ﭘﻮﻝ
ﮐﻮﺑﯽ ﻭ ﺑﺎﻡ ﺣﻠﺒﯽ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﻨﺎﯼ ﭼﺸﻤﻪ ﺁﺏ
ﮔﻮﺍﺭﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﺎً ﺩﺭ ﺁﺑﺸﺨﻮﺭ ﺳﻨﮓ ﺗﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ
ﺩﺭﺍﺯﺍﯼ 120 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﻭ ﭘﻬﻨﺎﯼ 50 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ
ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻓﻌﻼً ﻣﺠﺮﺍﯼ ﺁﺏ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﻨﮓ ﻣﻨﺤﺮﻑ
ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻨﮓ ﺁﺑﺸﺨﻮﺭ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﺩﺭﺍﺯﺍﯼ 75
ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﻭ ﭘﻬﻨﺎﯼ 50 ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ
ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺁﺏ
ﺁﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻧﯿﺰ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﻧﮑﺘﻪ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ
ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﭼﺸﻤﻪ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺻﺪﺍﯼ
ﺷﺮﺷﺮ ﺁﺏ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .

روستای تاریخی ﺑﻠﺘﺮﮎ اسکور علیا
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﻟﯿﺎﺳﯽ، ﻭﻟﻨﯽ ﻭ ﻣﺎﻧﺮﻭﺩ
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 64 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ
79 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻗﻼﮐﻮﺗﯽ ﻋﺰﺍﮐﻮ، ﺟﻠﻮﺧﻮﻧﻪ ‏« jolovekhone‏» ، ﺟﻤﺎﻝ
ﮐﺮ ‏« jemal ker ‏» ﻭ ﺩﻭﺩﺭﻩ ‏« do dare ‏» ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ
ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ .
ﻗﻼﮐﻮﺗﯽ ﻋﺰﺍﮐﻮ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﻣﻨﻄﻘﻪ ‏«ﻋﺰﺍﺩﺷﺖ ‏» ﻭﺍﻗﻊ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺟﻨﮕﯽ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺷﺪﻩ
ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﻨﮕﯽ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺯ ﺁﺳﺘﺎﺭﺍ ﺗﺎ ﺍﺳﺘﺎﺭﺑﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ
‏«ﭘﯿﺘﺮﻭﯾﻠﯽ‏» ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺯ ﺁﻥ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﭘﯿﺘﺮﻭﯾﻠﯽ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ ﮐﻪ ﺩﻭ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩﻩ : ﯾﮑﯽ ﺑﺎﻻ ﺗﺮﮎ
ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻠﺘﺮﮎ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮊﻧﺮﺍﻝ ﺗﺮﮐﯽ ﺁﻧﺮﺍ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻟﻮﺳﻦ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻓﻌﻠﯽ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ
ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺷﻬﺮ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺑﻮﺟﻮﺩ
ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺟﻨﮕﺠﻮﯾﺎﻥ ﻟﻮﺳﻦ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ
ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ . ﺑﻪ ﻧﻈﺮ
ﻧﮕﺎﺭﻧﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﺍﺛﺮ ﺍﮔﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﯿﺘﺮﻭﯾﻠﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽ
ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ‏«ﻋﺰﺍﺩﺷﺖ ‏» ﻓﻌﻠﯽ ﻧﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺸﺘﻪ
ﺷﺪﮔﺎﻥ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻻﺯﻡ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﯿﺘﺮﻭﯾﻠﯽ ﺭﺍ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﺯ ﺁﺳﺘﺎﺭﺍ ﺗﺎ ﺍﺳﺘﺎﺭﺑﺎﺩ
ﺻﺮﺍﺣﺘﺎً ﺭﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .
ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﻣﺤﺮﻡ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺭﺳﻢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭﺍﻥ ﺩﺭ
ﺷﺐ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺫﺍﻥ ﺻﺒﺢ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ
‏«ﻋﺰﺍﺩﺷﺖ‏» ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺯﺭﺯﺭﻩ ‏« zarzare‏» ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﯽ
ﺁﻭﺭﻧﺪ. ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﺑﺎﻻﯼ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺩﮐﻞ ﺻﺪﺍ ﻭ
ﺳﯿﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺭﺳﺎﻧﻪ
ﻧﺼﺐ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﮐﺮ، ﻭﻟﯽ ﺭﻣﻀﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺍﻫﺎﻟﯽ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ : ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺟﻤﺎﻝ
ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺳﯿﺰﺩﻩ ﻧﻮﺭﻭﺯ
ﮐﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻧﺤﺲ ﺑﻮﺩ ﮔﻨﺪﻡ ﮐﺸﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﻟﺬﺍ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ
ﻭﯼ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺻﺮﻑ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﺭﺩ
ﺧﺸﻢ ﺧﺪﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﯿﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺳﻤﺎﺟﺖ ﺯﯾﺎﺩ ﺗﻦ
ﺑﻪ ﮐﺸﺖ ﮔﻨﺪﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ
ﺯﻣﯿﻦ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻭﯼ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺭﺍﻧﺶ ﺯﻣﯿﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ
ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻝ ﮐﺮ
ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ .

