قسمت گذاشتن تصاویر و سوالات

سلام و بااجازه از اساتیدو دوستان عزیز اقا احمد دلیل اینکه شما نشانه های خوبو به درد بخوری که بشه روشون تکیه کردرو پیدا نمیکنید براخاطر این هست که اصول اولیه رو راجب نشانه ها یا نمیدونید یا توجهی بهشون نمیکنید!
خلاصشونو خدمتتون میگم امیدوارم که ذهنیتتونو نسبت بهشون باز کنه اگرهم تونستید کتابهایی که در انجمن هسترو دانلود کنیدو بخونید(صرفا جهت اینکه با نشانه ها حدودی اشنا بشیدالبته با یک مطالعه حدودی صفحات پرسش و پاسخی که اساتید عزیز گفتند هم یک اشنایی مختصری بهتون میاد).
1:سنگی که روش نشانه هست اولا نباید قابل جابه جایی باشه(چه توسط دوسه نفر یا رانش زمین یا هرچی).مگر اینکه از دل خاک بیرون اومده باشه که اونم اما اگرهای خودشو داره که بشه گفت نشانست.
2:سنگ قابل فرسایش نباشه(درسته اکثریت سنگها دچار فرسایش میشند اما منظور از قابل فرسایش نبودن سنگهایی هستند که سخت باشندو زود دچار حوادث و عوامل طبیعی نشند).
3:حتما یک سیستمی تهیه کنید جهت قوت قلب بودن براجاهایی که قراره کاوش کنیدسیستم پیشنهادی نقطه زن انجمن.
دراخربیشتر درغارها/نوک قله ها/کنار چشمه ها بابت وجود تپه و یا وجود نشانه ای در سینه کش کوه وحتی نزدیک به چشمه یا رود/کوههایی که از دوبخش خاکی و سنگی تشکیل شدن/جاهای صعب العبور/روستاهایی که قلعه دارندبه دنبال نشانه ها باشید.به سایت زیرهم سری بزنید تا بامنطقتون اشنا بشید اطلاعات خوبی میده:
https://fa.wikipedia.org
این موردتون که عکسهارو گذاشتید نشونه نیستند

سلام دوستان عزیز نظرتون راجب عکس چیه میگن که اسیاب بوده ایا چیزی داره؟و جنسش چیه ؟

سلام.علامت این رد پا و یه سنگ ایستا که در فاصله 2قدمی وجود داره و یه صندل که حدود10قدم باهاش فاصله داره روی یه تپه هست علامت پا حدود 4الی 6میلیمتر کنده شده به نظر شما چی میتونه باشه

در تشخیص علائم روی سنگ ، ابتدا باید سنگ شناس خوبی باشید
با توجه به اینکه سنگهای شما از جنس گرانیت هستند و رگه ای ترکیبی در آنها وجود دارد ، با فرسایش اون رگه ها ، انواع شکلهای طبیعی در سنگها ایجاد میشود . و رگه هایی مستقیم ، در سنگها وجود دارد که با جداشدن سنگها از این رگه ها ،باشتباه تصور میکنیم که شکستگی توسط ابزارهای انسانی بوده ، اما اینطور نیست .
پس چون سنگهای شما میتوانند بصورت طبیعی به هر شکلی دربیایند ، از آنها برای نشانه کمتر استفاده میشود .
دوستان یک مطلب را عرض کنم که با نظرات استادان گرامی و اصول کتاب ها مقداری مخالف است . حتی سنگهای فرسایشی هم میتوانند در مواردی بعنوان نشانه استفاده شده باشند و حتی سنگهای نیمه سنگین نیز گاها استفاده شده اند . اینطور نیست که حتما باید سنگ خیلی محکم و خیلی ثابت باشد . سنگهای محکم برای شکلهای تراش خور استفاده داشته اند که شکل مورد نظر تراش بر اثر فرسایش از بین نرود .
به مثالهای زیر در مورد سنگهای ایشان توجه کنید. در این صورتها ممکن است که سنگهای فرسایشی و نیمه سنگین هم نشانه باشند :
- اگر سنگی از آنها ( سنگین یا نیمه سنگین ) با فاصله ی جدا و دور از بقیه باشد .
- اگر سنگی از آنها ( سنگین یا نیمه سنگین )در منطقه ای دیگر باشد که جنس سنگهای آن منطقه متفاوت باشد
- اگر تعدادی از این سنگها ( سنگین یا نیمه سنگین ) در جایی عمدا روی هم انباشته یا گذاشته شده باشند
- اگر تعدادی از این سنگها ( سنگین یا نیمه سنگین ) دور جایی بصورت حلقه چیده شده باشند
- اگر تعدادی از این سنگها ( سنگین یا نیمه سنگین ) به یک شکل خاص مثلا مثل مکعب ، در جایی گذاشته شده باشند
اگر از این موارد بود ، جای امیدی هست
موفق باشید

