تلنگر

پیرمردی در روستايى هر روز براى نماز صبح از منزل خارج و به مسجد مى رفت دريك روز بارانى پير ،صبح براى نماز از خانه بيرون امد چند قدمى كه رفت در چاله اي افتاد،خيس و گلى شد به خانه بازگشت لباس را عوض كرد و دوباره برگشت پس از مسافتى براى بار دوم خيس و گلى شد برگشت لباس راعوض كرد ازخانه براى نماز خارج شد.ديد در جلوى در جوانى چراغ به دست ايستاده است سلام كرد و راهي مسجد شدند هنگام ورود به مسجد ديد جوان وارد مسجد نشد پرسيد اًى جوان براى نماز وارد مسجد نمى شوى؟
جوان گفت نه ،اى پير ،من شيطان هستم
براى بار اول كه بازگشتى خدابه فرشتگان گفت تمام گناهان او را بخشيدم
براى باردوم كه بازگشتى خدا به فرشتگان گفت تمام گناهان اهل خانه او را بخشيدم
ترسيدم اگر براى بار سوم در چاله بيفتى خداوند به فرشتگان بگويد تمام گناهان اهل روستا رابخشيدم كه من اين همه تلاش براى گمراهى انان داشتم
براى همين امدم چراغ گرفتم تا به سلامت به مسجد برسى

گر تو ان پیر خرابات باشی
فارغ ز بد و بنده ی الله باشی
شیطان به رهت همچو چراغی بشود
تا در محضر دوست همیشه حاضر باشی

عالی بود کوبانی جان

آقا کوبانى واقعا قشنگ بود

لطف دارید برادران عزیز من

پسر کوچکی وارد مغازه ای شد، جعبه نوشابه را به سمت تلفن هل داد. روی جعبه رفت تا دستش به دکمه های تلفن برسد و شروع کرد به گرفتن شماره.
مغازه دار متوجه پسر بود و به مکالماتش گوش می داد.پسرک پرسید: خانم، می توانم خواهش کنم کوتاه کردن چمن های حیاط خانه تان را به من بسپارید؟
زن پاسخ داد: کسی هست که این کار را برایم انجام می دهد.
پسرک گفت: خانم، من این کار را با نصف قیمتی که به او می دهید، انجام خواهم داد.
زن در جوابش گفت که از کار این فرد کاملا راضی است.
پسرک بیشتر اصرار کرد و پیشنهاد داد: خانم، من پیاده رو و جدول جلوی خانه را هم برای تان جارو می کنم. در این صورت شما در یکشنبه زیباترین چمن را در کل شهر خواهید داشت. مجددا زن پاسخش منفی بود.
پسرک در حالی که لبخندی بر لب داشت، گوشی را گذاشت. مغازه دار که به صحبت های او گوش داده بود به سمتش رفت و گفت: پسر، از رفتارت خوشم آمد؛ به خاطر اینکه روحیه خاص و خوبی داری دوست دارم کاری به تو بدهم.
پسر جواب داد: نه ممنون، من فقط داشتم عملکردم را می سنجیدم. من همان کسی هستم که برای این خانم کار می کند.

لایک داره برادر خوبانی

داوینچی موقع کشیدن تابلوی "شام آخر" دچار مشکل شد،
میبایست "نیکی"را به شکل عیسی و"بدی" را به شکل یهودا به تصویر میکشید.

روزی در یک مراسم ربانی تصویر مسیح را در چهره ی یکی از جوانان گروه كركليسا یافت.
از چهره ی او الگو برداشت.
سه سال گذشت...
تابلوی شام آخر تقریبا تمام شده بود
اما داوینچی هنوز برای یهودا مدل مناسبی پیدا نکرده بود.
کاردینال کم کم به او فشار آورد که نقاشی دیواری را زودتر تمام کند.
نقاش پس از روزها جستجو جوان شکسته و ژنده پوشٍ مستی را در جوی آبی یافت.
از دستیارانش خواست تااورا به کلیسا بیاورند.
دستیارانش اورا سر پا نگه داشتند و در همان وضع داوینچی از خطوط بی تقوایی گناه که به خوبی بر آن چهره نقش بسته بود نسخه برداری کرد.
وقتی کارش تمام شد
گدا که دیگر مستی از سرش رفته بود،
با آمیزه ای از شگفتی گفت: من این تابلو را قبلا دیده ام!!!
داوینچی پرسید:کی؟
گدا گفت:سه سال قبل پیش از آنکه همه چیزم را از دست بدهم زمانی که درگروه كر كليسا بودم و هنرمندی از من دعوت کرد مدل عیسی بشوم!!!

"نیکی"و"بدی" دو روی یک سکه هستند،
همه چیز به این بسته است که چه زمانی دركدام مسير قرار بگيريم...

بدون شرح...