روستای پتنک اشکور علیا
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺩﺭﺳﻨﮏ، ﮐﻼﯾﻪ ﻭ ﺩﺭﮔﺎﻩ
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 63 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ
78 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻗﺪﯾﻤﯽ ‏«ﯾﻬﻮﺩﯼ ﻣﺤﻠﻪ ‏»
ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﺰﺀ ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎﯼ
ﺯﺭﺍﻋﯽ ﭘﺘﻨﮏ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﮔﻮﯾﺎ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ
ﺍﻗﻠﯿﺘﯽ ﺍﺯ ﯾﻬﻮﺩﯾﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﮐﻤﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ
ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﭼﺎﮐﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﻣﯿﺮ ﻇﻬﯿﺮ
ﺍﻟﺪﯾﻦ ﻣﺮﻋﺸﯽ ﻧﺠﻔﯽ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﮐﺘﺎﺏ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﮔﯿﻼﻥ ﻭ
ﺩﯾﻠﻤﺴﺘﺎﻥ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﯾﻬﻮﺩﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .

روستای ﮐﯿﺎﺭﻣﺶ اشکور سفلی
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﻓﮑﺶ، ﺁﺑﺪﻭﭼﺎﻝ ﻭ ﻧﺮﮐﯽ
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 33 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ
48 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭﮎ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﻋﺎﻟﻤﺎﻥ
ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻮﺩﺵ ﭘﺮﻭﺭﺍﻧﯿﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ
ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﺭﻭﺩﺑﺎﺭﮎ ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ
ﺩﯾﮕﺮ ﺁﺭﻣﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ .
ﺁﯾﺖ ﺍ ... ﺍﻟﻌﻈﻤﯽ ﺳﯿﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﯽ ﻣﻌﺼﻮﻣﯽ ﺍﺷﮑﻮﺭﯼ
ﮐﯿﺎﺭﻣﺸﯽ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻤﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﮔﻠﺸﻮﺭ
ﺣﺴﯿﻦ ﺁﺑﺎﺩ ﻣﺸﻬﺪ ﺁﺭﻣﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻭﯼ ﺩﺭ ﺿﻠﻊ
ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ . ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ
ﺍﺷﮑﻮﺭﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻬﺖ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﻘﺪﺱ ﻣﺸﺮﻑ
ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺑﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ.

روستای ﻟﯿﻤﺎ ﭼﺎﻝ اشکور سفلی
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﻟﯿﻤﺎ ﻭ ﻟﯿﻤﺎ ﮔﻮﺍﺑﺮ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ
ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 32 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ 47
ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ
ﺍﺳﺖ.
ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ ﮔﯿﻠﮑﯽ ﻭﺍﮊﻩ ﭼﺎﻝ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ‏« ﻣﮑﺎﻥ
ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻪ ‏» ﻭ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺪ ﯾﮏ
ﻧﻘﻄﻪ ﺍﻃﻼﻕ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ
ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺭ ﻣﻨﺘﻬﺎﺍﻟﯿﻪ ﻟﯿﻤﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﻌﺮﻭﻑ
ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ .
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ
ﻟﯿﻤﺎﮔﻮﺍﺑﺮ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﻟﯿﻤﺎ ﻭ
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺎﻡ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ
ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﯾﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﻓﺘﻪ
ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﺎﻁ ﮐﻮﭺ ﻣﯽ
ﮐﻨﻨﺪ.