سلام دوستان از دوستان کسی میدونه این سنگا چیه.این سنگارا نوک یه تپه که یه قبری وجود داشته و کنده بودنش وتو خاک هایه اطراف افتاده بود پیداش کردم.بنظرتون چیه واصلا این مرد ها قبرن یا نهوواگه قبر هستن نظرتون در موردش چیه؟با تشکر از جواب دوستان
http://uupload.ir/files/noe_2015-12-10_16.21.28.jpg

http://uupload.ir/files/v51m_2015-12-10_16.21.43.jpg

http://uupload.ir/files/jbtz_photo_2015 ... -37-17.jpg

http://uupload.ir/files/4tbb_photo_2015 ... -37-06.jpg

سلام و خدا قوت . تشكر از اساتيد محترم . در دامنه كوه علامت نعل اسب همراه جوغن روي يه سنگ پيدا كردم كه عمق كند كاري نعل تقريبا دوسانت ميشد و پايين همون سنگ يه جوغن كوچيك بود . نزديك نعل مقابلش سنگ دايره اي بود طرف چپ نعل گ مربع شكل و دايره اي ديگه اي بودن . از اساتيد خواهشمندم كمك كنن
http://8pic.ir/images/k7v1fcfc9rvnseqg5m62.png

http://8pic.ir/images/nnqeuirfy8di76xmvwvk.png

http://8pic.ir/images/5ald7nb2y7ksdgv2631u.jpg

سلام و عرض ادب خدمت همه اساتید و دوستان بزرگوار. یه سوالی ذهنمو درگیر کرده شاید اینجا جاش نباشه ولی چون ترافیک این تاپیک بالاست با عرض معذرت اینجا عنوان میکنم. چرا در قدیم برای اجناس مدفون نشانه ونماد محل قرارگیری اونو قرار میدادن ولی در عوض با دهها تله و طلسم و..... از اون محافظت میکردن. خب اگه نمی خواستن پیدا بشه چرا براش نشانه گذاشتن و اگه میخواستن پیدا بشه چرا براش تله گذاشتن . شاید بگید تا یه زمان دیگه فرد صاحبش برگرده برش داره ، ولی در مورد قبوری که هم دارای جنس و هم دارای نشانه هستن این مورد صدق نمیکنه . دوستان لطفا نظراتتون رو بگید. بازم عذرخواهی میکنم .

