سلام
خواهش میکنم استاد عزیز
بله متوجه هستم ، بنده منظورم گرفتن امواج فرستنده بود اما شما میخواید خود اثر بازتاب داده بشه ، اما با شناختی که بنده از پدیده دارم ، بازتابش به این راحتی انجام نمیشه . یعنی بنظر بنده رفلکتور بیشتر نقش گیرنده رو بازی خواهد کرد تا اینکه بتونه بازتابش بده .
یه مشکل تشخیص تداخل هم خواهیم داشت که رفلکتور بزرگتر ، امواج رادیویی و امثالهم را بهتر و قویتر دریافت میکنه و بازتاب هم میده که اینطوری با پدیده اشتباه گرفته میشه
شکل پدیده ، دقیقا به صورت امواجی که میشناسید نیست و طور دیگه ای عمل میکنه . درسته که در فرانکو یا هر ردیاب دیگری ، اثر توسط آنتن گرفته میشه اما آنتن به خود مدار وصله
اما پدیده ظریفتر و پیچیده تر از این نوع امواج منظم و شناخته شده هست و بازتابش به اون شکل مشکله
برای همین بنده پیشنهاد میدم که برای هر حالتی که باشه ، رفلکتور را کوچکتر کنیم اما به آنتن نزدیکتر کنیم که آنتن بتونه این آشفتگی رو ازنزدیک لمس بکنه
و همچنین رفلکتور حالت دیش داشته باشه که هم بازتابش بصورت فشرده تر و متمرکزتری به آنتن بخوره و همچنین دیش، مقداری آنتن رو احاطه بکنه که آنتن مجبور به درگیری در مرکز دیش بشه
از برتری های دیش :
- بخاطر کوچک بودنش و شکلش ، امواج رادیویی و شناخته شده را کمتر دریافت میکنه
- زاویه ی تنگتری داره و میدان دید کمتری را رصد میکنه . یعنی فقط هرجایی که آنتن رو بمستش بگیریم ، اونم همونجا را میگیره
- حمل آسانتری داره
- روی خود جعبه سوار میشه و احتیاج به نفر دوم نخواهد داشت
- و نکته ی آخر که خیلی مهم است رو در آخر با تصویر نشون میدم .
اگر اثر پدیده رو بصورت موج تصور کنیم ، این امواج حالت پخش دارن .
کاوشگران عزیز در ردیابی ، اکثرا به داشتن شعاع بیشتر و میزان فاصله از هدف توجه دارن اما یه چیزی به اسم زاویه سنس نیز داریم . شاید تجربه کرده باشید که هنگام گرفتن اثر
هرچقدر از هدف دورتر باشیم ، زاویه ی بازتری را سنس خواهیم داشت و هرچقدر به هدف نزدیکتر بشیم ، زاویه تنگتر میشه و نقطه ی کمتری را سنس درایم
شاید بعضیها برعکس تجربه کرده باشن . اما این ظاهرشه ،اگه دوست داشتن دلیل اونم توضیح میدم
با در نظر گرفتن حالت پخش ، اگر امواج به رفلکتور تخت برخورد بکنن ، با همان زاویه ی برخورد ، بازتاب داده میشن و درنتیجه ، دوباره با همان زاویه ای که در حال بازتر شدن هست ، در هوا پخش میشن و پخشتر میشن . اینجا عملا هیچ تراکمی را انجام ندادیم که فرقی بکنه . فقط مسیر را تغیر دادیم یا شاید متوقف کردیم
یعنی رفلکتور امواج رو میگیره اما در عمل هیچ نتیجه ای نخواهیم دید که با قبل فرقی داشته باشه
اما در حالت دیش ، همانطور که میدونید ، امواج بازتابی ، در نقطه ای متمرکز میشن
اتفاقا در فرانکو ، بخاطر طول زیادی که آنتن مرکزی داره ، جلو عقب بودن این نقطه ی تراکم بازتاب ، زیاد مهم نیست . یعنی مقدار خمیدگی دیش ، زیاد مهم نیست چون بلاخره امواج بازتابیده در هر نقطه ای که بهم برسن ، بازم طول آنتن در مسیرشان خواهد بود . مثل ال ان بی نیست ، در ال ان بی ماهواره ، اگر فقط یک سانتیمتر ال ان بی را جلو عقب کنیم ، امواج دریافتی بصورت چشمگیری قویتر یا ضعیفتر دریافت میشن
خمیدگی دیش امواج رو وادار میکنه که زاویه ی پخش و باز خود را تغیر بدن و از حالت باز دربیان . حداقل اگر جمعشون نکنه ، بازتر نمیکنه .
حتی بنده آنتن دیگری را در نظر دارم که چیزی فراتر از این تصویر خواهد بود ، و یک ایده محسوب میشه که نمونه نداره . بشرط اینکه بازتاب رو داشته باشیم
به هر حال این نظر بنده بود و باید هردو حالت تست بشه ،
بازم بنظر بنده احتمال داره که در هر دو حالت ، گیرندگی داشته باشیم اما به اون صورت که انتظار داریم ، بازتاب نداشته باشیم
شکل رفلکتور تخت یا دیش هم ، ممکنه اصلا شکل مناسبی برای دریافت اثر نباشه و میزان گیرندگی و بازتابش کمتر یا یکسان باشه نسبت به گیرندگی آنتن تلسکوپی
مثلا ممکنه در نزدیکی هدف ، خود رفلکتور ، امواج رو از زیر دریافت بکنه و خودش آنتن بشه نه بازتاب دهنده . در این حالت فقط از فاصله ی دور ، کاربرد خواهد داشت و در نزدیک هدف حتما باید رفلکتور حذف بشه تا نقطه توسط خود سیستم پیدا بشه
به هر حال همه چی باید در میدان تست بررسی بشه
برای مشخص شدن نتیجه ی تست هم ، درست میفرمائید ، باید حتما هدف مشخصی داشته باشیم که فرانکو قبلا بهش واکنش داده باشه . میزان واکنش چراغها با درجه ی ولوم و طول آنتن و مقدار فاصله از هدف ، یاداشت بشه ، و با همان هدف و همان تنظیمات و همان طول آنتن ، ببینیم از فاصله ی بیشتری سنس صورت میگیره یا نه ؟ اینو باید دوستان در نظر داشته باشن