روستای ﻣﻮﻣﻦ ﺯﻣﯿﻦ اشکور ﺷﻮﺋﻴﻞ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺑﺮﮔﺎﻡ، ﺷﻔﯿﻊ ﺁﺑﺎﺩ، ﺧﺮﺍﺳﺎﻧﺴﺮ،
ﻟﺘﺮﻭﺩ، ﺷﺮﻣﺪﺷﺖ ﻭ ﺗﮑﺎﺱ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 57
ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ 72 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ
ﻏﺮﺑﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻗﻠﻌﻪ ﻭ ﺑﻘﻌﻪ ﺍﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ. ﻭ ﺑﻪ
ﻗﻠﻌﻪ ﻭ ﺑﻘﻌﻪ ﻣﻮﻣﻦ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ.

روستای ﭘﺮﻧﺪﺍﻥ اشکور علیا
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺳﻨﮕﺴﺮﻭﺩ، ﺍﺭﻩ ﭼﺎﮎ ﻭ ﺩﻭﮔﻞ
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ 62 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﺭﺣﯿﻢ ﺁﺑﺎﺩ ﻭ
77 ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﻭﺩﺳﺮ ﻭﺍﻗﻊ
ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺷﮑﻮﺭﯾﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺁﻫﻨﮕﺮﯼ
ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . ﺍﺯ ﺩﯾﺮﺑﺎﺯ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﯽ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﺻﻠﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻫﻨﮕﺮﯼ ﺑﻮﺩﻩ
ﺍﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻗﺎﻃﺮ ﻭ ﺍﺳﺐ ﭼﺎﺭﻭﺩﺍﺭﺍﻥ ﻣﻨﺎﻃﻖ
ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺷﮑﻮﺭ ﺭﺍ ﻧﻌﻞ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ .
ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﺴﯿﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺍﺷﮑﻮﺭﯾﺎﻥ ﺑﻪ
ﺳﻤﺖ ﻗﺰﻭﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ . ﺍﺷﮑﻮﺭﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ
ﻧﻘﻄﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺯﯾﺮ ﺑﻪ ﻗﺰﻭﯾﻦ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ:
ﺭﺍﻩ ﻟﺮﺯ: ﻟﺮﺯ – ﺁﺏ ﺍﻧﺒﺎﺭ ﮐﺶ – ﺷﺘﺮﮎ – ﺣﺴﻦ ﺁﺑﺎﺩ –
ﮐﻮﺗﮑﻦ – ﻫﻨﺪﺍﻍ – ﻭﺭﺗﺎﺑﻦ – ﻣﻨﺮﻭﺝ – ﺍﺳﻪ ﺩﺍﻥ ﻭ
ﻗﺰﻭﯾﻦ .
ﺭﺍﻩ ﮔﻮﻥ ﮐﻞ: ﭘﺮﻧﺪﺍﻥ – ﺍﺭﻩ ﭼﺎﮎ – ﮐﺸﺎﯾﻪ – ﺧﻮﻧﻪ
ﺳﺮ – ﺳﯽ ﺳﺮﻩ – ﺳﺮﺭﺟﻪ – ﮔﻮﻥ ﮐﻞ – ﮐﺎﻭﺍﻧﺴﺮﺍ –
ﻭﯾﺎﺭ – ﻫﺒﺮ – ﮐﯽ ﮐﻼﯾﻪ – ﻣﺎﻧﻔﯿﻦ – ﭘﺴﻮﻥ – ﮐﺎﻣﺎﻥ –
ﺯﺭﺷﮏ – ﺑﺎﺭﺣﯿﻦ – ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﮐﺸﮏ – ﻗﺰﻭﯾﻦ.
ﺷﺎﻝ ﺩﯾﮑﻦ ‏«shaldikon ‏» ﻭ ﺟﻮﻫﻮﺯﯾﻤﯽ
‏«jukuzimi ‏» ﺍﺯ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺍﯾﻦ
ﺭﻭﺳﺘﺎﺳﺖ. ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻮﻫﻮﺯﯾﻤﯽ ﻣﺮﺯ ﺯﻣﯿﻨﻬﺎﯼ
ﺭﻭﺳﺘﺎﯼ ﮔﯿﺮﯼ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ .

دستت درد نکنه آقا رضا.تحقیقت قابله ستایشه.
اگه از روستاهای مانیستان بالا و پایین و توکاس و پوده هم اطلاعاتی داری خواهش میکنم بزار.متشکرم