دوست عزیز
مسئله ی گنج و دفینه و قبر کاملا از هم جدا هستند و هر کدام خصوصیات مخصوص خودشان را دارند .
- گنج معمولا به بارهای بزرگی گفته میشود که داشتنش حتی در توان مردم ثروتمند عادی هم نبوده و بیشتر به حکومتها و راهزنها مربوط میشود .
گنجها اغلب دارای نسخه هستند و دلیل قرار دادن تله ، جلوگیری از ورود افراد کنجکاو و دزد و جسور و شجاع و عاقل و نترس و ... به محل گنج و کشتن یا ترساندن یا پشیمان کردن آنها از ادامه کار و نهایتا دسترسی به گنجینه هست . چون افراد مذکور ممکن است ، بنا به هر دلیلی از محل اختفای گنج خبردار شوند و قصد تصاحبش را داشته باشند .
در نسخه ی گنج معمولا به تله ها و طلسمها و مانعها و خطرهای گذاشته شده بر سر راه گنج اشاره میشود و فرد نسخه دار که باید از خاندان یا کاربه دستان حکومت باشد ، طبق نسخه عمل میکند و آسیبی نمیبیند .
- اما دفینه به بارهای متوسط و کوچک و حتی تکی گفته میشود که توسط افراد ثروتمند ، متوسط یا مردم عادی ، در جاهای دم دست و بصورت موقتی پنهان میشدند ( مانند زیر تخته سنگها و پای درختان و غیره )
دفینه ها معمولا نسخه ندارند مگر اینکه مال طبقه ثروتمندان باشد یا اینکه فردی از مردم عادی ، خواسته باشد برای مدت درازی چیزی را پنهان کند و در آینده بدست فرزندان یا دوستانش برسد .
مثلا اکثر افراد معمولی جامعه ، بخصوص آنهایی که در کوهها و صحراها زندگی میکردند ، از ترس راهزنان و نبودن قانون ، همیشه به اندازه ی لازم از سکه و وسایل زندگی را نگه میداشتند و اموال و زیور آلات اضافی و حتی کاسه کوزه های اضافی را جایی در نزدیکی محل زندگیشان پنهان میکردند . و در مواقع لازم ، به دفینه سری میزدند و بقدر احتیاج از سکه و لوازم برمیداشتند و بقیه را دوباره استتار میکردند .
و چون صاحب دفینه معمولا انتظار نداشت که براحتی بمیرد و یا به کسی دیگر اطمینان نداشت ، لازم نمیدید که برای اموالش نشانه ای بگذارد و خودش همیشه یه گوشه چشمی به جاش داشت .

و اما در مورد قبر
قانون نشانه گذاری قبرها با قانون نشانه گذاری گنج یا دفینه فرق میکند
در واقع قبرها هیچ نشانه ای به آن معنی که اکثر دوستان فکر میکنند ندارند
کسی دیوانه نبوده که برای قبر امواتش نشانه بزاره و ما بریم سراغش
پس نشانه هایی که بر روی سنگ قبرها و دور و بر قبرها میبینم اسمشان نشانه نیست . در واقع جوغنها و کاسه ها و علامتهای اطراف قبرها ، به منظورهای دیگری مانند اعتقادات و هشدار ، گذاشته شده اند .
اعتقادات مانند اینکه:
بر سنگ کنار قبر کاسه ای ایجاد میکردند و به عقیده خودشان ، آب باران در آن جمع میشد و جانداران میخوردند و اجرش به مرده میرسید .
و هشدار ، مانند اینکه :
بر سنگ کنار قبر جوغن یا چاله ای کوچک ایجاد میکردند که در آینده اگر کسی خواست مرده ی خود را همانجا ( پای آن سنگ ) دفن کند ، با دیدن آن نشان ، از وجود قبری قبلی در آن زیر اطلاع پیدا کند و مرده ی بیچاره را ناخواسته بیدار نکند و جای دیگری را برای تدفین مرده ی خود انتخاب کند .
نشانه های قبور باردار معمولا کوچکتر هستند و گاهی بر روی تخته سنگهای پوشیده شده با خاک هستند . چون ممکن بود کسانی طبق آن نشانه ها به قبور دستبرد بزنند .

آن دسته از قبرهایی که نشانه ها و حکاکیهای حاکی از وجود گنج را در اطراف دارند ، معمولا خودشان نوعی نشانه و راهنما بسوی هدف هستند و نشانه ی آنها با نشان قبر های دیگر فرق میکند .